Stilte is het verschil tussen niks zeggen en alles al gezegd hebben.
(Herman de Coninck – Vlaams dichter en journalist 1944-1997)
Ik schrijf dit niet om een wit voetje te halen bij de goede man, want Ad Schenk en ik kunnen spreekwoordelijk door 1 deur. Als iemand die vaak stemde aan de linkervleugel heb ik dit jaar zijn naam nog roodgekleurd bij Provinciale Statenverkiezingen en volgens het verslag had hij op dit dorp, Kwadendamme 1 stem. Nou dat was dus makkelijk, dat was ik.
Mensen, ik wil u wat vertellen over Ad Schenk! Ad Schenk, die naam die zegt u waarschijnlijk niks, of toch wel? Hij haalde dit jaar het nieuws omdat hij de taak kreeg om preformateur te worden… op advies van de voormalige burgemeester van Goes, maar op dat moment informateur René Verhulst. De Provincie Zeeland had een stabiele coalitie nodig om de provincie te besturen. En ik zag het als een burger heel anders dan misschien mensen in het Provinciehuis. Ad Schenk was de perfecte man in een wereld waar de verhoudingen waren veranderd door de verkiezingen, zoals met de binnenkomst van de FvD en verliezen van zetels bij de SPG, VVD, PvdA, PVV, SP en D66. De winnaar was Ad Schenk zijn eigen clubje en ik denk dat mensen nu denken “vriendjespolitiek”. Nou, dan moet ik jullie teleurstellen. Ik ken Ad al een tijdje. Ik leerde hem kennen als raadslid, later wethouder en hij was ook openhartig over zijn vertrek. Als raadslid en wethouder was hij een man zonder een geheime agenda. Een degelijke man, die wist waar hij het over had, een eigenschap die hij denk ik als leerkracht had meegenomen naar de raadszaal. Want hij kon rust in de tent krijgen door de manier waarop hij sprak. Hij preekte niet met de vinger, maar zijn rustige toon dwong je eigenlijk tot luisteren.
Ad Schenk ging aan de slag met de klus om de provincie een bestuur te geven. Hij was redelijk neutraal, want hij had geen actieve functie binnen het CDA of bij een gemeente. Hij had wel bij de gemeenteraadsverkiezingen het jaar daarvoor veel voorkeursstemmen gehad. Maar hij hield zich aan zich woord. Ad kwam niet terug naar de Gemeenteraad, Ad die ging lekker op de fiets. Dit laatste zeg ik, want ik kom Ad vaak tegen op de fiets. Ik mocht hem ook van de zomer ontvangen omdat ik mij wilde verdiepen voor een tweede boek in het CDA. En hij kwam op zijn fiets, wat ook zeker kon gezien het mooie meer. Maar als je tegenover hem zit, dan word je niet alleen iemand die luistert, je durft je eigen mening te geven zonder veel tamtam.
Daarom denk ik dat hij in de gesprekken met de partijen voor een coalitie voor de Provincie zakelijk en toch in zijn eigen stijl te werk was gegaan. Als het ging om zetels was deelname van de FvD heel aantrekkelijk. Maar 5 zetels of niet, de grote winnaar, het CDA van Jo-Annes de Bat, wilde Ad Schenk als “preformateur”. In diepgaande gesprekken zijn ze eruit gekomen, zegt men. Ook al zijn de FvD-zetels goed voor 5 mensen, ze wilden liever een coalitie waar men elkaar kende. En dat is ook maar goed ook, want door gedonder in de partij Forum is het zetelaantal van 5 naar 4 gegaan, iets wat in een regerende coalitie ook provinciaal niet prettig is. En om een persoonlijke kanttekening te maken: voorman Fred Walravens van Forum voor Democratie was tijdens de verkiezingen zo onzichtbaar dat dat er ook voor zorgde daarom niet voor de FvD heb gestemd. En ik zeg meteen wat ik heb gestemd, dat was Ad Schenk zelf van het CDA. Ironisch toch?
We hebben nu een goed bestuur dat de provincie bestuurt. Zonder de twee grote winnaars. Het is een college van Gedeputeerde Staten van het CDA, VVD, de SGP en de PvdA. 3 partijen verloren, de PvdA flink! Maar nu hebben we tot 2023;
Jo-Annes de Bat (CDA), Dick van der Velde (VVD), Harry van der Maas (SGP) en Anita Pijpelink (PvdA).
En de geboorte van deze coalitie van 4 partijen is mede mogelijk gemaakt van Ad Schenk. En al zal hij misschien niet naar Den Haag gaan, als het CDA weer in de volgende regering komt dan zou een man als Ad Schenk met zijn Zeeuwse nuchterheid, gevoel voor humor en dossierkennis een goede Staatssecretaris of Minister zijn. Praktisch op bijna alle Ministeries, al zie ik hem niet met plezier op Defensie en Buitenlandse zitten. Ik kan me vergissen, maar ik zie het niet gebeuren.
Maar wat ik wel weet, als ik op de scootmobiel rijdt richting het volgende dorp kom ik Ad Schenk ongetwijfeld tegen. Zeker geen eenzame fietser, maar een man die gewoon zo gewoon bleef terwijl hij echt geschikt genoeg was om langer wethouder of zelfs meer te kunnen worden. Maar genieten van het Zeeuwse landschap en familie trekt meer! En ik gun het hem…..
0 reacties