Het eigen risico, altijd een heel pijnlijk moment in de portemonnee.
Niemand staat te springen om 220 euro neer te leggen voor zorg. Maar steeds meer mensen hebben zorg nodig. En als je ziet hoeveel kosten je maakt dan heb je misschien er meer begrip voor. Daarom heeft CZ al jaren de mogelijkheid om te kijken in de boeken. Hoeveel is de verzekering aan jou kwijt?
Sinds een aantal jaar maak ik hier van gebruik. En ik moest zeggen dat ik best schrok.
Een paar operaties, ambulance en eerste hulp heeft in 2009 een recordbedrag van € 19.102,97 aan zorgkosten met zich meegebracht. Dat is even slikken.
Het volgende jaar 2010. Dankzij goede medicijnen hoef ik minder vaak naar de dokter. Ook beginnen de controles bij de longarts steeds meer uitgesmeerd te worden. Hulp bij Emergis is nog wel intensief. Maar dat is pas halverwege het jaar. In dit jaar heb ik ook een kleine operatie. Na het nieuwe jaar voer ik de gegevens in om te kijken wat ik heb verbruikt. En ik sta met grote ogen te kijken. Bijna 10.000 euro minder. € 9.989,17 aan kosten gemaakt. 2011?
Vandaag besloot ik mijn moed te verzamelen en te kijken, wat heeft 2011 gedaan? Nieuwe medicijnen, hulp bij Emergis, een operatie aan mijn kaak. Maar toch ben ik er weer in geslaagd om de kosten binnen de beperken te houden. . Niet veel minder, maar ik heb € 9.151,23 gebruikt. Dat is een kleine 837,94 euro minder. En als ik dan mijn eigen bijdrage betaal, al doet het zeer. Ik snap het wel.
Ze zouden het een solidariteitbijdrage noemen en inkomensafhankelijk maken.
Want ik wil best voor jou betalen, en jij voor mij als het maar een redelijk bedrag is.
En als ik 10.000 verdien per jaar en jij 20.000 euro dan mag er meer gevraagd worden van jou.
Dat is de basis van onze welvaartstaat opgebouwd door mensen als Willem Drees en Marga Klompé.
Griekenland en Frankrijk hebben afgelopen weekend laten zien dat het anders kan. Bij de volgende verkiezingen kunnen we het neoliberale beleid terug in de ijskast zetten en kiezen voor een warm Nederland. Een Nederland waar mensen weer met trots naar hun werk gaan. Dat mensen zich niet hoeven te schamen voor het feit dat ze veel vragen van de zorg. Een Nederland waarin de rijkere iets meer meebetalen om aan de onderkant van de samenleving mensen te ontzien.
Samen kunnen we banen maken, samen kunnen we de zorg beter maken, samen kunnen we Nederland laten opbloeien. Geen crisis heeft ons ooit eronder gekregen. Ook de heftige eurocrisis storm zal ons niet afschrikken te doen wat gedaan moet worden.
7 reacties
Ontwikkeling · 12 mei 2012 op 17:25
De zorg is en blijft een lastig punt van discussie. Het eigen risico opvoeren naar 400 euro per jaar vind ik zorgwekkend voor mensen die chronisch afhankelijk zijn van zorg. Want je zult maar diabetes hebben en dus ook een doorlopend abonnement op de internist en de oogarts.
Toch bestaat er ook een andere, niet belichte kant. Wanneer ik als ervaringsdeskundige kijk naar het aantal “gevalletjes waterschade” van patienten die de moeite niet nemen om naar een huisarts te gaan en zich zonder enige vorm van gene direct bij een spoedeisende hulp melden (omdat ze daar specialisten hebben) dan mogen ze voor die gevallen wat mij betreft 400 euro per keer rekenen.
Bij de personen die zich vier maal per jaar voor een abortus aan de poort melden en weigeren de pil te slikken (nee, mijn lichaam kan niet tegen hormonen) of weigeren een spiraal achter te laten (“dat is een lichaamsvreemd voorwerp) mogen ze wat mij betreft direct de kosten van de abortus doorberekenen. En ja, pinnen mag.
(De prijs van een abortus ligt tussen 1000-1500 euro)
Neem de personen die voor een paracetamolletje of een hoestdrankje naar de huisarts hollen (kan tegenwoordig niet meer) of die zich wederom bij de SEH melden omdat ze door de week geen tijd hebben om naar de huisarts te gaan (geloof me: het gebeurt). Wat mij betreft doorberekenen die hap.
*zucht*
het blijft ingewikkeld. En de verzekeraars maken het er niet makkelijker op….
Fem · 13 mei 2012 op 07:59
Absoluut een punt waar we over kunnen discussiëren!
Het ‘valse’ van het eigen risico is, dat het vaak de mensen treft die het financiëel niet breed hebben.
Dankzij mijn ziekte, kan ik bijvoorbeeld minder werken en dankzij mijn ziekte, is het eigen risico voor mij een vaststaande last. Hierdoor lever ik dus dubbel in.
Aan de andere kant is daar natuurlijk ook de vraag of er niet te vaak onterecht een beroep wordt gedaan op de zorg, door mensen die ‘gemakzuchtig’zijn.
Betalen voor zorg vind ik niet erg, maar zoals het nu in elkaar steekt, klopt het in iedergeval niet…
SIMBA · 13 mei 2012 op 12:32
Ik ben chronisch ziek, kan niet werken en heb veel baat bij vitamine D en acupunctuur. Vitamine D wordt helemaal niet vergoedt en acupunctuur maar gedeeltelijk. Verder heb ik geen medische kosten, kom 2x per jaar bij de huisarts betaal me blauw en krijg niks. Ik kan daar best boos van worden!
sylvia1 · 13 mei 2012 op 19:12
Ontwikkeling, boeiende reactie, bijna een column op zichzelf…
Tim, ik begrijp je boodschap maar voor mij gaat het pas echt leven door de eerste drie reacties eronder. Wel een goed onderwerp dus, dat blijkt.
Frans · 13 mei 2012 op 20:46
Een hartoperatie in Nederland kost 16.000 euro. In India 3000. Nu al laten nogal wat Europeanen en Amerikanen zich in India behandelen voor verschillende medische kwalen. Los van het feit dat dit mogelijk ten koste gaat van de zieken in India zelf vraag ik me af waar die verschillen vandaan komen. Niemand vraagt zich kennelijk af waarom een nachtje ziekenhuis, alleen het bed, 1000 euro moet kosten. Laatst bleek een cruise voor ouderen inclusief begeleidende zorg goedkoper dan een verblijf in een verzorgingshuis. Wie zou dat nou eens uit kunnen rekenen?
TimT · 14 mei 2012 op 17:23
Ik ken de gevoelens die er spelen en inderdaad het is vreemd dat een cruise minder kost dan een verblijf in een verzorgingshuis. De zorgkosten in Nederland stijgen door verschillende factoren, waarvan managers een belangrijke is. Ik heb zelf twee jaar lang in een raad gezeten die controleerde op de kwaliteit van de GGZ zorg van een bepaalde instelling. De personeelskosten was vaak de hoogste post. En niet altijd kon ik zeggen, dat is echt nodig. Dat vond ik heel erg. Ik heb ook vaak een pleidooi gehouden voor een Back to Basic idee bij de zorg. Zorg leveren, minder papierwerk, etc.
En inderdaad het is vreselijk als dingen niet vergoed worden. Pakket vrijheid zou er voor kunnen zorgen dat zorg meer op maat terecht komt. Want ik heb betaal voor kraamhulp in mijn basispakket, waar ik niks aan heb. Ik pak even een voorbeeld.
De zorg is inderdaad moeilijk en je hebt mensen die misbruik maken van de zorg. Dat kan ik ook niet ontkennen. Maar ik vind het jammer dat wij hier wel over durven te praten, maar in Den Haag niemand. Er is nooit eens een politicus die heeft over mensen die de pil niet slikken en inderdaad zich meerdere malen per jaar melden ivm een abortus. Want ze zijn allemaal bang afgestraft te worden in de Peiling van Dhr. De Hond.
Dees · 14 mei 2012 op 20:12
Column die veelbelovend begint en timide eindigt in wat holle halfwassen stoffige linkse retoriek. 400 euro is een hoop geld en teveel voor sommigen. Eens. Als middenklasser word ik als het op bijdragen aankomt altijd als bij toverslag gezien als topverdiener. Solidariteitsprincipes prima, maar laten we het eens op percentages gooien, ipv op absolute bedragen. Iedereen de broekriem evenredig aan laten halen.
Ontwikkeling, mooie reactie. Alleen, hoe kun je misbruik objectief bepalen en dus ook als zodanig bestraffen? Ik sluit me aan bij Sylvia, een column daarover van een insider als jij lijkt me wel wat.