Aan de overzijde van mijn straat is er een klein winkeltje. Mijn
overbuurman die dat winkeltje openhoudt kwam mij zojuist een bak bier
kado doen uit dankbaarheid omdat ik zijn vrouw genezen heb. Gisteren kwam hij even goeiedag zeggen en zei dat zijn vrouw erge pijn
had en hij is zo naïef en goedgelovig dat hij denkt dat een blanke man
zeker kan helpen.
Ik zei hem dat hij zijn vrouw naar mij moest brengen.
Dan kwam hij terug met zijn vrouw.
Ik vroeg haar waar zij pijn had. In mijn benen, armen en mijn maag, zei
ze. Mijn diagnose was : dat zijn hitte krampen, want dat mens staat de
hele dag onder de tropische zon om groenten te verkopen, en drinkt niet
genoeg water, dus ik gaf haar een liter water waarin ik een lepel zout
had opgelost en vermengd met sinaasappelsap.
Ik zei haar dat zij die hele liter dadelijk moest op drinken.
Dat kostte haar wel wat moeite, maar uiteindelijk had zij die hele liter
gezouten en met orange juice vermengd water opgedronken.
Daarna, om het psychologisch effect te verhogen, nam ik haar handen in
mijn handen, en ik zei dat ze haar ogen moest sluiten en denken aan
genezing, want ik zou even de magie van de blanke man toepassen. Ik zei
in het Latijn op een plechtige toon het gedicht van Horatius op dat ik
nog altijd uit het hoofd ken van toen ik op het jezuïetencollege was :
Exegi monumentum aere perennius
Regalique situ pyramidum altius,
Quod non imber edax, non aquilo impotens
Possit diruere aut innumerabilis
Annorum series et fuga temporum.
Non omnis moriar multaque pars mei
Vitabit Libitinam
Wel, het effect was dat vandaag die man mij een bak bier bracht en mij
zei dat ik een wonderbare genezer ben want zijn vrouw loopt weer rond
zoals een jong kuiken.
Nu hoop ik maar dat er hier morgen geen hopen mensen staan aan te
schuiven om door mij behandeld te worden, want zo’n wonderbare genezing
wordt natuurlijk doorverteld…
En wie denkt dat het gebruik van ‘blanke man’ racistisch is, moet even naar hier komen, want blanken zijn hier op alle gebied tweederangsburgers zonder veel rechten. Wij worden ‘bleekscheten’ (bule in het Indonesisch) genoemd, en worden beschouwd als wandelende geldbeugels.
16 reacties
Siebe · 29 december 2007 op 13:14
Wayan,
Wat geweldig leuk dat je (hier) weer schrijft! Hoe lang is het geleden? Te lang naar mijn gevoel.
Schitterende column in de stijl die ik me van je herinner. Ik snap denk ik waarom je de laatste alinea hebt toegevoegd, ik betwijfel of het eigenlijk wel nodig was. Voor de column in ieder geval niet volgens mij.
Ik kijk uit naar volgende columns van jouw hand. Gek genoeg geeft het terugzien hier van jou, zo tegen het einde van het jaar, een gevoel alsof alles dan wel weer goed zal komen of zo. Herkenning, dat is het denk ik.
Hartelijke groet aan jou in je warme oord. Ik begrijp tenminste dat je er nog steeds zit.
S
(voorheen Raindog)
Wayan · 29 december 2007 op 14:04
Ja Siebe -voorheen Raindog – ik woon nog altijd op het eiland Bali.
De laatste alinea was inderdaad onnodig, maar ik wil niet overkomen als de blanke met de koloniale mentaliteit…
Ik heb nog een paar columns gemaild, en ik vermoed dat er daar veel reacties op zullen komen…
Hou er rekening mee dat Nederland 7 uur achter staat op Bali. Op het moment dat ik dit schrijf is het in Bali 21 uur en in Nederland 14 uur.
Cheers,
Wayan
Trukie · 29 december 2007 op 14:14
Nou Wayan, voor straks welterusten en morgen gezond weer op :lach:
Ik mag nog een hele halve dag genieten van jouw prachtige colomn. In een bescheiden verfijnde verteltrant verhaal je over een subtiele maar wel heel belangrijke gebeurtenis in jullie straat.
Ik kijk nu al uit naar jouw volgende column.
pally · 29 december 2007 op 15:31
Heel aparte column, Wayan.
Ik vind het wel een beetje jammer dat je onnodig veel entert. Dat haalt de samenhang een beetje
weg.
Ik ben erg benieuwd naar je volgende columns,
groet van Pally
Wayan · 29 december 2007 op 16:17
Hoi Pally,
Ik enter helemaal niet. de klote server van Indonesia vervormt alles. Mijn inzending komt van het einde van de wereld, en ik ondervind dikwijls dat mijn hele tekstschikking er vreselijk uitziet, zonder dat ik dat gewild heb
pepe · 29 december 2007 op 16:45
Leuk Wayan dat je weer hier schrijft.
Weer een mooie column ook, ik hoop op meer columns van jouw hand.
Truste of goeiemorgen.
arta · 29 december 2007 op 19:33
Mooi verfijnd geschreven.
Wat mij betreft geeft de laatste alinea juist net een stukje duidelijkheid, dus ik had hem niet willen missen!
🙂
pally · 29 december 2007 op 22:57
Oh, sorry, Wayan, dan zal ik er gewoon niet meer op letten. Tja, ik wist dat niet, natuurlijk.
Zouden het de golven van de oceaan zijn? 😀
groet van Pally
WritersBlocq · 29 december 2007 op 23:00
Wayan, goed voor Oud, en voor Nieuw, lachen dat je er weer bent! (Jee, ik voel me oud, dat ik jou ‘nog’ ken :lol:)
(maar wat denk je van een wonderbaarlijke genezing…?)
Lieve groet, WilBalischrijvelarijen
KawaSutra · 29 december 2007 op 23:41
Even gekeken, 2 jaar ben je weg geweest. Leuk je columns weer te lezen hier want die zijn echt de moeite waard.
Li · 30 december 2007 op 20:57
Ook mijn hart maakte een vreugdesprongetje toen ik jouw naam boven de column zag staan. Jouw schrijvelarijen ademen één en al andere-kant-van-de-wereld uit. Weer een oud-columnXer terug op het nest geploft.
Heerlijk!
Li
weathergir · 31 december 2007 op 00:18
Mooi verhaal… heel fijn geschreven.
Grumpy-old · 31 december 2007 op 00:57
Sommige willen het maar kunnen het niet, anderen kunnen het maar doen het niet . Jij kunt het en doet het . Wat een geweldig mooi stukje schrijfkunst. Het is bijna nog nooit gebeurd dat ik Latijn gelezen heb zonder er mij aan te ergeren.
Selamat pagi
Grumpy 😀
Wayan · 31 december 2007 op 05:26
Hartelijk dank aan allen die mij zo’n lief weerzien bezorgen en ook bedankt voor de lovende woorden !
Wayan
Wayan · 31 december 2007 op 06:04
Het gedicht van Horatius dat ik in het Latijn citeer, is in feite een dubbele bodem in mijn column, want Horatius schrijft dat hij een monument heeft opgericht, duurzamer dan brons, en op het einde van het gedicht schrijft hij : een groot gedeelte van mij zal aan de Lijkgodin ontsnappen, hij bedoelde hiermee zijn literair werk, dat hem inderdaad onsterfelijk heeft gemaakt. Niet dat deze column mij onsterfelijk zal maken, maar ik bedoel het als grapje, alhoewel ik echt wel dat gedicht in het Latijn heb opgedreund toen ik die vrouw hielp.
Wayan · 31 december 2007 op 08:19
Mijn volgende column getiteld ‘columnistenparadijs’ is niet zo goed. Heb spijt dat ik ze ingezonden heb, maar ik was geinspireerd door de polemiek tussen Ronaldjecas en DJ Eddy