Ik wil niet zeggen dat ik vooroordelen heb, totaal niet! Dat betekent niet meer dan andere. Wellicht ietsjes meer dan andere, maar kom op. Als dat mijn grootste zonde is dan boek mijn ticket naar de hemel alvast. Maar dat is eigenlijk toch bullshit. Het zou niet kunnen om daar zo makkelijk over te denken en ik geloof nog geen eens in god (meer…). Ik stapte de tent binnen. Het licht, Tl licht verblinden mijn ogen. Nadat mijn ogen aan de heftigheid van het licht gewend waren geraakt was ik klaar om de bruidegom mijn neef en zijn kersverse vrouw mijn felicitatie over te brengen. Terwijl ik mij een weg baande door de menigte zag ik mensen die ik niet kende niet wilde kennen of mensen waarvan ik eens de naam wist maar niet interessant genoeg was om te onthouden. Ik had sowieso niet met namen ik gaf altijd mensen een andere naam. Ik zei dat ik ze beoordeelde op hun ziel, maar of dat het ook echt was. Ik hield er gewoon van om de wereld om te buigen, in mijn fantasie dan. Of het me dan ook echt lukte.
Er stond een vrouw in de weg. Haar lichaam was gezet als van een kalf en haarkleding was als dat van een meisje van net 21 die zo snel mogelijk de man van haar leven wil ontmoeten. Ze gaf alvast een voorproefje van haar lichaam. Haar decolleté was groter dan de kloof tussen flikkers en kerk. Wat vooral opviel (ja er is meer) behalve de omvang van haar twee silicone miniatuur mount everestjes was haar uitstraling je zou verwachten dat zo’n vrouw een uitstraling heeft die je doet weg deinzen dat ze er alles mee kan compenseren. Maar zij had godverdomme de uitstraling van een cocaïne hoer. Ze leek op een van de straat afgetrokken slet. Welke man was zo alleen dat hij een barbiepop tot leven had gewekt.
Ze was vast gemakkelijk een leuk praatje en haar benen zouden opgaan als de grot van alibaba als hij de woorden van sesam open u sprak. Niet dat wat tussen haar benen bevond ook maar iets weg had als de schat van alibaba. Haar pruim was lang niet zo mooi meer als dat ze wilde doen vermoede. Hij was eerder overrijp dat wist ik door de rimpels om haar lippen en ogen, ze had ze zorgvuldig weg gewerkt wat maar voor een deel gelukt was. Terwijl ik stond te stuntelen als een jongetje van zestien met zijn eerste rukboekje probeerde de cocaïne hoer een praatje te maken wat ik zorgvuldig net en beleefd afweerde, zoals iedereen had gedaan. Zelfs haar vriend, man of pooier!
Het bruidspaar heb ik nog netjes mijn felicitaties overgebracht en genoten van het bier. Terwijl ik slap stond te lullen met mijn nichtje en een collega van de bruid wiens naam ik niet meer wist. Ik weet eigenlijk niet meer hoe dat kwam. Of kwam door het bier of omdat ik het niet interessant genoeg vond het is mij ontglipt wat ik nog wel weet is dat haar neef homo is en een vriend (laten we het hopen) een travo is. Ze kende mijn wereld zei ze. Ik geloofde haar niet. Ik was koud en kil en ik kende mijn wereld nog geen eens goed. God hoe kwam ik altijd bij zulke mensen terecht. Ik zag de cocaïne hoer staan ze was alleen. Alléén!
Ze was fucking alleen en probeerde sexy te zijn om nog wat aandacht te krijgen zodat ze niet geheel alleen zou overblijven. Ze had niet die liefde waarin je zeker bent. Dat het niet uitmaakt dat je niet sexy bent, dat is jammer. Want misschien heeft ze wel een heel mooi karakter wat nooit tot bloei komt.
Want iedere vrouw die in haar buurt komt trekt haar oordeel als goed koop en elke man wil haar mount everestjes beklimmen.
6 reacties
Mosje · 12 juni 2006 op 13:34
Natuurlijk wil ik je niet vooroordelen, maar dit is weer een bijster slecht stukje. Technisch gezien vol fouten, en dat leidt heel erg af van de inhoud, die ook nog eens zeer pover is.
tontheunis · 12 juni 2006 op 13:47
Ik vind ook wel eens iets van iemand, maar eerlijk gezegd stuit de beschrijving van deze vrouw me tegen de borst. Gelijk vriend Mosje vind ik ook dat de inhoud wat mager is.
Technisch wil ik je een tip geven. Je schrijft zoals je denkt. In korte zinnen, in steekwoorden. Daar is niets mis mee, want dat kunnen heel leuke stukken zijn. Maar zet dan wel achter een zin een punt en begin de volgende met een hoofdletter. Dat leest makkelijker en lat je verhaal beter tot z’n recht komen.
TT
Shitonya · 13 juni 2006 op 12:22
Je ramt eerst iemand de grond in en eindigt met de kans dat ze misschien wel een heel mooi karakter zou hebben…zoals iemand al zei: weinig inhoud. Wel grappige zinnen die ertussen zitten, maar het leest niet echt makkelijk weg. Maar het laatste is ook een zeldzaamheid, want tegenwoordig kan niemand meer lekker vlot schrijven.
De hele sfeer herken ik wel; je tussen walgelijke mensen bevinden en jouw gedachtes daarbij. Daarom sprak het verhaal me waarschijnlijk wel aan.
Troy · 13 juni 2006 op 15:37
Hoewel ook deze tekst weer rammelt als een overjarige fiat panda, zie ik zowaar progressie in je schrijfstijl. De benaming “cocaine hoer” vind ik wat te grof, daar had je naar mijn mening iets creatievers/leukers op kunnen verzinnen. Iemand afkraken kan leuk zijn, deed ik ook vaak toen ik jonger was, maar vraag jezelf eens af waarom je dit doet. Afzeiken komt vaak voort uit eigen ongenoegens. Hoe gelukkiger je zelf bent, hoe minder je de drang hebt om een ander finaal de grond in te boren (als het goed is). Nou, ik ben weer moralistisch genoeg geweest vandaag *zucht*, tijd voor een biertje :pint:
bert · 13 juni 2006 op 17:43
Zowel taaltechinsch als inhoudelijk stelt dit stukje naar mijn mening niets voor. Dit soort bijna bewust slecht geschreven stukjes halen het nivo van Column X behoorlijk omlaag. Met een spellingchecker zou je volgens mij driekwart van de fouten op kunnen sporen en kunnen verbeteren.
Maar dit is al zo vaak gezegd dat jij dit blijkbaar niet interressant vindt.
DreamOn · 16 juni 2006 op 01:54
Hoe kan jij er nou over oordelen wat anderen van haar vinden? Het is jouw mening, misschien denken andere mensen hier wel heel anders over.
Het doel van dit stukje ontgaat mij ten ene male.
Trudy