In het cursuslokaal zit het hechte team van afdeling Wilgenroos bij elkaar in afwachting van de cursusleider. Ze zijn vanmorgen met z’n allen in de trein gestapt voor een dagje teambuilding omdat de baas dat nodig vindt. Het team vindt het geldsmijterij want als er nou één afdeling in het verpleeghuis goed loopt is het de afdeling Wilgenroos. De collega’s van Eikenblad hadden hier moeten zitten, die lui gunnen elkaar het licht in de ogen niet. De deur zwaait open en er stapt een vlotte dame binnen.
‘Goedemorgen allemaal, ik ben In Trigant cursusleider bij het adviesbureau “Verdeel en Heers” en ik ga jullie vandaag begeleiden.’
Na het voorstelrondje komt Truus, de vaste woordvoerder, meteen in actie en vraagt waarom uitgerekend haar team hier vandaag zit. Zij licht toe dat er op Wilgenroos een goede sfeer heerst, dat er goed naar elkaar wordt geluisterd en niemand te beroerd is dienst voor elkaar te draaien als dat nodig is. De cliënten zijn tevreden over de gang van zaken, dus waarom bouwen aan een team dat eendracht uitstraalt.
Zo dat is eruit en de toon meteen gezet.

‘Dat is nou net het probleem’, zegt In. ‘Eendracht maakt macht en daar is jullie baas het niet mee eens.’
‘U bent dus ingehuurd om tweedracht te zaaien, ik denk niet dat wij daaraan meewerken.’
‘Kijk, dat begint goed, je geeft meteen het voorbeeld, de rijen zijn bij jullie zo gesloten dat een ander geen kans krijgt binnen jullie team. Jij Truus, stelt je meteen defensief op, ik vraag me af wat de anderen daarvan vinden. Ben jij gekozen als woordvoerder of denkt iedereen, laten we tegen Truus maar niet ingaan?’
Even is het doodstil in het lokaal, maar dan komt Brenda in het geweer en verdedigt Truus met verve.
In pareert dit door te zeggen: ‘Je lijkt wel bang voor Truus, zoals jij het voor haar opneemt.’
Dat laat Merel niet op zich zitten en verklaart dat geen enkel teamlid bang is voor wie dan ook.
Samen staan ze sterk en dat is al jaren zo. Daar kan het bureau “Verdeel en Heers” nog wat van leren.
‘Oh, je wilt de rollen omdraaien, ik denk niet dat jullie baas daarvan gediend is. Hoe dan ook we gaan vandaag aan teambuilding doen, of jullie dat nou leuk vinden of niet. Ik stel voor dat we de vraag:
‘Wie zie je als je leider, in groepjes gaan beantwoorden.’

‘We hebben een goede teamleider daarover hoeven we niet te discussiëren, jammer dat ze vandaag niet mag meedoen.’ zegt Carla.
‘Nee, over dergelijk leiderschap gaat het niet, het gaat om bijvoorbeeld zo’n Haantje de Voorste als Truus. Je moet je dat niet persoonlijk aantrekken, het is als voorbeeld bedoeld.’
Maar Truus trekt zich dat wel aan en besluit de rest van de dag te zwijgen. Gedrag dat In goed uitkomt want zo kan ze Truus als voorbeeld blijven stellen en het team van Wilgenroos met andere ogen naar haar laten kijken. De opdrachtgever kan tevreden zijn, aan het eind van de dag zal de leidersrol van dit teamlid tot het minimum teruggebracht zijn. De tweedracht is gezaaid.

In de trein naar huis zitten de cursisten wat stilletjes bij elkaar tot Carla haar ongenoegen over die cursusdag uitspreekt en het gedrag van In Trigant aan de kaak stelt. Iedereen is het haar eens dat ze Truus onheus heeft behandeld. Solidariteit viert hoogtij.

‘Never change a winning team, we gaan morgen op de oude voet voort’, zegt Truus en neemt daarmee ongevraagd het voortouw.

Categorieën: Fictie

Ferrara

Wie sturen kan zeilt bij elke wind

9 reacties

Pierken · 20 oktober 2012 op 10:48

En ze dronken nog een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Tweedracht zaaien vind ik een originele vondst, Ferrara.
Doordat je regelmatig een komma zet ipv een punt leest het wat rommelig. Als je dat een keertje vergeet, dan zou ik kommacoïtissen, maar in dit geval,,,,.

Libelle · 20 oktober 2012 op 10:56

Soms gaat een sterk team haar macht gebruiken voor wel erg ambitieuze zaken. De leiding is daar altijd erg bang voor. Vooral een zwakke leiding, je herkent ze aan hun auto’s, die parkeren ze altijd met de neus naar de uitrij-richting. Een prachtig stuk Ferrara, ik geniet intens van zulke verhalen.

Meralixe · 20 oktober 2012 op 13:42

Ik kan van de laatste tien jaar van mijn arbeidende leven wel veertien boeken schrijven. Hemeltergend hoe bazen boven bazen er in slaagden goede werkkrachten de grond in te boren aan de hand van onder meer een jaarlijkse ‘teambuilding.’
Veel theorie en tralala dat op kantoor in mooie statistieken gegoten wordt.
De bureau ’s die zich met dergelijke bullsghit bezig houden schieten als paddenstoelen uit de grond en zijn inderdaad verschrikkelijk duur. Daarna moet er bespaart worden en moet, ik zeg maar wat, de verpleging in de plaats van twee, drie mensen per uur verzorgen. :hammer:

Mooi verteld. :pint:

SIMBA · 21 oktober 2012 op 08:24

:duimop:

pally · 21 oktober 2012 op 11:25

Lekker sarcastisch stuk, Ferrara, dat scherp de idioterie van dure teambuildings aan de kaak stelt. :hammer: :wave:

groet van pally

arta · 21 oktober 2012 op 12:22

Wat mij betreft mag ‘in’ ‘out’!

Goed stuk, Ferrara! Zit sterk in elkaar!

Ferrara · 21 oktober 2012 op 13:36

Opmerkzaam blijven wat betreft het wormvormig aanhangseltje. 😉 Een bekend valkuiltje waar ik telkens weer intrap.

Nachtzuster · 21 oktober 2012 op 18:10

Leuke vondst, In Trigant. Goed geschreven!

Sagita · 22 oktober 2012 op 15:48

Ferrara originele benadering! Een soort van klucht met moraal! Knap!
groet Sa!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder