Ik zat vandaag, net als bijna iedere zondag, in de kerk. Altijd fijn om weer naar zo een samenkomst te gaan, daar gaat vaak zo een positieve energie van af. Ook weer fijn als mensen je even vragen hoe het met je gaat. [img align=left]http://bp2.blogger.com/_ChptMZBwis8/RXwRtfC_ErI/AAAAAAAAAAY/w56YaTgWPEo/s1600-h/Peace_dove.png[/img]De preek ging vandaag een beetje langs me heen, het ging zoals altijd rond deze tijd, over kerst. Het is al de 2e advents zondag hoorde ik in de preek. Het verhaal van de dominee was niet zo bruikbaar als dat het normaal is, je kon er niet zo veel mee eigenlijk. Toen de dominee klaar was met de preek sloot hij af met “het onze Vader”. Veel mensen spreken die woorden hardop mee.
Ik ben hier normaal niet zo kapot van, het klinkt zo gewoontjes, zo vanzelfsprekend, niet meer met de betekenis die het zou horen te hebben.
Maar deze keer was toch anders, achter me zat een mevrouw, een echte Ouddorpse.(ze had een mooie stem, ook al was ze al wat ouder) Ze begon heel voorzichtig met: “onze vader die in de…….” hoe langer het gebed duurde hoe meer emotie er kwam in de stem van de vrouw. De woorden betekende echt iets voor haar, iets wat ik van mezelf niet meer kan zeggen, het doet me gewoon niet zo veel meer.
Toen hoorde ik eenstemmend “amen”, weer een Onze Vader gehad, weer een dienst er op zitten, nog een bakkie koffie en weer naar huis, weer een zondagmorgen gehad.
“De realiteit is zoals ze is, niet zoals men wil dat ze is.”
Arne
4 reacties
KingArthur · 23 februari 2007 op 11:32
Je haalt hier een aspect van het geloof aan dat mij ook niet zint. Het inhoudsloos opdreunen van een ‘versje’ zonder dat er over de inhoud wordt nagedacht (dat is geen bidden). Daarom des te mooier dat je iemand ziet voor wie die woorden nog wel betekenis hebben.
Weer heb ik moeite met je laatste zin je schakelt hier voor mij te snel. Over je naam onder de tekst had ik al een opmerking gemaakt. Maar nu ik ook een tweede keer een kruisje in je tekst zie staan van een plaatje dat niet wordt weergegeven ben ik ook benieuwd naar dit plaatje.
Arne · 23 februari 2007 op 15:44
Beste Arthur,
[quote]Het inhoudsloos opdreunen van een ‘versje’ zonder dat er over de inhoud wordt nagedacht (dat is geen bidden). Daarom des te mooier dat je iemand ziet voor wie die woorden nog wel betekenis hebben.[/quote]
Dat is juist wat ik wil aangeven met deze column.. 😉
Ik bedoel tegenwoordig is het een gewoonte, en daarom zegt het me niet meer zo veel. en ik beschrjf ook dat ik het mooi vind dat deze mevrouw het nog wel wat zegt 😉
en wat betreft de laatste zin: daar heb je wel gelijk in, maar dit komt van mijn weblog en ben het eigenlijk vergeten weg te halen :oeps:
en waarom die plaatjes niet doorkomen is mij ook een raadsel 😉
Arne
p.s. mijn naam vermelden onder de column is een gewoonte, en niets mis mee, toch? 🙂
Li · 23 februari 2007 op 21:27
Bovenin staat je naam ook al Arne, dus dat is dan dubbelop. Gezien de tijd waarop de kerkdienst plaatsvindt (voor kerst) is de tekst gedateerd. De inhoud had m.i wat krachtiger gemogen dan komt de boodschap nóg duidelijker over.
Li
pally · 23 februari 2007 op 21:53
Ha Arne,
Als je Kerst en Advent niet had genoemd was je column wat minder tijdgebonden geweest. Het is m.i. niet echt van belang in je column.Maar dat meldde Li ook al.
Verder begrijp ik de titel niet goed, als ik je tekst lees.
Je vindt iets bijzonders bij die zingende vrouw. Of bedoel je juist het contrast met jezelf? In de voorlaatste alinea gebruik je 4x ‘weer’. Dat vind ik niet zo mooi.
Nou ja, een hoop gezeur, maar blijf schrijven!
groet van pally 🙂