Er kruipen spinnen in mijn hoofd. Ze weven webben van gedachten. Dag en nacht werken ze door. Kronkelend in een linie, marcherend als soldaten op de vooravond van een allesvernietigende oorlog. Ik verberg me achter loopgraven en breng mijn nachten door in bunkers. En de avond wijdt me in over de geheimen van de dood. De klok tikt als een bom die elk moment kan ontploffen.
Ik staar naar de muren en de muren staren terug.
Ik ben omgeven door beton.
Zal ik me ooit weer veilig voelen?
Het is alles of niets.
Het is niets of het is alles!
Ik plaats een bom in mijn hoofd en in blinde paniek banen de spinnen zich een weg naar buiten. Kronkelend in een linie, vluchtend als soldaten tijdens een allesvernietigende oorlog. Maar in plaats van de bom te ontsteken, kom ik omhoog uit mijn loopgraaf en vernietig ik mijn bunkers. Ik hef een witte vlag en verzoen me met mijn vijand
En ik besef dat wat niets lijkt, ook alles kan zijn.
7 reacties
Mosje · 22 juni 2006 op 17:03
Een onvervalste Troy weer. Op het onbegrijpelijke af, maar op de een of andere manier doen de woorden mij wel wat.
KingArthur · 22 juni 2006 op 22:27
Mooie inleiding, sterk einde. Maar ik kan helaas de relatie naar de titel niet leggen.
Mup · 23 juni 2006 op 04:05
Het is idd alles of niets bij je stukken, niet dat ik het niets vind, maar ik begrijp er zeker ook alles niet van,
Groet Mup.
senahponex · 23 juni 2006 op 10:56
Laat de webben zitten tot dauw haar glinsterende diamanten afzet op de ragfijne draaden van het web.
En koester deze in het ochtendgloren.
Iedere prachtige parel kan het licht vangen en een moment van geluk brengen.
WritersBlocq · 24 juni 2006 op 00:35
Ik zie ook het verband tussen titel en wat er onder staat geschreven niet. Verder vind ik het een vreemd schrijfsel 😕
DreamOn · 24 juni 2006 op 01:21
Soms zou ik willen dat ik de knop om kon zetten. Je stapt in je bed en je bent zonder gedachten.
Lijkt me fantastisch.
In dit stukje meen ik te lezen, dat joluw gedachten een eigen weg gaan leiden. Dat kan beangstigend zijn.
Ik vond het mooi om jouw intepretatie ervan te lezen. Groetjes Trudy.
KawaSutra · 24 juni 2006 op 20:18
Zoenoffer is denk ik de witte vlag of datgene wat die vertegenwoordigd.
[quote]Ze weven webben van gedachten.[/quote]
Dit vind ik geen mooie zin.
“Ze weven een web van mijn gedachten.” vind ik beter passen. Op de een of andere manier vind ik de meervoudsvorm van web een lelijk woord. Waarschijnlijk omdat het op een werkwoord lijkt en geplaatst is na een werkwoord.
Over de inhoud heb ik geen oordeel. Tenslotte kan dat wat heel wat lijkt net zo goed niets zijn. 😛