Robster

Waar ga ik naartoe?

Ongeveer anderhalf jaar geleden leek het alsof de te hoge snelheidstrein van mijn leven door een verkeerde wissel in een diepe afgrond stortte. Alles leek kut, klote en oneerlijk. De liefde van mijn leven, dacht ik toen, had mij verlaten en ik was alleen in een wereld vol haat, achterdocht en leugens. Ik wilde weer kunnen leven, met vrienden en vriendinnen, de leukere dingen van het leven weer oppakken. Maar het leek alsof dat niet lukte omdat ik overspoeld was met emoties: haat, liefde maar vooral het gevoel van onmacht.

Door Robster, geleden

Zwetend van de liefde

Met een abrupte ruk sla ik mijn ogen zo ver mogelijk open. Ik staar in de duisternis naar waar ik weet dat mijn plafon zich bevind. Maar ik ziet het niet. Ik voel wel dat ik zweet, van mijn voeten tot mijn nek voel ik dat mijn huid nat is. De dekens plakken aan mijn lijf en ik voel me vies.

Door Robster, geleden

Man vilt eigen moeder

Op 18 februari 2005 word ik mezelf er van bewust dat deze wereld toch wel erg ziekelijk aan het worden is. Ik start na mijn gebruikelijke bakje koffie een nieuwssite op om te kijken of er nog interessante dingen zijn gebeurd in ons kleine kikkerlandje. Direct valt mijn oog op de titel “Man vilt moeder en loopt in huid”. Ik huiver bij de gedachte en krijg het koud, terwijl mijn collega’s binnenkomen, vragen ze me wat er aan de hand is, ik vertel ze wat ik las.

Door Robster, geleden

Half Leven 2

Terwijl ik met mijn M4A1 machinegeweer door een vervuild kanaal bagger kijk ik nog even of ik nog wel genoeg handgranaten bij heb. Daar staan een paar van die vuillakken, zonder twijfel open ik het vuur op ze en gooi er een granaat achter aan.

Door Robster, geleden

Mijn vriendin is jaloers

Ik sta in de kroeg met mijn collega’s een biertje te drinken en…. Godver mij Mobieltje beweegt weer als een vibrator. Ik kijk op mijn mobieltje en het is precies wat ik verwachtte, mijn vriendin die me vraagt hoe laat ik thuis kom.

Door Robster, geleden