Werkschuw, een lelijk woord dat naar mijn inziens steeds vaker van toepassing is op de ‘jeugd van tegenwoordig’. Voordat nu iedereen die zich aangesproken voelt onder de noemer jeugd gaat schreeuwen dat ze helemaal niet werkschuw maar helaas tijdelijk tussen twee betrekkingen zitten, zal ik vast beginnen met het maken van mijn verontschuldigingen.
Sorry, ik heb geenszins de bedoeling gehad om jou (je bent jeugd dus mag ik tutoyeren) voor het hoofd te stoten.
De jeugd van tegenwoordig loopt in broeken die standaard op ‘halfzeven’ hangen zoals mijn moeder dat vroeger zo mooi benoemde. Nou maakt het natuurlijk geen zak uit hoe je broek om het lichaam hangt, maar ik vind het zo typerend voor bepaalde jeugdigen. De personen die ik bedoel zijn namelijk te lui om te werken en volgens mij dus ook te lui om hun broek op te hijsen als deze is afgezakt.
Vroeger, en dat is niet eens zo lang geleden, toen ik nog maar net mijn eerste baan had terwijl ik nog twee dagen in de week naar school ging in een poging toch nog iets meer te leren dan de leraren van het voortgezette onderwijs mij hadden bijgebracht, liep ik de benen onder mijn kont vandaan om mijn werkgever te plezieren. Mijn werkdag begon ‘s morgens om 08.00 uur, ik was echter meestal reeds tussen 07.00 uur en 07.30 aanwezig, zo kon ik op mijn gemak nog even een colaatje drinken (dit werd later koffie toen ik wat ouder werd.) om zodoende goed wakker worden.
Zodra er van mijn verwacht werd dat ik aan de slag zou gaan, stond ik beneden bij mijn chef om mijn eerste klus van die dag in ontvangst te nemen. De rest van de dag ging het aannemen en afronden van klussen in een gestaag tempo door. Behalve tijdens de verplichte pauzes stopte ik niet met werken.
Tegenwoordig werkt dit anders; als je om 08.00 uur moet werken is het namelijk heel gewoon dat je om 07.55 of later binnen komt en dan eerst nog even op je gemak een kopje koffie of thee neemt alvorens aanstalten te maken om aan de slag te gaan.
Als je, zoals ik destijds, in een garage werkt bijvoorbeeld is er eigenlijk altijd wel wat te doen, ook al zijn er even geen klant of heeft de chef even geen tijd om je van een nieuwe klus te voorzien. Er is namelijk altijd sprake van zwerfvuil, een collega die wel even hulp kan gebruiken, een auto die gewassen moet worden, het magazijn dat aangeveegd dient te worden en ga zo maar door…
De jeugd van tegenwoordig waar ik het zo-even al over had ziet dit blijkbaar niet of wenst het niet te zien. Laatst was ik nog eens in een garage en daar stond zo’n jongen met zijn broek op halfzeven. Ik heb zo ongeveer de halve dag in de garage doorgebracht omdat ik het nu eenmaal nog steeds zo af en toe leuk vind om mijn handen weer eens ouderwets vies te maken, maar dat is weer een ander verhaal. Of het nu een test van de chef was of niet, daar ben ik nog niet helemaal uit maar die gast heeft dus bijna de hele tijd dat ik daar aanwezig was met zijn handen diep weg gestoken in zijn niet al te vuile overal gestaan, waarschijnlijk bang dat hij ’s avonds zijn nagels niet meer schoon zou kunnen krijgen of iets dergelijks. In ieder geval heeft hij zich niet veel verder verplaatst dan ongeveer een meter vanaf de plaats waar ik hem het eerst mocht aanschouwen.
Hoewel ik me er behoorlijk ergerde, besloot ik me er niet mee te bemoeien daar het nu eenmaal niet een werknemer van mijzelf was en ik dus niets te vertellen had. Was het echter wel een werknemer van mij geweest, had hij er op kunnen rekenen dat hij de rest van de week meer uren zou werken dan hij waarschijnlijk tot nu toe in zijn leven aan één stuk achter elkaar door gewerkt had.
Als voorbeeld heb ik nu even een leerling monteur in een garage genomen maar helaas is dit niet een op zich staand geval. Het komt namelijk overal voor, in de IT, op de administratie, in de bouw en noem maar op. Ik durfde het vroeger niet in mijn hoofd te halen om te gaan staan lanterfanten uit angst voor een uitbrander van mijn toenmalige chef. Tegenwoordig trekt niemand zich daar blijkbaar zich nog iets van aan of zijn de chefs van tegenwoordig inmiddels al geïnfecteerd door de jeugd van tegenwoordig.
4 reacties
Kees Schilder · 12 oktober 2003 op 13:33
Niet om het een of ander, maar wij werden vroeger ook langharig werkschuw tuig genoemd.
Jij niet waarschijnlijk omdat je het te druk had met het spekken van de kas van je baas.
En zo vreemd is het toch niet? Werken is niet het eerste waar je aan denkt als je je hobbies moet opnoemen.Het is hooguit een noodzakelijk kwaad, tenzij je van hobbie je werk kunt maken.
Kijk uit dat je niet gaat verzuren want er zijn meer dan genoeg prima jongeren. Alleen laten ze zich niet alles meer zeggen en gelijk hebben ze.
Clueless · 13 oktober 2003 op 00:07
Beste Irtimid,
Nog even afgezien van het feit dat ik je verhaal maar weinig onderbouwd vind en het niet eens ben met je stelling, kan ik in deze tekst maar weinig elementen van een column terugvinden. Waar is de climax van je verhaal, waar is de humor of zijn de snedige opmerkingen, hoe verwacht je lezers te lokken zonder prikkelende inleiding, waar is de spanningsboog die de lezer stimuleert om verder te lezen en waar is de punchline – het einde?? Technisch gezien is dit meer een brief of een persoonlijk betoog dan een column. Maak je zinnen korter, kies voordat je begint waar je naartoe wilt werken en wat je einde zal zijn, speel met taal en wees creatief. Generaliseer niet zonder geldige argumenten, specificeer wie je bedoelt met ‘de jeugd van tegenwoordig’ (ik kan tenslotte ook als jeugd beschouwd worden, maar je zou mij toch zeker niet in een afgezakte broek vinden en ik werk wel degelijk hard) en probeer vooral jezelf niet de hemel in te prijzen terwijl je een gehele bevolkingsgroep naar beneden haalt. Daarmee wek je niet de sympathie van je lezers.
Ik weet dat dit een beetje een onorthodoxe reactie is voor columnx, maar als we altijd alleen maar reageren op de inhoud zonder op de kwaliteit van de column te letten, leren we toch nooit hoe we onze schrijfkunsten kunnen verbeteren? Ik pleit ervoor om opbouwende kritiek te geven op vorm, stijl, kwaliteit en inhoud en maak daar nu maar vast een begin mee 🙂
Kortom: nice try Irtimid, maar ik weet zeker dat je dit beter kunt. Misschien een idee om dit te herschrijven en opnieuw in te sturen…?
Gr. Clueless
Godspeed · 13 oktober 2003 op 08:26
Irtimid,
Leuke column. ( even een positieve reactie!!)
Ik herken wel iets in jouw verhaal, maar ik heb er wel een kanttekening bij.
De fout ligt natuurlijk bij de baas, die moet zijn mensen aansturen, en een degelijke funktie omschrijving geven. De jeugd van vandaag, is nu al zo slim dat ze weten dat ze nog 50 jaar moeten werken,(dan wel 15 je eerste vakantie baantje) en zullen eerst de kat uit de boom kijken.
Indien een baas zijn personeel niet aanstuurd of coached zoals we dat heden ten dage noemen dan kun je niet verwachten dat hij uit zich zelf de vloer gaat vegen. Beter nog, als hij zijn jeugdige werker niet kan of wil stimuleren in zijn nieuwe werk, dan zal hij snel vertrekken en kan de baas elke keer weer een nieuwe werkschuwe aannemen.
Groetjes,
Godspeed:pint:
Mr. Moderator · 14 oktober 2003 op 13:58
@Clueless: goede opgebouwde kritiek is zeker welkom, maar bedenk wel dat een meerderheid van de schrijvers hier geen directe ambitie heeft om columnist te worden. Schrijven is vooral voor het plezier en hoeft wat ons betreft niet aan de standaardeisen van een officiele column te voldoen.