“Doe es normaal man.”
Zelden is er in het nieuws zoveel ophef geweest over een opmerking tegen de Minister President. Tuurlijk is het raar als een volwassen man met peroxideblond haar zo’n amicale brutale mond opentrekt tegen de belangrijkste man in de Tweede Kamer. Zelfs als deze man een 41 year old virgin is die nog elke avond bij zijn moeder aan tafel schuift. Lang geleden, toen de Tweede Kamer nog gevuld was met grijze heren in driedelig grijs of blauw en de Minister President nog met excellentie of iets anders gewichtigs aangesproken diende te worden, haalde men het niet in het hoofd om zoiets verderfelijks te zeggen. Ik zou zelf ook als MP zorgen dat hier kamervragen over gesteld gaan worden. Dan houdt de Kamer zich in ieder geval niet bezig met de vraag of dit economisch instortende kaartenhuis nog aan elkaar te lijmen valt. Nederland draait op voor de bekostiging van het faillissement van Griekenland dat aan het woord Vakantieland een totaal nieuwe betekenis geeft, en dat we daar gezamenlijk in meegezogen worden staat als een huis. Dus praat je makkelijker over het brutaalste jongetje van de klas dan dit soort “normale” onderwerpen. Maar wat is normaal nou eigenlijk? Normaal is toch onderhevig aan verandering?

Vanaf onze geboorte zijn we onderhevig aan verandering. We beginnen als kleine tere wezentje met maar één oerinstinct en dat het verkrijgen van voeding. Bij de moeder. Maar omdat het raar is om de rest van je leven aan de tiet van je moeder te hangen, gaan we over op vaste voeding. We gaan consumeren. Was dat vroeger gewoon brood met kaas en een glas melk, tegenwoordig worden we als consument gezien en dus krijgen we keuzes. Een slimme melkboer bedacht dat ie een beetje te weinig voor zijn emmer melk kreeg, flikkerde er een halve emmer water in en het concept halfvolle melk was geboren. Wordt je niet zo dik van. En dat klopt. Er is nog nooit iemand dik geworden van water. De grote fabrikanten van weleer weten dat je door de producten en diensten steeds te veranderen consumenten aan je kunt binden.

Vroeger had men een telefoon, met een snoer eraan. Zo’n loodzwaar bakeliet bakbeest met een draaischijf. Kon dertig jaar mee. Één telefoon per gezin. In de hoek van de kamer. Wilde je iemand bellen, moest diegene thuis zijn. “Heb je die-en-die gebeld?“ “Ja, maar hij was niet thuis, ik kreeg hem niet te pakken” Punt. Toen kreeg je mobiele telefoons. Iedereen. Slim van de fabrikanten. Iedereen kon iedereen ten alle tijden bereiken. Overal. Ik begon met een Nokia. Heb ik altijd voor gekozen. Ik begreep het menuutje en dat bleef ook altijd hetzelfde. Vond ik makkelijk. Ik hou niet zo van verandering. Heb er nu weer één. Kan er, behalve dat ik er mee kan bellen, helemaal niks mee. Want iedereen heeft een Iphone of Android. En dat werkt niet samen. De halve wereld zit Wordfeud, een online scrabblespelletje te spelen en ik mag niet meedoen. Want ik heb een Nokia. Da’s marketing technisch niet slim van meneer Nokia.

We moeten meegaan met de veranderingen. Maar de veranderingen moeten niet te snel gaan. Marktleider Facebook zit op hete kolen, want Google heeft de aanval geopend met het nieuwe social_media platform Google+. Schijnt het helemaal te worden. Marktleider Facebook veranderd per dag de site om de ontwikkelingen bij te houden maar daar wordt de consument een beetje duizelig van. Facebook is voor velen de ochtendkrant waar je met je bakkie koffie de dag mee begint. Als ze de indeling van de ochtendkrant op een dagelijkse basis zouden aanpassen, terwijl de koffie nog in de pot pruttelt zou ik de krant ook door de kamer heen smijten. Dan zijn ze een lezer kwijt. Google zet gewoon overal een + achter en zorgt dat ze een goed weldoordacht product aanbieden. Het perfectioneren van het No Nonsense concept. Normaal is niet goed genoeg meer. En verandering is goed.. Toch?

Zou ook eens toegepast moeten worden in de Tweede Kamer. Het No Nonsense concept. Dat men problemen gewoon op z’n minst probeert aan te pakken. En als dat niet lukt dat men dan alle aandacht aan het probleem besteedt. En niet de aandacht verleggen naar allerlei bijzaken. Inspelen op veranderingen en er het beste van maken.

Dus Wilders, lekkere Blonde Limbo van me.. Wil je nou echt hip zijn, speel in op verandering. Ga eens naar de kapper, doe je haar normaal. Zet je stoere gezicht op en zeg op z’n minst:

“Doe es normaal+ man”

(meer columns op http://erikbemmle.blogspot.com)


8 reacties

Dwarrel · 26 september 2011 op 16:38

Als je me zou vragen hoe een bakelieten telefoon, halfvolle melk en een andere coupe voor Wilders in één column thuis kunnen horen, zou ik eigenlijk zeggen: dat kan niet. Oké, jij laat zien dat het wél kan.
Er zitten leuke opmerkingen in, maar ik vind het aantal onderwerpen dat je behandelt wat veel voor één column die – zo maak je uit de inleiding op – over een recent gebeurd incident in de TK gaat.

Boukje · 26 september 2011 op 17:04

Door de hoeveelheid aan onderwerpen inderdaad een beetje chaotisch.
Op je blog heb ik echter al gezien dat je leuk schrijft.
Welkom op cx!
😀

Bitchy · 26 september 2011 op 17:29

Ik vind deze idd een beetje rommelig, maar heb net als mijn voorgangster ff zitten wroeten op je blog. Je schrijft leuk, lekkere humor, zelfspot. Ben heel benieuwd naar je volgende inzendingen.

Groetjes
Bitchy

Meralixe · 26 september 2011 op 19:55

Welkom sterke schrijver. :hammer:

Harrie · 26 september 2011 op 20:10

Zolang we geen geblondeerde Obama of Merkel krijgen vind ik het best met al die veranderingen.
Leuk debuut op ColumnX.

erikbemmle · 27 september 2011 op 17:54

Allen bedankt voor het warme welkom en opbouwende kritieken. Ben idd nog zoekende naar de juiste vorm e.d. Al doende leert men.. Ben door de leuke reacties scherper dan ooit om weer in de pen te klimmen.
Gegroet, Erik

Ferrara · 27 september 2011 op 17:59

Succes gewenst.

sylvia1 · 29 september 2011 op 08:48

Beetje laat maar goedbedoeld welkom ook van mij. Ik wou schrijven dat ik benieuwd ben naar je tweede, maar die staat er inmiddels al 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder