Vól !

Ferme meningen over grote kwesties, die moet u niet van mij verwachten. Natuurlijk, ik zou ze moeten hebben alleen het lukt maar niet.De koppen schreeuwen en dwingen me tot onverkorte stellingname. Eurocrisis, Poolkappen, sparen, aflossen óf beleggen én.. meneer T..? Tja… Soms heb ik even een héél klein meninkje in handen, het rilt een beetje en ik voel het hartje slaan, maar het verpietert weer waar ik bij sta vanwege al die verstandige zelfverzekeraars die er nét even anders over denken en waar ook wel weer wat in zal zitten. Zo’n échte mening wordt niet zelden met zoveel vertoon van macht en aplomb uitgedragen dat de meninghebbende zelf een heel stuk groeit als hij er in column of gesprek bovenop gaat staan. De machtigsten onder hen, de Max Pammen, de Youpen en de Bas Heijnessen zeg maar, verpakken hun zegje niet zelden in een ironisch doosje van stalen superioriteit. En Ik zou wel gek zijn als ik hun mening niet deelde. Milde, maar des te vernietigender spot daalt neer op de andersmenende.
En daarom doe ik soms maar even of ik er ook een heb want ‘meningloos is meaningless.’ Ik probeer hem alleen niet te hard te laten blaffen want
je staat al snel te kijk als grote vent met een klein keffertje.
Hoe rampzalig was het op ‘ t schoolplein niet wanneer je van het populairste groepje hoorde: ‘ Nee, jij niet, ga weg!’, en dus schuif ik soms stilletjes aan bij gemene meningdelers, ook al heb ik vaak twijfels bij de samenhang van de argumenten die ertoe leiden.
Maar ja, zelfs zo’n ijzersterke mening heeft ook weer een beperkte houdbaarheidsdatum, want niet zelden betrap ik de meningmannen met de grote broek in een volgende uitgave of aflevering weer op een ander,soms zelfs tegenovergesteld, exemplaar. En dan is het opletten geblazen, want ze zien je ’s ochtends al aankomen met je mening van de vorige avond onder je arm.
Zo word ik als een kogel in de Flipperkast heen en weer gemept. Er gaan overal lichtjes branden en bellen rinkelen maar aan het eind verdwijn ik qua eigen mening weer machteloos en zonder vrij spel in de ballenbak.
Terwijl ik toch alles lees, hoor en zie, maar wel of niet Spaanse banken steunen, een noord-zuid euro, diepgaand onderzoek politionele acties Indonesië, harder straffen, meer asfalt, Ruud of Estelle, u zegt het maar.
Het is me eigenlijk allemaal teveel, te snel, te wisselvallig en veranderlijk. De dingen zijn vaak anders dan je denkt wanneer je even een aanloopje neemt en over een mening heen springt.
Daarom sluit ik me maar aan bij Kees van Kooten die zo’n geval een briefje op zijn voorhoofd plakte met daarop geen mening maar een mededeling: VÓL !