Het leukste cadeau kies je zelf.
Maar dan is de gulle (werk-) gever wel even voorbij gegaan aan het thuisfront dat ieder jaar al in november onrustig gedrag begint te vertonen. Zodra de eerste tekenen zich aandienen dat het jaarlijkse kerstcadeau in aantocht is, zijn de discussies niet van de lucht. [img align=left]http://home.hetnet.nl/~fmes/Voor%20jou%20klein.jpg[/img]Als ik dan op zekere dag van mijn werk thuiskom is het wensenpakketje met catalogus al gretig open gescheurd en doen alle gezinsleden – in opzienbarende samenwerking middels een selectief familieberaad – verwoede pogingen om tot een unanieme keuze te komen. Ongetwijfeld zijn ook de tactische middelen besproken om het uiteindelijke doel te realiseren.

De daaropvolgende weken blijft het onrustig in huize Weltevree. Van enige overeenstemming is geen sprake en daar is het gezin zich pijnlijk van bewust. Er ontvouwt zich een ritueel van achterkamertjespolitiek. Op de gekste momenten en op de vreemdste plaatsen duikt er een kind op om mij te wijzen op de gemeenschappelijke voordelen van een bezoek aan Madurodam of Sealife in Scheveningen.

Weer een ander brengt mij ’s morgens ontbijt op bed met de subtiele mededeling dat een dagje Beekse Bergen voor de familieband een flinke positieve impuls zou betekenen.
De jongste geeft mij ’s avonds bij het naar bed brengen een dikke knuffel en bestempelt mij als liefste papa van de hele wereld. De halve meter hoge knuffelhond zou zijn ideale kameraadje voor het leven zijn.
Dan is er nog een die zijn pubergedrag even tijdelijk zal opschorten als ik het spel van De Lama’s zou laten aanrukken. Ik weet nu al dat ze elkaar de hersens in zullen slaan nog voor er één dobbelsteen heeft gerold.

Maar de oudste maakt het wel heel erg bont. Met een glinstering in zijn ogen drukt hij mij op het hart dat we er nu toch echt eens met zijn tweetjes op uit moeten. De Hotelbon zou daarvoor dé ideale oplossing zijn. Als ik later terloops, tijdens een telefoongesprek met één van zijn vrienden, zijn plannen verneem voor een spetterende houseparty moet ik concluderen dat de tijd daar nog niet echt rijp voor is.

Tot slot krijg ik van mijn vrouw een opsomming te horen van een aantal keukenattributen die ofwel ontbreken ofwel nodig aan vervanging toe zijn. Laten ze nu precies vermeld staan in de geschenkenfolder. Oh ja, als ik ze niet allemaal aan mag kruisen moet ik ze zelf maar aanschaffen voor kerst want we kunnen toch eigenlijk niet zonder.

Tijdens het wekelijkse huiskameroverleg heb ik medegedeeld dat we ons dit jaar voor de verandering eens laten verrassen.
Even tussen ons: gelukkig kan ik zelf kiezen waar mijn ‘verrassingspakket’ uit zal bestaan.

[i][b][url=www.voorjou.nl]Voor jou[/url][/b][/i]

Categorieën: Gein & Ongein

KawaSutra

Columnist (nou ja) van 2005 t/m 2012 Een voorzichtige comeback in 2017 Het leven, daar gaat het om!

13 reacties

lisa-marie · 24 november 2008 op 09:18

Ik vind hem goed en heb er ook om moeten lachen zo zag ik het allemaal voor mij. 😀
Ook wel herkenning, we hebben het ook een keer gehad.
We willen,als ze er iets aan doen, gewoon een pakket wat ons verrasst dat is pas echt [b]voor jou[/b]

pally · 24 november 2008 op 10:24

Ha, ha, iedereen wil zich laten verrassen met zelf uitgekozen cadeau’s, Kawa! Leuk stukje.

groet van Pally

klapdoos · 24 november 2008 op 10:46

Zo herkenbaar Kawa, heerlijk stukje.
Groet van leny

SIMBA · 24 november 2008 op 11:02

Gewoon lekker zelf iets kiezen Kawa…verras ze maar eens! 😀

WritersBlocq · 24 november 2008 op 11:58

Hee, Kawa, dat heb je goed neergezet!

[quote]Ik weet nu al dat ze elkaar de hersens in zullen slaan nog voor er één dobbelsteen heeft gerold.
:hammer:
[/quote] en zodra het boeltje is afgeslacht met de juist aangeschafte messenset: Vrede op Aarde voor enig overgeblevene, ofwel de gelukkige winnaar!

arta · 24 november 2008 op 12:43

Haha, in huize Kawa is niets menselijks vreemd! 😀
Stiekem (ik heb nog niet verteld dat ie er aan zit te komen)zit ik mijn bon in gedachten ook al uit te geven, met enige tegenzin moet ik zeggen, want ik wil eigenlijk gewoon een ouderwets kerstpakket, met minstens 100 dingen waarvan de THT eindigt op 2008…

trawant · 24 november 2008 op 16:09

Dan is er nog een die zijn pubergedrag even tijdelijk zal opschorten als ik het spel van De Lama’s zou laten aanrukken.

Heerlijke zin.. leuk stuk.
Maar kies nou toch gewoon iets voor jezelf man..!
Een mini betonmolen of een haakse slijper of zoiets. Dat zal ze leren, die hebberds.. 😉

Mup · 24 november 2008 op 18:35

Wat een ‘ellende’ Kawa, en hoe lang moet je daar nog werken?

erg leuk stuk, groet Mup.

Prlwytskovsky · 24 november 2008 op 19:14

Hahaaa ja humoristisch verwoord.

[quote]zijn plannen verneem voor een spetterende houseparty moet ik concluderen dat de tijd daar nog niet echt rijp voor is[/quote]

Wel een beetje met de tijd meegaan hoor Kawa. 😉

Ma3anne · 24 november 2008 op 21:51

De laatste alinea doet me deugd. Gewoon laten kwekken allemaal en je eigen keus maken.
Mooi beeld van de bonte famille , Kawa.:-D

doemaar88 · 25 november 2008 op 09:07

Leuk en humoristisch geschreven.

[quote]Als ik later terloops, tijdens een telefoongesprek met één van zijn vrienden, zijn plannen verneem voor een spetterende houseparty moet ik concluderen dat de tijd daar nog niet echt rijp voor is. [/quote]

Heb ik ook ooit eens geprobeerd, maar ze zijn er nooit ingetrapt :hammer:

KingArthur · 25 november 2008 op 09:52

Zo zie je maar dat het uitkiezen van een kerstcadeau ook zijn voordelen heeft. Toch heerlijk om te zien hoe iedereen in de gunst probeert te vallen om de zin te krijgen.

Troy · 25 november 2008 op 11:44

Erg geestig! Dit gegeven zou zich ook goed lenen voor een van die Nederlandse comedies (moet even aan Oppassen denken, maar dat bestaat al lang niet meer).

Geef een reactie

Avatar plaatshouder