Zodra het weer een beetje mee zit, gaan mijn vrouw en ik in de weekenden graag een rondje fietsen. Een rondje van een kilometer of tien tot vijftien. Onderweg leggen we dan altijd ergens aan voor een kopje koffie, je kent dat wel. Een tijdje geleden fietsten we zo door bossen in onze directe omgeving, en namen even een korte pauze, aan een of andere picknicktafel. Twee mannen met mountainbikes kwamen voorbij, en stopten bij ons. De een begon meteen de lekke band van zijn bike te repareren. De ander kwam bij ons aan tafel zitten en we raakten en passant aan de praat. Zijn naam was Frans, en een fanatiek fietser. Hij vertelde uitgelaten over de hoogte- en dieptepunten uit zijn fietscarrière. Zoals die keer dat hij over een vuilnisbak heen flikkerde, tijdens een spannende tour. Pech, maar zo kwam ik op het onderwerp hernia’s, want ik was juist herstellende van een operatie hiervoor. Om het ongemak een beetje dragelijk te houden gebruikte ik pijnstillers: Tramadol en Lyrica. De Lyrica was heftiger in het gebruik en nam ik dan ook alleen maar ’s nachts in. Frans nam het gesprek weer over. “Ik gebruikte ook pijnstillers, voor meerdere hernia’s inmiddels, maar daarvan kreeg ik hallucinaties. Het werd steeds gekker. Ik droomde ’s nachts dat ik bij een zwembad stond en in het water dook. Werd ik wakker onder aan de trap, met een gebroken nek. Was ik zó, straight naar beneden gedoken!” Een bizar verhaal, maar hij kon er inmiddels weer om lachen.
Meteen kwamen er twee andere mountainbikers uit de bossen tevoorschijn, en wilden bij ons komen zitten. ”Gewoon, een tekort aan groeihormonen, die zoon van jou,” hoorde ik de een tegen de ander zeggen. Het was tijd voor ons om weer verder te gaan.
11 reacties
Mien · 21 mei 2018 op 10:04
Heb?
G.van Stipdonk · 21 mei 2018 op 13:20
Shit! Toch nog over het hoofd gezien. Thks. Hoop dat Arta het no wil aanpassen.
Arta · 21 mei 2018 op 23:52
Hahaha, het valt niet mee! Ik zit zelf ook al te puzzelen met vuilnisbakken, en hebbeloos. Zou wel een groeihormoontje kunnen gebruiken. Of twee.
Maarre… Het is aangepast!
Arta · 21 mei 2018 op 10:06
Ik had helemaal niet door dat het een OvdM was tot het groeihormoon!
Leuk verhaal, Gerard!
G.van Stipdonk · 22 mei 2018 op 21:01
Hartelijk dank voor de snelle service, en de fijne reactie.
Nummer 22 · 21 mei 2018 op 13:34
Waar is…
Vergistoerist
Hmm. Aardig verhaal.. zie het wel zo voor me.
‘leggen we aan’ is voor een boot… aan de wal, aan een steiger…
Fietsers leggen niet aan maar stoppen voor….. om….
Mien · 21 mei 2018 op 14:25
Hoezo … vergistoerist … nergens voor nodig … vergewistoerisme.
Nummer 22 · 21 mei 2018 op 15:45
Omdat dat …. ach.. vergistoerist op een fietszadel..
G.van Stipdonk · 22 mei 2018 op 21:03
Vergissen is menselijk, HEB ik ook wel eens. Dankjewel voor de feedback. V.w.b. het aanleggen, dat is bij ons gangbaar taalgebruik. wellicht iets dialect of zoiets?
Robert · 24 mei 2018 op 11:33
Hoe sterk is de eenzame fietser? Leuk stukje.
G.van Stipdonk · 25 mei 2018 op 13:00
Merci beaucoup.