Vaginaal ei

Schijten met een stuk chocola in je giechel, neuken met een vaginale schimmel, gluren naar de buren en alleen tegen dichte gordijnen aan kunnen kijken. Kijken naar het programma ‘Het spijt me’ in de hoop dat de man met de bloemen tegen een dichtgesmeten deur aan moet kijken na een hartgrondig nee, zonder dat mee te mogen maken. Een brief van je lief vinden, gericht aan Robert ten Brink, vreselijk lief, alleen al maanden oud en nooit verstuurt. Eindelijk het geld bij elkaar voor je droomauto, maar het is een tweezitter en je hebt inmiddels een groot gezin.

Het is het allemaal net niet, maar je moet het er mee doen. Je weet en je voelt dat er meer in zit dan er uit komt.
Zo probeer ik op het moment nog zoveel mogelijk te genieten van Dushi Korsou, voor ik na drie goede jaren weer naar Nederland terugkeer. Met mijn hoofd vol zaken die geregeld moeten worden. Ik heb een hekel aan verhuizen, maar het ruimt wel lekker op, dat dan weer wel.

Het leven is als een vaginaal ei. Je gebruikt het om er beter van te worden. Je bereid je op alles voor, leest de bijsluiter. Zodat je gewaarschuwd bent. Niet schrikken als het ei eruit komt ploffen, het heeft zijn effect gehad. Net zoals in het leven, maar schrikken doe je. Van mensen in je omgeving die ziek worden, te snel uit het leven gehaald worden.

En maar zeuren, maar het plofte er goed uit. En het lucht op. Zo, nu even op het internet surfen naar een geschikte studio voor de vakantie.