Wat is de kracht van mijn woorden, als je ze niet hoort. Als mijn gevoel zich niet openbaart, woorden omhulsels zijn, die niet laten zien welke pijn me van binnen stuk maakt. Wat is de kracht van stilte, als je deze overstemd. Als mijn verdriet zich vermomd in scherpe woorden. Maskers bedoelt zijn je weg te leiden van de scherven.
Wat zijn die scherven waard als je ze niet durft vast te houden, niet wilt koesteren. Als je de weerspiegeling mijdt, omdat ze te pijnlijk is.
Wat is de kracht van onze toekomst, als je je verleden oogluikend toestaat. Als herinneringen slechts gedeeld kunnen worden om hun pracht en kleur en je de kleur en smaakloze verbant naar doodse stilte.

Wat is het waard om te dromen van morgen, als je vandaag mijn verdriet niet durft te troosten. Als je armen slechts bedoelt zijn om weg te kruipen in de valse schijn van een zorgeloze toekomst.
Wat is de zin van delen, als delen stuk slaat op muren van onmacht. Als woorden hun betekenis verliezen, als overgave gevoelloos bezit geworden is.

Wat is de kracht van mijn geven, als mijn geven overschaduwt is door onzekerheid en pijn.
Wat is de schoonheid van mijn overgave, als ik niet met trots geheven hoofd mij kan geven aan jou.

Categorieën: Liefde

7 reacties

bouwjaar54 · 26 augustus 2011 op 07:30

Geen twijfel mogelijk: pijnlijk prachtig!

Harrie · 26 augustus 2011 op 12:05

Zeker weten een goed geschreven stuk Troy. Knappe verbeelding.

DACS1973 · 26 augustus 2011 op 12:54

Ik heb een aantal van je oude stukken gezien en die vond ik echt goed, maar dit niet. Het raakt me niet. Bovendien stoor ik me aan de veelvoud aan d/t-fouten.

pally · 26 augustus 2011 op 22:24

Hé Troy,
Heel lang niet gezien hier. Heftig stuk, misschien nog iets te weinig afstand, al weet ik niet of het over jezelf gaat. Ik vermoed van wel.
Het voelt op de grens van pathetisch voor mij, maar misschien nog net niet. Ik hoop je hier weer vaker te lezen.
Groet van Pally

Chantalle · 27 augustus 2011 op 01:21

Tering…wat mooi!

pluisvndkkr · 27 augustus 2011 op 14:44

Natuurlijk jammer van de spellingsfouten, maar verder prachtig poëtisch taalgebruik.

Mien · 29 augustus 2011 op 15:24

Hee Troy da’s lang geleden. Leuk je hier weer te lezen. Heftig binnenkomertje.
Er zitten mooie stukken in maar het geheel komt mij iets te gekunsteld over.
Indien het non-fictie is dan krijgt de gekunsteldheid natuurlijk een andere lading.
Dan is het wellicht zonder voldoende afstand te nemen ietwat te snel en emotioneel opgetekend.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder