Wie is nu het tuig?

Kostelijk, Kuin! Je bijdrage van vorige week. Meesterlijk. Echt! Ik heb gesmuld. Je schreef zo’n leuk stukje over hoe jij als Brabander tegen die arrogante, linkse heidense Amsterdammers aankijkt. En je beschouwt mij voor het gemak ook maar als zo’n stereotiepe Mokumer. Wel jammer, dat je mijn vrouw er met de haren bij moest slepen om je punt te maken. Maar goed, volgens jou is het -vergeleken met die hautaine Randstedelingen- binnen de gezellige en saamhorige broederschap beneden de Moerdijk veel gezelliger, dus. Nou ja, als men straalbezopen met een gezichtsbedekkende vermomming onbeschaamd aan het hoeren en snoeren is, dan. Jullie noemen dat Carnaval, wij noemen dat drankmisbruik. Beschaafde mensen hebben daar niet zo heel erg veel mee. Dus welbeschouwd is het helemaal niet zo vreemd, dat nogal wat Limburgers en Brabanders op Wilders’ Partij Tegen Gezichtsbedekking hebben gestemd. Je hebt me de ogen geopend. Het is mij opeens helemaal duidelijk hoe dat komt, die toestroom van getalenteerde Brabo’s en Limburgers naar de Randstad. Die kunnen het daar beneden de grote rivieren niet langer meer aanzien. Nu moet ik je wel vertellen, dat een zeer gering deel van de populatie in mijn woonomgeving in de veronderstelling verkeert dat het hier het hele jaar carnaval is. Die mensen verkleden zich als middeleeuwse Moslima. Met een soort lichaamsbedekkend gordijn om lijf en gelaat. Toen ik zo’n mevrouw deze week goedgemutst de tekst “Bij Hoevelaken linksaf” toeriep, werd ik uitgemaakt voor smerige haatzaaier. Raar. Doe je een keer leuk mee, is het weer niet goed.

Maar even zonder dollen nu. Het dragen van religieuze symbolen leidt sowieso tot een hoop tumult. Al jaren trouwens. Ik herinner mij nog een akkefietje van lang geleden. De uitbater van een grote boekhandel -ik meen in Groningen- accepteerde niet dat een van zijn winkelmedewerkers in de zaak verscheen, uitgedost in uitsluitend oranje fladderkleren omdat hij opeens aanbidder van de Hare Krishna was geworden. De baas vond dat géén gezicht, en de publicitaire herrie viel best mee. Maar aanhangers van De Kerk Van Mohammed komen er nog heel goed vanaf. Die worden flink gematst als het gaat om het tijdens werktijd mogen rondlopen in zeer opzichtige religie-kledij. Kijk maar eens in de Hema. Nou ja, in Nederland dan… Of op de tram. Maar binnen de VVD is de pleuris uitgebroken. Een schisma dreigt binnen het parelkettinkjesfront. Want sommige partijprominenten willen hoofddoekjes en andere Godsdienstsymboliek in de publieke dienst verbieden, terwijl anderen daar fel op tegen zijn. In Amsterdam vond VVD-raadslid Werner Toonk het nodig, om tijdens de vergadering van de Gemeenteraad demonstratief een hoofddoekje te dragen. De rest van de fractie was not amused. De collega-liberalen wilden niet dat de nadruk werd gelegd op hoofddoekjes: kruisjes achter het gemeente-loket moesten ook verboden worden. Maar die ophef over religieuze symbolen leidt tot een lawine van vragen in mijn hoofd. Want als je niet in Bhagwan-kleren naar je werk mag, en niet met een hoofddoek als ambtenaar, waarom mag iemand dan wel tijdens werktijd in overheidsdienst rondlopen in een smakeloos kostuum, met het haar opgeschoren tot boven de oren, met een spuuglok en een bril van het model 1955? Of met onverzorgd haar in een knotje en een vormeloze jurk tot de enkels? Met kniekousen? Dat soort kleding “omdat de Heere dat graag zo ziet”? Waarom mag dat wel? Want je kan zeggen wat je wil, partijen als VVD en PVV durven slechts zeer beperkt stelling te nemen. Wel stoer doen over Moslim-hoofddoeken en Katholieke kruisjes, maar de dresscode van de Bible Belt wordt ongemoeid gelaten. Lafbekken! Hoe dan ook, toen een van de twee geachte afgevaardigden van de SGP tijdens een Kamerdebat zei dat zijn partij een moderne partij is, barstten de overige 148 Kamerleden in luid gelach uit. Dat was voor mij tot nu toe het leukste moment van dit parlementaire jaar. Maar zolang we niet écht werk maken van de hoognodige bestrijding van dit soort Godsdienstige uitwassen, en zolang we nog niet overal in ons land altijd op onze vrije zondag naar de bakker of het zwembad kunnen, zullen we dan maar even ophouden met dat gezeur over die hoofddoekjes? Ons land heeft zwaar te lijden van de Godsdienstterreur die ongemerkt een stempel drukt op ons allen. Dus niet langer zeuren over dat allochtone vrouwen buitenshuis aan de slag moeten omdat ze anders verpieteren. Want het gros van de Streng Oud Hersteld Bevindelijk Gereformeerde mevrouwen zit toch ook thuis? Om tussen potkachel en psalmenpomp te zorgen dat hun kroost zo bekrompen mogelijk wordt opgevoed en uit de buurt wordt gehouden van leeftijdsgenootjes die deel uitmaken van het weldenkende volksdeel? Dat vinden we toch ook niet erg? En bovendien, de ergste overlast hebben we op straat van dragers van bontkraagjes, niet van hoofddoekjes. Want het gros van die Moslima’s volgt gewoon een studie of heeft gewoon een baan. Als doktersassistente. Als winkelmeisje. Als bankbediende.

In het laatste geval hebben ze trouwens dikke pech als ze voor de ING werken. Waar de hoofddoek is bedoeld om zedeloze verlangens van mannen tegen te gaan, worden ze daar desondanks gewoon genaaid. Door Jan Hommen en zijn kornuiten. Jan Hommen is opperdirecteur van de ING. Die bank die met tien miljard aan geleend belastinggeld overeind moest worden gehouden. De zaken gaan weer redelijk goed, en de bank loste een deel van die lening onlangs zelfs vervroegd af. En Jan Hommen kreeg naast zijn salaris van dik een miljoen ook nog een bonus van dik een miljoen. En er was ook nog fijn een paar miljoen beschikbaar voor zijn zakkenvullende collega-directeuren. Hoera! Maar daags daarna werd bekendgemaakt dat de pensioenen van het (voormalige) ING-personeel zijn bevroren. Want het geld is op. Dus de ING betaalt een lening te snel terug, de top vult zijn zakken met miljoenen aan bonussen en de pensioenen van het hardwerkende personeel worden bevroren. Omdat het geld op is. Terwijl ik dit schreef, barstte de herrie uiteraard in volle hevigheid los. Dus kreeg Hommen gelazer met zijn raad van Commissarissen, en moest hij zijn bonus weer inleveren. In een open brief -vol blabla over hoe goed het met de ING gaat- in de Volkskrant schreef hij dat hij het tumult “onvoldoende had ingeschat” en dat de aandacht “niet naar de bonussen van de directie moest uitgaan”. Nee, Hommen vult zijn zakken liever stiekem.

Dus wie is nu het grootste stuk tuig? Jij niet, ook niet als je mij op een onhandige manier de maat meent te moeten nemen. Ik niet, zelfs niet in mijn rol van brulcolumnist. Ons beider echtgenotes niet. Nee. Jan Hommen, de man die het liefst stiekem zijn zakken vult. Dát is tuig van de richel.