Vrije energiemarkt

Ik heb ruzie met mijn vrouw.
Dat komt zelden of nooit voor maar nu zijn de rapen echt gaar.
Het volgende is het geval: ik heb aan klussen in huis een broertje dood, niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik het niet kan. Ook aan klussen in de tuin heb ik een broertje dood, maar daar kan ik wel, terwijl ik het niet wil. Tot dusverre geen probleem. Mijn vrouw is een klustijger in huis, en ik moet met mijn takken van haar tuin afblijven. Graag!
En dan nu de kink in de kabel.
Onze tuin mag er wezen, dankzij de inspanningen van mijn vrouw, eerlijk is eerlijk. Maar omdat, met het vallen de avond, het zicht op dit juweeltje toch wel erg belemmerd werd, heeft mijn vrouw mij overgehaald om wat sfeerverlichting aan te brengen, bij het romantische prieeltje, bij de zoetgeurende jasmijn, bij het rustieke eikenhouten bankje, kortom op iedere plek waar de liefde uit de grond kan schieten.
Zonder mopperen, echtwaar, zonder één woord te mopperen, heb ik me van deze taak gekweten. Of het nou binnens- of buitenshuis is, het elektriek is immers mijn pakkie-an.
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar het resultaat mocht er zijn. De voltallige directie van de Efteling heeft een veertiendaags arrangement bij ons geboekt om inspiratie op te toen voor een nieuwe invulling van het concept “feeëriek”.
Helaas viel al op de eerste avond de halogeenverlichting boven de kikkervijver uit, de Kerstkaarsjes in onze naaldbomen zijn, vrees ik, helemaal onopgemerkt gebleven en het Hels Hete Heksenvuur heeft slecht in mijn verbeelding gebrand.
Heeft u ook zo’n vrouw die zeker weet dat u de kroonsteentjes niet goed heeft aangesloten, dat u uw materiaal niet heeft nagekeken op kabelbreuk, dat, domdomdom, u bij aankoop uw peertjes niet heeft gecontroleerd? En die er met geen mogelijkheid van te overtuigen is dat uw energieleverancier in gebreke gebleven is? Of de netbeheerder, die kan toch ook wel eens een steekje laten vallen? Dat kan toch?