De oudere mensen hebben er al jaren last van maar inmiddels dringt het door tot alle leeftijdsgroepen en heeft iedereen er last van. Het wordt dus eens tijd dat we gaan luisteren naar die oudere mensen als ze een probleem signaleren en niet pas gaan zeuren als we er zelf last van krijgen, maar maatschappij kritisch als we zijn lappen we onze eigen kritiek aan onze laarzen. Wat de oudere al jaren zeggen? Dat we al jaren niet meer gewoon veilig over straat kunnen lopen, fietsen, skaten of wat je dan ook voortbewegend op straat aan het doen bent. De kranten staan vol met berichten over geweld, vechtpartijen, moorden en meer van dat soort dingen die we niet mee willen maken.

Ik zou nu een bericht uit een of ander dagblad moeten aanhalen wat mij gemotiveerd heeft de toetsen op het toetsenbord te bespelen, maar dat is onbegonnen werk ik kan het ene na het andere artikel aanhalen en allemaal komen ze op hetzelfde neer, we kunnen niet meer over straat of eens gezellig gaan stappen want de kans dat je om die paar euro’s die je op zak hebt wordt neergeslagen of erger, is iedere dag groter. Niemand komt er onderuit, hoe groot je ook bent, hoe breed je schouders ook zijn, hoe veel vechtsporten je ook beoefent. Dat bleek ook maar weer eens toen vorig jaar november 2 portiers werden beschoten waarvan er een het niet overleefde. Iedereen is kwetsbaar, want tegen een gek met een wapen kun je simpelweg niks.

De enige die er wel iets tegen lijkt te kunnen doen is de sterke arm der wet, die met een fikse afvaardiging in het uitgaanscentrum; foutparkerende taxichauffeurs weg stuurt en fietslichten controleert. In dat centrum is het op zich dan ook wel veilig, oom agent houdt de boel daar goed in de gaten. Het wordt pas gevaarlijk als je net buiten dat centrum komt, de straten zijn leeg, straatlantaarns zijn de enige lichtbronnen en het is er stil. Tot je plots achter je het geluid van opgevoerde scooters hoort die vol op de rem gaan als ze naast je rijden. Je weet dat het gebeurd is, je hoopt alleen dat het niet al te drastisch afloopt.

Het is geen kwestie van “geef ze je geld als ze er om vragen dan zijn ze weg”. Het is een kwestie van macht. Macht die zij over hun slachtoffer willen uitoefenen, even laten zien dat zij de baas zijn. Dan mag je hopen dat ze zo “vriendelijk” zijn om niet hun messen te trekken. Helaas zijn ze steeds minder vriendelijk. Zoals ik al zei, tegen een gek met een wapen begin je niks.

Terug naar de maatschappijkritiek als de arm der wet faalt in de taak ons te behoeden voor agressie, straatroof en intimidatie. Waarom helpt de maatschappij zichzelf niet, waarom komen we niet voor elkaar op? Ja als we zoiets zien gebeuren bellen we de politie, die is er binnen een kwartier (als je in een stad bent, in dorpen is na kantooruren vaak geen agent meer te bekennen, die komen dan uit de stad). Helaas zijn de meeste overvallen ed. binnen enkele minuten gepleegd en zijn de daders weg. Als de politie er eenmaal is, is het nog maar de vraag of zo ook daadwerkelijk actief op zoek gaan naar de daders. Dat doen ze vaak alleen als er iemand vermoord is. Bij een overval waarbij iemand een paar gekneusde ribben oploopt, wat tanden, 20 euro en een gsm verliest laten ze het meestal bij het papierwerk, omdat er simpelweg geen tijd voor is. Daar kan de politie zelf op zich niks aan doen, ook zij roeien met de riemen die ze hebben.

De maatschappij zal dus iets moeten doen, volgens de wet mag je niet veel meer dan zeggen: “Hey jullie laat hem eens met rust”. Je mag de daders niet fysiek aanvallen, dat mag alleen wanneer zij besluiten dat ze ook getuigen niet aardig vinden. Je moet er dus voor zorgen dat je ze weg jaagt. Illegaal met je slagersmes de straat op lopen en zeggen het te zullen gebruiken kan een optie zijn, maar tja de wet hè. Bovendien is het nog maar de vraag of je de daders in je eentje kunt intimideren. Je zult dus iets anders moeten doen; de hele straat z’n bed uit krijgen kan werken. Flink roepen, claxonneren in je auto of een inbraakalarm in werking zetten wat dan ook, als het maar herrie maakt. Als er 20 mannen van middelbare leeftijd in kamerjas op straat staan kan dat voor de daders best wel intimiderend worden en zullen ze misschien wel de benen nemen. Er moet ieder geval meer gebeuren dan gewoon 112 bellen en door een kiertje van het gordijn kijken.

Helaas zijn er weer de vragen, komen de buren wel de straat op? Worden de daders wel gestopt? Het is eigenlijk een kwestie van voorkomen. Een politietaak dus, maar die hebben er niet genoeg middelen voor. Wordt het dan niet eens tijd om onze deuren open te zetten voor alternatieve? Camera’s hebben hun nut al bewezen. Ze voorkomen misdaad, hoe meer camera’s, hoe duidelijker ze geplaatst zijn, hoe minder misdaden. Mensen moeten dan niet gaan zeuren over hun privacy, want die wordt niet vernietigd door de camera’s. Die kunnen zo geplaatst worden dat ze niet naar binnen kunnen kijken en bovendien; ’s Avonds zijn de gordijnen dicht en het is toch voor onze eigen veiligheid. Of is privacy niet willen dat een camera registreert dat je minnaar/minnares langs komt?

Een ander alternatief voor de politie zijn buurtwachten en particuliere beveiligingsbedrijven. Ook deze hebben hun nut al bewezen, ze zijn de oren en ogen van de politie. Bovendien staan ze doordat ze georganiseerd zijn sterker in hun schoenen bij een “ontmoeting” met agressievelingen dan de een individu in zijn schoenen zal staan. Door de bezuinigingen van Balkenende en de zijne zullen de particulieren bedrijven wel niet ingehuurd worden om op straat te lopen. De buurtwachten kosten echter bijna niks, de vrijwilligers zijn vast wel te vinden en het enige wat zij nodig hebben is een kort cursusje “hoe te handelen bij…” en een warme jas. Als dat al niet meer geregeld kan worden? Want worden we door de huidige politiek niet verplicht zelf alle taken van de overheid over te nemen? Dan mag die overheid er wel voor zorgen dat we daar de middelen toe hebben.

Ik denk dat wanneer wij allemaal wat beter op elkaar letten, samenwerken en een signaal geven we al een heel eind komen in het oplossen van dit inmiddels gigantische probleem. Dan zullen we al een even gigantische stap zetten naar een veilige samenleving waarin het niet uitmaakt door welke straat je fietst of rond welke klokslag. Je komt gewoon zonder kleerscheuren op je bestemming, maar wat doen we als maatschappij? Helemaal niks.


4 reacties

pepe · 18 november 2003 op 08:24

Is dit het bewuste stukje voor de krant? Mooi geschreven en zo waar.
Maar net als Li ben ik er wel eens tussen gesprongen, en mag blij zijn dat ik nog steeds leef. Want vadertje lief kwam verhalen bij mij aan de deur, waarom ik zijn 11-jarig zoontje in de nek had gepakt, ik had naar hem moeten komen. Zodat zijn zoon door kon gaan een jochie van 7 met zijn skates bewerken. En toen ik hem greep wilde hij mij ook nog wel even schoppen met die skates. Dus niet, ik heb hem plat op de grond gedrukt.
Ik kon het doen met een uitspraak van Vadertjelief: “Als ik je ooit tegenkom, rijd ik je overhoop”. Het joch had thuis alleen vertelt dat ik hem greep en niet waarom ik dat had gedaan.
Ik kan heel slecht tegen onrecht en zal dus ook liever iemand helpen waar nodig, wat de gevolgen ook kunnen zijn.

Yannick ga zo door met schrijven, ik lees je graag! Ik zal voor je duimen dat de volkskrant of andere krant jouw stukje plaatsen. 😉

viking · 18 november 2003 op 08:33

Helemaal mee eens maar je kunt toch meer doen dan je denkt. In de kwestie met mijn buurman (zie diverse columns) ben ik eindelijk een stap verder.

Ik heb een klacht ingedient tegen de handelswijze van de politie in onze gemeente, bij een officier van justitie en bij een hoofdofficier. Dat heeft een verrassend resultaat m.b.t. de dienstbaarheid van oom agent. Niet dat mijn buurman in een spannend vuurgevecht (freeze ashole… blast… splatterrrrr…) het loodje heeft gelegd, nee dat niet, maar er is een vorm van progressie die mijn rechtsgevoel weer enigszins in balans brengt. Of het op de lange termijn zoden aan de dijk zet weet ik niet. Ik verdenk mijn buurman van een grenzeloze stupiditeit dus hij zal vroeg of laat een fout gaan maken. Maar dan gaat hij, zoals het nu uitziet, een heel zware pijp roken. (Desnoods de mijne)…

Kobus · 18 november 2003 op 12:33

In de huidige vluchtige maatschappij van automatisering en techniek zie je dat het juist de relatief jongeren zijn met weinig levenservaring, die functies bekleden waarbij beslissingen worden genomen, die heel diep ingrijpen in ons menszijn. Want een computer houdt in de regel geen rekening met sociale aspecten. Die concludeert vooral positief of negatief. Als er op het bekertje bij de koffieautomaat al staat dat hij niet te zuipen is, kun je je frustraties ook daar niet meer op botvieren.

En wat de politie en stadswacht betreft kun je jezelf afvragen wie nu wie controleert. Blijkbaar heeft het volk zoveel tijd over, dat ze dag en nacht kunnen controleren of de politie en stadswacht geen ‘gekke’ dingen doen. Regelmatig lees ik dat een voorbijganger weer heeft gezien dat twee stadswachten met elkaar aan het praten waren. Dat een stadswacht bij de HEMA een worst aan het verorberen was i.p.v. zijn/haar werk te doen. De politie mag geen patatje meer eten, geen sigaretje meer roken. En dan heb ik het maar niet over de kritiek die er komt als er wel ingegrepen wordt. Want dan zijn ze niet lief genoeg geweest.

Regelgeving en wet geeft de mensen blijkbaar een kick om de grenzen daarvan te willen zoeken.

Prima column Yannick, geeft weer eens wat denkstof.

deZwarteRidder · 18 november 2003 op 15:11

De maatschappij doet niets.. maar dat mag veranderen van Donner.. je mach Boe roepn of Halt of stop daar mee.. Nee Nederland is gek van tolerantie maar niet naar de slachtoffers of hun nabestaanden maar naar de daders/plegers..
Ik pleit voor het opleggen van de maximale straffen in een echte cel en geen voorwaardelijk of vervroegde invrijheidsstelling..
Make my day…
Maatschappij correcte column Yannick..en zo waar!!
Rich@Rd

Geef een reactie

Avatar plaatshouder