Tweede kans II

Bob snapte niet wat er was misgegaan. Hun ontmoeting was weliswaar kort geweest, maar ze had op hem een onuitwisbare indruk gemaakt. Diezelfde avond ging hij via internet op zoek naar informatie, ontdekte haar blog en las haar dagboekverhalen met stijgende bewondering. Hij vond Jasmijn een geweldig sterke vrouw. Zijn mailtjes bleven echter onbeantwoord en kwamen sinds enkele dagen zelfs als onbestelbaar retour. Blijkbaar wilde zij niets meer met hem te maken hebben. Wat had hij fout gedaan? Op aanraden van zijn zusje had hij zich simpel gekleed en zich een paar dagen niet geschoren. Volgens haar mocht uiterlijk geen rol spelen bij een blind date. Bente hield er soms vreemde ideeën op na en had een vreselijke hekel aan merkkleding, make-up en blingbling. Waarschijnlijk zette zij zich nog steeds af tegen de leefwijze van hun ouders, die tot de jetset behoorden.
Dom, hij had gewoon zijn gevoel moeten volgen en zijn gebruikelijke outfit moeten aantrekken. Hij wenste dat hij het allemaal anders had aangepakt. “You never get a second chance to make a first impression”.

“Pap, je hebt een nieuw bericht”, hoorde hij zijn dochter roepen. Ze zat haar huiswerk te maken achter zijn laptop. “Ken jij ene Jasmijn? Ze vraagt of ze een tweede kans krijgt.” Blij verrast haastte hij zich naar zijn dochter en las over haar schouder mee. Ja, het stond er echt. Hij glimlachte van oor tot oor, terwijl Céline hem verbaasd observeerde. Tja, nu moest hij met de billen bloot natuurlijk. Meisjes van dertien laten zich niet foppen.

Eerlijk biechtte hij zijn afspraak op en vertelde over zijn teleurstelling toen Jasmijn niet meer had gereageerd.
“Nou, ze heeft zich blijkbaar bedacht en dat is maar goed ook, want jij bent een geweldige vangst. Wat voor iemand is zij?”
Hij vertelde enthousiast over haar en Céline vroeg meteen naar een foto. Die had hij helaas niet en haar blog was onbereikbaar geworden. Of zou ze dat misschien ook hebben veranderd? Snel typte hij de naam van haar blog in de zoekbalk “Jasmijn, mag het iets minder zijn?” en zag dat ze de instellingen weer had aangepast.
“Jemig, wat een metamorfose!” Céline was verbijsterd. “Is dat dezelfde vrouw? Die heeft lef!”

Die vrouw met lef zat intussen nerveus en handenwringend te wachten op een antwoord. Een half uur geleden had ze haar gevoel gevolgd en het mailtje verzonden. En nu? Wat zou hij doen?
Het zonnetje ging onder en het werd frisser op de veranda. Misschien moest ze Bob gewoon uit haar hoofd zetten en op tijd naar bed gaan? Ze wilde net haar laptop uitzetten toen ze een nieuw bericht zag verschijnen.
“Wij gunnen je graag een tweede kans, Jasmijn. Waar zullen we afspreken?”
Verbijsterd vroeg ze zich af: “We? Wie zijn “we”? Ze wist dat zíj de helft kwijt was, maar had Bob zichzelf verdubbeld?”

“Zo”, zei Céline gedecideerd, “Nu heeft ze iets om over na te denken. En pap, jij had gewoon moeten vertellen dat je een dochter hebt.” Pubers zijn soms onvoorspelbaar.