Verward

Een waxinelichthouder! Dát gooide een toeschouwer naar de Gouden Koets op Prinsjesdag. Ik begrijp dat niet iedereen het beste voor heeft met het Koningshuis. Dat mensen dat graag willen uiten snap ik ook. Maar een waxinelichthouder? Niet bepaald een werpattribuut waar ik aan denk als ik iemand eens flink de stuipen op het lijf wil jagen. Ik denk dat de gemiddelde huisraad betere alternatieven biedt. Mieter maar eens een broodrooster, een krat bier of een espressomachine naar een automobilist. Tien tegen één dat hij minimaal zijn wenkbrauw optrekt. Ja, als je dan toch een signaal af wil geven, laat dan in ieder geval zien dat je er goed over nagedacht hebt. Het doelwit van de beste man was Koningin Beatrix. Hij had kunnen weten dat er heel wat voor nodig is om haar angst aan te jagen. Want na de Suzukistumper en de Damloeier is zij wel wat gewend. Moet je natuurlijk niet aankomen met een waxinelichthouder. Op zijn minst een ongelukkige keuze van de Haagse oproerkraaier. De krant meldt volledig ten overvloede dat de waxinewerper een [i]verwarde[/i] man is. Alsof mensen die geestelijk in orde zijn ook eerst twee uur op zoek gaan naar een waxinelichthouder, dan een eeuwigheid in het oranje langs de route wachten op de Koningin en haar vervolgens bekogelen met zo’n ongewoon attribuut.

Tóch heeft deze verstrooide dorpsgek iets moois over zich. Hij doet geen enkele moeite om te verhullen dat hij niet helemaal spoort. Hij weet dat hij af en toe een beetje gek uit de hoek komt en accepteert dat van zichzelf. Hij pist eens tegen de schutting van een buurtbewoner of houdt de wijk met luidkeels geraaskal uit zijn slaap. Geeft allemaal niet, want mensen in zijn omgeving weten dat hij verward is en houden rekening met hem. Er zijn er genoeg die óók verward zijn, maar dat totaal niet in de gaten hebben. Laat staan dat ze er rekening mee houden.

Koningin Beatrix zélf bijvoorbeeld, die zag er ook tamelijk verward uit op Prinsjesdag. Als je accepteert dat er zóveel open deuren en nietszeggende zinnen in je belangrijkste speech van het jaar staan, dan ben je er toch niet helemaal meer bij? Dan laat je toch zien dat je je onderdanen niet meer serieus neemt? Zo zei ze bijvoorbeeld: “Een harmonieuze samenleving is gebouwd op respect, verdraagzaamheid en wellevendheid. Dat vergt geven en nemen, tolerantie maar ook aanpassing.” Waarom zo inhoudloos vraag ik me af. Waarom niet een kleine traan laten en met een trillende stem zeggen dat je de manier waarop mensen tegenwoordig met elkaar omgaan spuugzat bent? Dan toon je tenminste emotie en maak je indruk op je volk. In ieder geval op mij.

Beatrix niet. Van begin tot eind bleef ze oeverloos holle termen spuien in de troonrede. Altijd heb ik haar een sympathieke vrouw gevonden, maar met deze troonrede heeft ze me in verwarring gebracht. Ik ga maar eens op zoek naar mijn waxinelichthouder. Om een kaarsje te branden voor alle verwarde mensen in dit land.