Wat is dat toch met vrouwen en onbereikbare mannen? Waarom staren wij ons blind op die ene persoon die we nooit zullen hebben of op die ene persoon waarvan we weten dat hij niet goed genoeg voor ons zal zijn?
Op een dag staat hij voor ons, totaal onverwacht. Je ontmoet hem op een plaats waar je wel vaker komt, maar hij is je nooit opgevallen. Hij; de man die jou op een voetstuk plaatst, jou de mooiste vrouw vind die hij ooit heeft gezien. De man die kan communiceren, graag over zijn gevoelens praat en altijd rekening met je houdt. De man die weet wat hij in het leven wil. De man die de ideale schoonzoon zou zijn, de ideale minnaar, de ideale vriend. Eén bonk begrip, gevoel en loyaliteit.
Je weet het meteen, je ruikt het bijna. Deze man is bereikbaar, deze man zal alles goed doen en jou alles geven wat je nodig hebt. Verzet je er niet tegen!… Maar je begint al te gapen voordat hij ook maar één woord heeft kunnen zeggen. Elke vezel in je lichaam roept dat dit waarschijnlijk de meest saaie man zal zijn die je ooit tegen zal komen. ‘Kom op! Dit kan toch niet werken?! Hij vertelt je nu net dat zijn moeder zijn beste vriendin is. Hij rangschikt zijn onderbroeken en sokken waarschijnlijk op kleur en slaapt vast ook nog eens met oordopjes in tegen de herrie van de fluitende vogeltjes ’s ochtends vroeg.’ Gewoon ja-knikken en als de mogelijkheid zich voordoet loop je naar de wc en klim je uit het raampje. Geen raampje? Ga op in de dansende menigte en probeer je, temidden van een groep mensen, naar de voordeur te bewegen. Alles om te voorkomen dat je tegen deze perfecte man moet zeggen dat je meer op ‘fout’ valt.
De ideale man staat voor je neus, maar jij bent blind. Waarom kiezen voor iemand die jou op handen draagt als je ook kan kiezen voor iemand die al bezet is? Hoe komt het toch dat mannen met een relatie onweerstaanbaar zijn? En iedere keer trappen we er weer in. Iedere keer denken wij hem wel te veranderen. Als hij ons beter leert kennen, gaat hij wel weg bij zijn vriendin en leven wij nog lang en gelukkig. Wanneer de man in kwestie niet binnen een week besluit dat jij de ware voor hem bent en hij zijn huidige relatie moet verbreken, gaat hij dat ook niet meer doen. I’m sorry! “He’s just not that into you…”
Een andere zeer aantrekkelijke mannensoort, zijn de mannen waarvan je weet dat ze vroeg of laat vreemd zullen gaan. Hoe lang kan jij hem in je greep houden? Hoe lang kan jij hem binden en boeien? Je weet zeker dat er een moment komt waarop jij hem zal kunnen veranderen, waarop hij op het ‘rechte’ pad zal blijven. Maar waarom staat hij dan nu één van je beste vriendinnen te versieren? “He is just not that into you…”.
Het is de uitdaging die ons lokt. Geen weldenkende vrouw zal een dergelijke uitdaging uit de weg gaan. En nog nooit is het ons gelukt! Nog nooit hebben wij een man kunnen veranderen; nog nooit hebben wij hem zijn streken kunnen ontnemen. En maar blijven proberen. Dat maakt het allemaal zo sneu. Iedere keer weer wordt ons hart gebroken en het lijkt alsof we er niks van leren. Hoe gaat dat gezegde ook alweer? ‘Zelfs een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen…’.?
De ideale man staat voor je neus, maar jij vertrapt hem. Keer op keer stoten wij ze af. Jammer! Voor mannen niet echt een uitdaging om te proberen zich in te leven in een vrouw. Nee, vreemdgaan is het antwoord. Dan pas vallen de vrouwen als bosjes voor je…


8 reacties

WritersBlocq · 6 oktober 2007 op 08:53

Hallo Ineke, welkom hier.

Als je wat alinea’s gebruikt, dan leest het prettiger.
Je titel is een vraag, een antwoord, óf een stelling….? Grappig wel, in dit verband, maar pas op met ‘…’ in een titel, ze maken hem vaak vaag.

En verder? Tja 😀 😀
[quote]Nog nooit hebben wij een man kunnen veranderen; nog nooit hebben wij hem zijn streken kunnen ontnemen. [/quote]

Behalve als het wel lukt. En dan wordt het de sukkel uit het begin van je column. Wat te doen? We nemen een ander, en herhalen het project.

Vrouwen :eh: 😡 dáárom val ik er niet op! :lach:

Dees · 6 oktober 2007 op 09:41

Hi Ineke,

Je schrijft goed, correct! Dat geldt niet voor iedereen hier, sterker nog, het is dus opvallend.

Je onderwerp is hoewel moeilijk, wel wat makkelijk voor een column, misschien zelfs wat uitgekauwd. Maar het is je eerste hier, dus ik kan me dan voorstellen dat je er niet meteen je creatieve chaos op loslaat. Maar misschien voor je tweede wel.

Als ik het goed begrijp ben je een masochist in de liefde?

Leestip: Het Monsterverbond 😉

pally · 6 oktober 2007 op 10:09

Je schrijft goed, Ineke, vlotte stijl, goed nederlands.
Over alinea’s is al iets gezegd.
Zelf ben ik nooit zo gek op het ‘je’ en ‘wij’
verhaal. Hou meer van ‘ík’ of derde persoon.
Ben benieuwd naar je volgende onderwerp,

groet van Pally

Dees · 6 oktober 2007 op 10:38

Er zijn toch alinea’s :eh:

KawaSutra · 6 oktober 2007 op 15:10

Witregels zal bedoeld worden. Dat leest idd. wat prettiger op een beeldscherm.
Leuk geschreven dankbaar onderwerp. Ik vraag me af tot welke groep mannen ik behoor. Zal die saaie wel zijn. 😀

Mosje · 7 oktober 2007 op 20:17

Ik ben nogal onbereikbaar Ineke, doe eens je best op mij.
😀

Siebe · 8 oktober 2007 op 08:48

[quote]De man die kan communiceren, graag over zijn gevoelens praat en altijd rekening met je houdt. [/quote]
[quote]Eén bonk begrip, gevoel en loyaliteit. [/quote]

Tsja, als de ideale man je beste vriendin moet zijn, dat geeft ook zo weer z’n problemen denk ik maar dat terzijde.

Zelf ben ik nooit ‘de ideale man’ geweest, wel heb ik me soms verbaasd over de dommigheid van sommige vrouwen (ook een bepaald type denk ik dan) om steeds maar weer voor het type klootzak te vallen. En de hardnekkigheid waarmee. Wat dat betreft spreekt het perspectief van de column me wel erg aan. In dat perspectief zit de crux ook denk ik met betrekking tot titel en slotzinnen. Je column is geheel vanuit het perspectief van vrouwen, terwijl de slotzinnen bedoeld lijken vanuit het perspectief van mannen. Namelijk dat die moeten vreemdgaan om bosjesvrouwen voor zich te laten vallen. Het was denk ik leuker geweest om die conclusie en dus ook de titel bij vrouwen te houden. Iets als: ‘Waarom de man van een andere vrouw leuker is’. Tot het om die van jou gaat natuurlijk maar dat zijn weer vele andere columns. ’t Is er wel de geschikte maand voor trouwens.

Dat alles gezegd hebbende: Kawa, ik vind je ineens woest aantrekkelijk…

😉

Gr.
S

Ineke · 8 oktober 2007 op 09:27

Bedankt voor de tips & tricks. Inderdaad mijn eerste column. Leuk om de reacties te lezen en volgende keer zal ik zeker witregels toevoegen
;-).

Geef een reactie

Avatar plaatshouder