Zwetend van de liefde

Met een abrupte ruk sla ik mijn ogen zo ver mogelijk open. Ik staar in de duisternis naar waar ik weet dat mijn plafon zich bevind. Maar ik ziet het niet. Ik voel wel dat ik zweet, van mijn voeten tot mijn nek voel ik dat mijn huid nat is. De dekens plakken aan mijn lijf en ik voel me vies. Ik voel me ook vreemd, maar uitgerust. Het moet al wel ‘s morgens vroeg zijn, misschien ben ik iets te diep onder de wol gekropen, of heb ik de verwarming aan laten staan. Ik ga rechtop zitten en het voelt vreemd, mijn bed roept me terug. Ik kijk op mijn wekker en het is pas 1 uur in de nacht, ik lig net een uurtje te slapen.

Ik kan me maar niet herinneren wat ik droomde want het was wel duidelijk dat een droom de oorzaak moest zijn. Ik dacht direct aan een nachtmerrie, maar dat soort dingen onthoud je toch? Zeker als je pas een uurtje hebt geslapen. Ik sta op en ga naar de badkamer om het zweet af te doen met een handdoek, ik kijk in de spiegel en zie de verwarde uitdrukking op mijn gezicht. Ik neem een slok water en dat doet me goed. Terwijl ik de koude vloeistof door mijn keel naar beneden voel zakken voel ik ook mijn onrust zakken. Ik kruip terug in mijn bed, dat ik eerst grondig inspecteerde of er veel zweet in zit, maar dat valt gelukkig mee. Toen besefte ik dat het meer het gevoel van de droom was dan het zweet. Een benauwd gevoel? Nee, dat was het niet, het was gewoon warm, heel erg warm.

Ik viel vrijwel direct in slaap en zaagde waarschijnlijk wel een hectare bos weg. De dag erna werd ik wakker, en zoals heel vaak wist ik wat ik had gedroomd. Ik had geen nachtmerrie gehad, ik had gedroomd van warmte. Warmte van een andere vrouw, een vrouw die bij mij lag in bed en me warm hield. Ik zie jullie denken dat ik toch wat vlekken heb gemist bij het controleren van mijn bed, maar dat was toch niet het geval. Nee het was anders dan een natte droom over een geile wijf. Dit ging over de warmte van het bij elkaar zijn, de lichamelijke warmte maar ook zeker de warmte van de liefde. Toen ik dit koppelde aan mijn uitstapje midden in de nacht realiseerde ik me dat ik het blijkbaar te warm vond, ik was immers wakker geworden. Dus ik wilde haar liefde niet accepteren?

Liefde willen en kunnen accepteren zijn echter twee verschillende dingen. Om dromen te vergelijken met je dagelijkse leven heb je aardig wat fantasie nodig, dus laat ik eens wat speculeren. Ik ben verliefd, maar deze liefde is geheim en ik krop het op. Waarom? Omdat het simpelweg te moeilijk is in de huidige situatie. Zij is beeldschoon en lief maar bevind zich in een “ik hou van je maar maak ook graag ruzie met je” relatie met één of andere kwibus, zij is daarbij ook nog eens familie van een goede vriend en die wil je ook niet kwijt! Daarnaast is er de onzekerheid, zou zij hetzelfde voelen voor mij? Dat is een onzekerheid waar ik dag en nacht van wakker lig. Vandaar dat ik niet wist of het goed was om de warmte van de liefde met haar te delen.

~Rob