Sommige dingen lijken zo ontzettend vanzelfsprekend. De onvoorwaardelijke liefde van je kind, de dagelijkse post in de brievenbus, het krantje in het weekend, maar ook die lekkere warme douche als je het slaap nog uit je ogen moet wrijven.
Hoe het zonder dat laatste, vanzelfsprekende, gemak vertoeven is kan ik nu wel vertellen want een huis zonder ketel mist meer dan alleen maar een douche en verwarming. De eerste dagen is het improviseren. Met keteltjes heet water naar boven lopen om het bad te vullen, een elektrisch kacheltje in de keuken en voor persoonlijke hygiëne bezoek ik de sauna van de sportschool.

Na een paar dagen is alle romantiek er wel een klein beetje vanaf. Als het buiten kouder begint te worden en de kou zich langzaam meester van mijn huis begint te maken. De kou dringt door tot mijn tenen, het lachen vergaat mij enigszins en ik begin toch wel heel erg te verlangen naar een beetje warmte.
Een nieuwe ketel is een behoorlijke investering waarvan je het resultaat uiteindelijk toch weer als vanzelfsprekend zal gaan zien dus er is geen lol in die uitgave te beleven. Maar als je omhoog zit en je tenen bijna niet meer voelbaar zijn ga je toch wat mogelijkheden overwegen. Huren kan ook, echter, de leveranciers die dat doen komen wanneer hun dat uitkomt. Dan loop je het risico nog minstens een paar weken elke avond met een kruik tegen je voeten te moeten slapen omdat zonder dit ouderwetse middel het onmogelijk is de slaap te vatten.
Wanneer we toch het “mannetje”van de leverancier afwachten ziet hij gelukkig de ernst van de situatie in en zet hij zich voor ons in om ons probleem met spoed te verhelpen.

Een weekend moeten we nog door zien te komen en met een warm huis in het vooruitzicht keert de romantiek van het elektrische kacheltje snel terug. We kruipen heel knus met een kruikje vroeg onder de wol en houden elkaar de laatste uurtjes warm in afwachting van de ketel.

Zodra de nieuwe ketel hangt is het feest. Het bad gaat vol en de kachel op negentien graden. Het duurt even voor alle kou is verdreven, maar ik denk dat we sneller terug zijn naar normaal dan dat de kachel daarvoor nodig heeft. Voor je het weet is de warmte en een douche gewoon weer vanzelfsprekend en maken we ons weer druk om een te laat bezorgde krant.

Categorieën: Diversen

Fem

"Today is a gift, that is why it is called the present"

14 reacties

schoevers · 4 februari 2009 op 07:55

Ik denk wel eens aan een situatie dat de electriciteit uitvalt. Dan doen licht en ketel het niet. Leuk beschreven jouw ketelzorgen.
Maar uh, op welk onbewoond eiland woon jij eigenlijk? Moet de ketel naar de ‘overkant’worden geroeid? Of doe je eerst een Europese aanbesteding? 😆

maurick · 4 februari 2009 op 08:03

Leuk geschreven. Zo leer je de warmte eens te waarderen, dat kan soms ook goed zijn. 😉

Ma3anne · 4 februari 2009 op 09:46

Alle comfort went en wordt gewoon. Een keer afzien en je bewust worden van de luxe is helemaal niet verkeerd.
Ik ga er na het lezen van deze column maar eens wat bewuster van genieten vandaag. 🙂

Mien · 4 februari 2009 op 09:57

Meet the neigbours …
Jump in their tub …
Run through the garden …

… en je hebt je eigen sauna aan huis.

Warmte en koude rillingen verzekerd! :hammer:

Mien

Mosje · 4 februari 2009 op 10:35

Klinkt helemaal niet verkeerd wat je schrijft. Ik heb zojuist mijn ketel uitgezet.

SIMBA · 4 februari 2009 op 10:48

Ja, we zijn gruwelijk verwend met z’n allen! Prima stukje, even een dagje bewuster genieten.

arta · 4 februari 2009 op 10:49

Leuk beschreven!
Wel jammer van wat kleine foutjes, het is bijv ergens lol ‘aan’ beleven ipv ‘in’.

KingArthur · 4 februari 2009 op 12:29

Leuk idee maar erg middelmatig uitgewerkt. Je voorbeelden van zelfsprekendheid vind ik niet allemaal even vanzelfsprekend. Elke dag post? Of heb ik nu zo’n kluizenaarsleven?

pepe · 5 februari 2009 op 07:39

Prachtig hoe je ons laten merken hoe gewoon we alles maar vinden, en van tijd tot tijd worden we op de feiten gedrukt. Maar na verloop van tijd is alles toch weer zo vanzelfprekend.

Herkenbaar deze column.

doemaar88 · 5 februari 2009 op 09:16

Mooie column die aanzet tot denken.

[quote]We kruipen heel knus met een kruikje vroeg onder de wol en houden elkaar de laatste uurtjes warm in afwachting van de ketel.[/quote]
Pure romantiek! 😀

lisa-marie · 5 februari 2009 op 11:33

Ooo, van het weekend viel de ketel annex geiser nog uit, net toen ik onder de douche stond. 😀
Dit is voor mij allemaal zeer herkenbaar en leuk geschreven.

Anne · 5 februari 2009 op 13:36

Ik begrijp helaas precies wat je bedoelt.

Fem · 5 februari 2009 op 14:05

😀 Thnx voor de leuke reacties!

Helaas komt bij mij de post wel dagelijks en bestaat dan ook nog eens voornamelijk uit rekeningen… 🙁

KawaSutra · 6 februari 2009 op 00:22

Mijn ketel begint de laatste tijd ook kuren te vertonen. Als zo’n ketel dan weer een dagje weigert wordt je wel weer even herinnerd aan dat wat werkelijk belangrijk is. Dat heb je uitstekend beschreven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder