Een enkele keer kom een bericht tegen in de krant of op het internet welke me tot op het bot weet te prikkelen.

Ik heb het dan niet over de “standaard” berichten.
Overvalletje gepleegd hier, moordje daar gebeurt of Keeshond verwerkt pup bij Whippet ik lig er niet meer wakker van.
Neen, mijn trigger ligt eerder bij berichten als: “Flaporen redden 6-jarige jongen van dood.“
Nog mooier is het bericht: “Man belt 27.000 keer naar hulpdiensten.”
Wat bezielt je als je 27.000 keer gaat bellen naar de hulpdiensten?
Ik moest meteen aan een gewaardeerde columnschrijver hier denken. Het zal toch niet?
Gelukkig bleek het hier om een Amerikaan te gaan die er genoegen in schepte om het daar landelijke alarmnummer te draaien. Ieder zijn hobby toch?

Over hobby’s gesproken je zult maar getrouwd zijn met een partner die er genoegen in schept om iets te verzamelen.
Waar leg je de grens neer als partner? Wanneer zeg je dat het genoeg is.
Volgens mij ben je als verzamelaar nooit klaar toch? Tenzij je natuurlijk iets verzamelt wat een keer stopt.
Neem tatoeages. Je lichaam zit een keer vol. Ik heb trouwens de moed gehad om er drie op mijn lichaam te laten zetten. Als je het dan toch hebt over geprikkeld tot op het bot…Trust me.

Wat me ook keer op keer verbaast is de politiek. Politiek in Nederland vraagt u me?
Welnee, in Nederland is de politiek dood.
We laten onze pluchezitters lekker zitten en zij voelen zich dan heel belangrijk enzo. Zie het maar als een erg duur toneelstuk waar geen hond naar gaat kijken.
Nee, ik verbaas me over de politiek bij onze zuiderburen.

België kent één van de meest ingewikkelde regeringsvormen ter wereld werd mij onlangs in vertrouwen verteld.
En wij maar grappen maken over onze domme buurtjes. Blijkt dus wel mee te vallen want als je ziet hoe het daar (niet) werkt.
En onze buren zelf? Die gaan lachend naar de stembus en weten dat er de aankomende 15 maanden weer geen regering is. Lekker rustig! Petje af!

Petje af en broekje uit lijkt een Australische documentairemaker te hebben gedacht.
Hij wil een show gaan maken waarin jongeren hun maagdelijkheid gaan veilen.
Zit je als vader dus lekker op de bank, met moeders de vrouw, staat je dochter van krap 18 ineens op nationale tv te verkondigen dat je haar vliesje wel mag breken als je ervoor betaalt.
Ik denk niet dat ik mijn biertje binnen kan houden in dat geval. Overigens zijn er al harde maartregelen getroffen tegen deze mijnheer. Hij gaat het hele spektakel nu vanuit Amerika schieten.

Weet je wat, schiet er bij mij maar een piercing doorheen. Geprikkeld tot op het bot ben ik.

(met dank aan LP. Je wist me te prikkelen)


11 reacties

arta · 12 mei 2010 op 16:20

Chi, ik vind dit geen lekker leesbaar stukje. De interpunctie rammelt en per alinea een totaal ander onderwerp, wel erg makkelijk gebrugd en waarvan enkele zonder duidelijk punt… Ik vind deze wat minder van jouw hand… (wellicht te snel ingestuurd???)

Chi_Dragon · 12 mei 2010 op 16:27

Arta,

bedankt voor je commentaar.
Wellicht te snel ingestuurd maar eerder denk ik aan gebrek aan ervaring op dit vlak.

Niet eerder heb ik me gewaagd aan een column over actualiteiten.

Zoals ik aangeef aan het einde werd ik door LouisP getriggerd door zijn opmerking dat hij geprikkeld wilde worden.
Mijn eerste gedachte hierbij was neem een tattoo.

Aldoende leert men. Ook van missers of misschien wel juist van de missers.

Thnks!

arta · 12 mei 2010 op 16:44

Actualiteiten zijn ook niet mijn piece of cake. Ik heb het twee keer geprobeerd en het is twee keer jammerlijk mislukt. Ik kan er alleen maar bewondering hebben voor het feit dat je dingen uitprobeert. Als schrijver groei je daarvan!:-)

Chi_Dragon · 12 mei 2010 op 17:41

Schiet op mijn stukjes, trap het stuk doe ermee wat je goeddunkt.

Het is precies zoals je zegt Arta, je groeit ervan.
En dat is precies wat ik wil. Leren.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden dus blijf commentaar leveren ik geniet ervan

Thnks!!

Kwiezel · 12 mei 2010 op 18:01

Mooie zelfreflectie Chi! Net als Arta vond ik je stuk niet makkelijk lezen, maar ik kan wel zien dat je je best hebt gedaan om bruggetjes naar een volgend onderwerp te maken. Ga daarmee door, gaat vanzelf makkelijker. Enne, ik moest lachen om die zin over de columnschrijver aan wie je moest denken bij die 27.000 belletjes. Waar de belletjes van Driek al niet goed voor zijn 😉

Chi_Dragon · 12 mei 2010 op 18:05

Thnks Kwiezel.

Het bouwen van bruggetjes ging me zeker niet makkelijk af. Maar ook hierin zal uiteindelijk wel enige handigheid in komen. 😉

27.000x bellen en dan de Link naar Driek was makkelijk en kon ik niet voor me houden. 😀

Maar ook jij Thnks voor je reactie!!

LouisP · 12 mei 2010 op 18:58

chi_dragon,
‘k vind dit niet goed….’k weet eigenlijk zelf ook niet wat ik bedoel met prikkelen…dat kan ik alleen maar zeggen als het zover is…..
Wat me wel prikkelt is jouw overgave om tot iets bijzonders te komen…en trouwens…sommige zinnen in dit stuk prikkelen me wel…bv de titel…

groet,

Louis

Chi_Dragon · 12 mei 2010 op 19:14

Thnks Louis!

Ergens in je zinnen weet je elke keer weer iets in me te raken waardoor ik wil doorhaken op je reactie.

Anyway, ik blijf zoeken tot ik je heb weten te prikkelen :lach: .

Zoeken gaat meestal vooraf aan vinden. Ik vind mn draai nog wel. 😉

Thank you!

Fem · 13 mei 2010 op 08:02

De link naar Driek is hilarisch en de alinea’s op zich zitten vol goede vondsten. Het zijn inderdaad de gammele bruggetjes die het verhaal wat onsamenhangend maken, maar mij heb je op zich best weten te prikkelen hoor!

Dees · 13 mei 2010 op 11:53

Ik houd wel van de associatieve manier van schrijven, alleen die enters. Maak gewoon volzinnen en alinea’s, dan heb je een prima stukje!

Chi_Dragon · 14 mei 2010 op 08:57

😀

Thnks voor de tips Fem en Dees.

En leuk dat jullie er ergens wel van genoten hebben!

TY

Geef een reactie

Avatar plaatshouder