Nog eenmaal vraag ik, ’wil alsjeblieft delen wat er in je omgaat’.
Hij antwoordt niet, het blijft helemaal stil en daar kan ik niet mee om gaan.
Daarom sta ik hier, met de sleutel in de hand van mijn huisje. Papierwinkel.
Maandag 8 februari 2005 zojuist heb ik mijn huurcontract getekend.
‘Wilt u huursubsidie aanvragen mevrouw?’ De dame achter de balie kijkt me vragend aan.
Dat lijkt me niet onverstandig samen hadden we elke maand, 2400 euro.
Nu mag ik het doen van een WW uitkering, precies 700 euro per maand.
‘De subsidie vragen wij voor u aan’, zegt de mevrouw.
Ze geeft me een lijst waarop staat: ’voor wat u niet moet vergeten bij verhuizing’.
Inschrijven Burgerlijke stand, Waterleiding, Essent, UPC, PTT, opnamestaat, verzekeringen en bankzaken regelen.
Vertwijfeld kijk ik naar de stapel papieren voor me, oh God, inééns dringt het tot me door dat ik alle incasso`s moet stopzetten.
Vanmiddag gelijk naar de postbank ,daar aangekomen, vraag ik de meneer mijn incasso`s op te heffen.
‘Sorry mevrouw, dat gaat zo niet, u bent verplicht een rode kaart te sturen met begeleidend briefje’.
‘Wat heeft u dan de adressen?’, vraag ik.
Nee, die mag ik zelf opzoeken er is duidelijk, werk aan de winkel!
Drie uren achter de computer, giroboekje op schoot, wat ongelooflijk veel incasso`s blijk ik te hebben.
Bankgiro, Postcode en Sponsor loterij,Dierenbescherming, Wereldnatuurfonds, IFWA en WSPA, Natuurmonumenten, ANWB, Antroposofisch lidmaatschap en het Aids fonds, Boek en Plaat en mijn dierbare Viva.
Wat moet ik veel loslaten, ik begin te janken.
Ik moet meer rode kaarten versturen, dan een scheidsrechter kan uitdelen in
1 seizoen.
`s avonds zitten we onze gezamenlijke bescheiden uit te zoeken.
Vijf jaar geleden deden we dat ook.
Toen stopten we alles gezellig bij elkaar.
Eerst scheiden we onze papieren, straks onze wegen ,hoeveel kan een mens dragen?
‘Kracht naar kruis’ wordt er gezegd we zullen zien, het papierwerk is op orde.
De rode kaarten op de bus.
Scheiden doet lijden en ik kan er niets tegen inbrengen.
Op dit moment zie ik het niet meer zitten.
5 reacties
melady · 22 augustus 2006 op 12:26
27/11/2005 schreef je ook een column ‘uit elkaar’. Beetje gedateerd?
Het is een opsomming van allerlei handelingen die bij een scheiding komen kijken, beetje chliché. Zie er niet echt een grappige, ontroerende of pakkende column in.
Volgende keer beter.
Dees · 22 augustus 2006 op 13:49
De stukjes vind ik wel aardig, je zou er bijna een handboek bij scheiding uit kunnen laten voortkomen, emotioneel en praktisch…
pally · 23 augustus 2006 op 22:36
Deze column heeft je vast opgelucht en dat is je goed recht natuurlijk.
De vergelijking met de rode kaarten vond ik wel aardig, maar verder brengt het me als lezer weinig aan humor of relativering of originaliteit.
Hoogstens de waarschuwing van: wat een gedoe!
Misschien moet ik eerst nog maar eens 10 keer met de lijmpot rond.
Hoewel je hebt het natuurlijk niet altijd voor het zeggen……..
Li · 23 augustus 2006 op 22:40
Ik snap de titel niet zo 😕
DreamOn · 23 augustus 2006 op 23:50
Ten eerste: sterkte.
Ten tweede: ik vind het moeilijk om mijn gedachten bij de column te houden. Het boeit mij niet zo op een of andere manier. De alinea indeling snap ik ook niet zo goed.
Die papierwinkel boeit mij niet zo; mij zou meer interesseren wat je emoties zijn, waarom je uit elkaar bent….enz.