De kroeg is gesloten en het naastgelegen steegje dichtgemetseld. Intussen zijn er dertig jaren verstreken. Niet alleen hij, maar ook zijn stad is veranderd. Onveranderd zijn de herinneringen die met hoofdletters in zijn hersenen staan gebeiteld. Zijn Allereerste Keer bijvoorbeeld, zal hij nooit vergeten. Hij was veertien en slenterde elke zondag, na de kerkgang, langs het steegje naast de kroeg. Het steegje dat door zijn ouders honend Sodom en Gomorra werd genoemd. Een poel van verderf waar hij niet eens mocht langslopen, laat staan mocht binnengaan. Maar wat niet mag, is dubbel zo spannend. Dus trok hij op een zondige zondagavond de stoute schoenen aan en glipte stiekem de schaars verlichte ruimte binnen.

En daar zag hij haar. Zij was precies zijn type; bruin, lang en een beetje mollig. Zijn ogen puilde uit en zijn adem stokte. Ze lonkte naar hem vanachter het sfeervol verlichte raam. Het leek alsof ze wilde zeggen: pak me, neem me, toe dan. Maar hij had geen rooie rotcent. Voorzichtig had hij het ‘voor niks’ geprobeerd, maar daar trapte ze niet in. Met trillende vingers tikte hij op het raam en blies met verhitte adem mistwolkjes op het glas. Daarin had hij een vies woord geschreven.

Hoe kwam hij aan geld om haar te kunnen betalen? En opeens kreeg hij een idee. Als hij nu eens het achtste gebod zou overtreden door een aantal weken het collectegeld achterover te drukken? Daar zou niemand achter komen. En zij was die zonde meer dan waard.
Na een aantal zondagen was het eindelijk zover. De duisternis verhulde zijn komst toen hij met een wellustige grijns het goddeloze hol insloop. Dit zou de avond van Zijn Allereerste Keer worden. Zijn hart bonsde luid terwijl het achter het raam angstvallig stil bleef. Zij was weg! Een ander was hem voor geweest. Teleurgesteld en met een leeg gevoel droop hij af.

Een week later was ze er wel God, wat zag ze er lekker uit. Zo bruin, zo lekker.
Met trillende handen betaalde hij haar prijs en pakte haar alsof zijn leven er vanaf hing.
Veel te snel was het voorbij.

Was dit alles? Had hij hiervoor een zonde begaan?
Het was allemaal nep. Haar omhulsel verdoezelde het tekort aan vlees. Ze was plakkerig, koud en, achteraf gezien, alleen op zijn geld uit.
Met een vieze smaak in zijn mond, een bezwaard hart, en een raar gevoel in zijn maag holde hij naar huis. Die nacht werd hij kotsmisselijk, kreeg diaree en veertig graden koorts
God had hem gestraft.

De dokter schreef pillen voor, en sprak hem vermanend toe nadat hij zijn zonde had opgebiecht. Het steegje van Sodom en Gomorra was berucht vanwege de slechte hygiëne, vertelde hij. Dit was een harde les. Nooit meer zou hij er naar binnen glippen, na kerktijd. Nooit meer zou hij er een kroket trekken, nam hij zichzelf voor. Dat was levensgevaarlijk. Vooral als die was betaald met collectegeld.

De kroeg is gesloten en het naastgelegen steegje dichtgemetseld. Intussen zijn er dertig jaren verstreken. Hij schudt zijn hoofd en lacht om het onzinnige verhaal dat over Zijn Allereerste Keer is geschreven.

Categorieën: VC-Li

Li

Liever gek dan 'grijs'. (O)mama Li doet maar wat. Schrijft voor een scholengroep, een ouderenblad en voor schrijfgroep Undercover. Is na 10 jaar weggereorganiseerd bij het Alphens Nieuwsblad. Werkte 30 uur per week als bovenschoolse coördinator TSO bij SCOPE Scholengroep. Sindskort gepensioneerd.

17 reacties

Mosje · 1 april 2005 op 20:34

als er geen geld tegenover staat schrijf jij ze het best Li.
😉

WritersBlocq · 1 april 2005 op 20:42

[quote]Hoe kwam hij aan geld om haar te kunnen betalen? [/quote]
Bijvoorbeeld door te schrijven en een site te vinden waar ze wél betalen?
Mooi verhaal Li, ik ben niet verbaasd. Het was lang wachten maar het resultaat telt, het is top!
Knuffel, Paulus.

Wright · 1 april 2005 op 21:10

[quote]Nooit meer zou hij er naar binnen glippen, na kerktijd[/quote]

Ging hij voortaan voor het zingen de kerk uit, Li?

Meesterlijke column weer!

pepe · 1 april 2005 op 21:16

Zo lees ik ze graag.
Liever gewoon in de ochtend bij de koffie, maar ik zal het de red-actie vergeven. De sporttraining heb ik er voorafgezegd.

champagne · 1 april 2005 op 22:28

Kijk, hier hou ik nou van, een beetje op het verkeerde been gezet worden…
Erg goed 😀 , ik heb genoten.

Raindog · 1 april 2005 op 23:15

Een hele mooie column maar ik heb een veel te technisch hoofd voor abstractie. Wat ik je kwalijk neem Li is dat ik nu een nacht wakker moet liggen over de vraag wie deze man was of dat je hem misschien verzonnen hebt?
Ik ga eens kijken of ik een dokter kan vinden die me het lezen van dit soort columns, hoewel mooi, wil verbieden. (Online schijnen er wel goeie te zijn geloof ik, ik ga meteen surfen.)

😉

Mup · 2 april 2005 op 00:27

[quote]Zijn hart bonsde luid terwijl het achter het raam angstvallig stil bleef.[/quote]

Mooi!

Groet Mup.

Ma3anne · 2 april 2005 op 01:18

Oke, het was het wachten waard vandaag. Gewoon mooi geschreven weer, Li.

Louise · 2 april 2005 op 07:34

Had ik je al eens gezegd, Li, dat je zo mooi een sfeertje kan neerzetten?

Kees Schilder · 2 april 2005 op 08:14

Gewoon weer heel erg mooi Li

viking · 2 april 2005 op 12:53

bis bis

Angelique · 2 april 2005 op 13:45

Geweldig stuk … als ik mijn ogen dicht doe sta ik naast hem … 🙂 en voel de spanning.

Angelique

sally · 2 april 2005 op 21:19

lieve Li,

Mijn titel “De eerste keer”heeft inmiddels al meer dan 1500 hits gehad.
Jouw “Allereerste keer” is het dubbele waard!
Heel mooi sfeervol geschreven.
liefs Sally

Eddy Kielema · 3 april 2005 op 11:38

[quote]Mijn titel “De eerste keer”heeft inmiddels al meer dan 1500 hits gehad. Jouw “Allereerste keer” is het dubbele waard![/quote]
Aha, het zit dus in de titel, dan weet ik nu al hoe mijn volgende column zal gaan heten! 🙂 Leuk verhaal, Li!

melady · 3 april 2005 op 23:40

Ergens..zo halverwege wist ik dat het niet ging waar ik dacht waarom het ging…
een Hema-worst is dan wel niet te vreten, de kroket om te smullen. 😀

Super Li.

Melady 🙂

KingArthur · 4 april 2005 op 17:14

Geen liefhebber van een vette bek zou ik hier bijna trek krijgen in een kroket.

Raindog · 4 april 2005 op 23:01

[b][size=medium]NOU HE HE![/size][/b]

Raindog snapt ‘um ook! 💡
Dankjewel Melady en Arthur.

Gosh wat kan ik toch blond zijn……
Zat echt met iets heel anders in mijn hoofd. Misschien moet ik daar eens naar laten kijken.

Li? Met terugwerkende kracht: prachtig 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder