Weer ‘zonnig’ weer weer…?

Het is weer heerlijk weer weer, alles weer goed met het weer dus. Het is weer eens op het weerbericht te zien dat we weer met zijn allen naar buiten kunnen. Weerkaatsingen van de zon zijn weer te zien in het water. Genietend neem ik die heerlijke geur van de buitenlucht in mij op. Zonnestralen en de broeierige warmte zorgen ervoor dat mijn straat weer heerlijk ruikt naar die geur van vers gedraaide bruine ontbijtkoek-look-a-likes. De door Rakker geproduceerde hoopjes ’taart’ maken mijn dag weer nog een stukje beter. Weer hoor ik gelukkig iedereen lekker klagen. Waar het weer vorige week weer te koud was met het weer, is het nu weer te warm. Ik zie weer puffende, zuchtende, mopperende mensen, heerlijk weer! Het is weer om er weer op uit te trekken, weer om er weer met zijn állen op uit te trekken. Weer om weer te klagen dat we er met zijn allen weer op uit trekken, waardoor we weer met dit weer in de file te staan om weer eens naar het strand te gaan. Bah! Weer niet alleen op het strand!

Dan maar weer op het terras, waar weer alles duurder is geworden. Weer klagend nemen we plaats en bestellen we weer een biertje, want dat is weer zo lekker met dit weer. Weer geven we de ober fooi, omdat hij weer moet werken in dit warme weer. Het zweet gutst weer van zijn voorhoofd. Net als bij iedereen weer.

Iedereen zweet weer heerlijk door dit weer. Lekker in een volle trein, bus of tram. Nog leuker is het als je een route moet afleggen waarbij je genoodzaakt bent alle drie de soorten transport te moeten gebruiken. Ok, zweet bevat een concentratie feromoon en dat werkt weer als een soort afrodisiac, maar je kunt het natuurlijk ook overdrijven! Gelukkig doen mensen dat weer eens niet in de zomer, ik haal eens flink mijn neus op en adem in, heerlijk weer!

Het is heerlijk weer om al die korte truitjes te zien. Heerlijk weer om te kijken naar die dames bij wie langere truien eigenlijk véél leuker staan. Een prachtige navelpiercing verdwijnt in een gapend gat. Mijn woorden echoën wanneer ik tegen een zelfkennisloze dame praat. Weer draai ik mijn hoofd om een andere schone dame te aanschouwen, weer verdraai ik mijn nek weer. Gelukkig heb ik die dame toch nog even gespot, die dame voor wie het zomerse weer nét weer iets te vroeg kwam. Ze nam zichzelf net weer voor te beginnen met sporten in mei. (Oeps, nu heb ik haar ook nog eens BEspot).

Heerlijk ook om te zien dat de jonge dame Marianne Timmer-ambities heeft en tergend langzaam voor mij uit skeelert. links-rechts-links-rechts, ze zwalkt voor me uit op het fietspad en ik kan er niet langs. Ik heb haast, zij waarschijnlijk ook, maar daar is bar weinig van te merken. Te laat door Timmer, ongelooflijk, die smoes gelooft vast niemand.

Heerlijk weer om een buurman van iemand te zijn op een zomerse vrije dag, een zomerse vrije ochtend beter gezegd. Heerlijk om weer te horen hoe de jouwe weer zonder enig vorm van beleid probeert om weer één van zijn vele kastjes op te schuren. Eerst met de hand, daarna met een schuurmachine en daarna met een schuurmachine die het lijkt te gaan begeven. “Niet te hard drukken, Hans!!” probeert zijn vrouw hem zachtjes toe te schreeuwen. Zijn hele ziel en zaligheid gooit hij weer in de strijd om weer eens zoveel mogelijk geluid te produceren. “Dennis, ga daar weg!!!” schreeuwt hij ondertussen nog even naar zijn ongewenste (blijkbaar dove) kind.

Mijn lieve buurman en zijn gezin, het overvolle openbaar vervoer met zwetende mensen, naar de zon smachtende mensen die toch weer allemaal heerlijk klagen. Het doet me weer beseffen dat ‘het lekkere weer’, niet alles per definitie goed maakt. Weer terug op aarde met mijn beide benen, ondanks het weer of juist dankzij het weer?