Uitstapje

De heer B. woont in een verzorgingshuis en gaat dagelijks het dorp in voor een boodschapje of om een borreltje te drinken in zijn stamcafé. Doorgaans komt hij zonder problemen thuis en als hij al het spoor bijster raakt, is er altijd wel een dorpsgenoot die hem op de juiste plaats brengt. Wat hem bezielt heeft zal een raadsel blijven maar op een ochtend stapt Dhr. B. in de bus en belandt in de naburig gelegen stad A.
Hij wandelt het café binnen dat tegenover het busstation ligt en bestelt wat hij gewend is te drinken. Na het nuttigen van enige consumpties stapt hij op en komt al snel tot de ontdekking dat er iets niet klopt. Hij herkent de omgeving niet en is al lang vergeten een busreis te hebben ondernomen.
Geen dorpsgenoot te bekennen die het probleem wel even oplost.

De kastelein, die de klant vanachter de tapkast in de gaten houdt, vertrouwt het niet en besluit Dhr. B weer binnen te halen en belt vervolgens het politiebureau om aangifte te doen van een dwalende bejaarde.
Dhr. B. wordt meegenomen naar het bureau en ondervraagd over zijn woon en/of verblijfplaats.
De verdwaalde weet alleen te melden dat hij in een verzorgingshuis woont maar geen idee heeft in welke plaats zich dat bevindt en hoe hij in de stad is beland is hem helemaal een raadsel.
Nu kun je alle verzorgingshuizen afbellen om te vragen of ze een op drift geraakte bejaarde missen maar dat gaat uren duren. Voor alle kamers gecontroleerd zijn, is de dag een eind op weg. Om de man een nachtje in een cel te laten slapen gaat de agenten te ver.

De politie is je beste vriend en dus rijdt de gewapende macht met dhr. B. op de achterbank door de stad, waar de zoektocht niet tot resultaat leidt. Er zit niets anders op dan in de regio langs alle verzorgingshuizen te rijden en rustig af te wachten of de vondeling enige herkenning ziet.
De missie slaagt. In een van de dorpen roept Dhr.B. bij het zien van zijn tehuis: “Stop hier woon ik.”
Binnen heerst een paniekerige sfeer want er wordt een bewoner vermist. Er is discussie over al of niet de politie bellen maar dat hoeft niet meer.
De opluchting is groot als men de vermiste tussen twee agenten in de hal ziet verschijnen. Van paniek is bij hem geen sprake. Grijnzend neemt Dhr. B. afscheid van zijn begeleiders die de avonturier overdragen aan de dienst Verzorging.