‘Pietje Krekel, woonachtig aan de Lange Lindenlaan nummer drie, u heeft een zakhorloge ontvreemd dat ooit toebehoorde aan de weledele geleerde professor Pieter Grillo, eveneens bekend als ijsverkoper in de mensenwereld. Dit zakhorloge dient zo spoedig mogelijk afgeleverd te worden bij het WOEMBA. Het uiterste tijdstip was op één januari tweeduizend zeventien, maar wegens onvoorziene omstandigheden wordt het zakhorloge per direct ingevorderd door de edele elf P.S Gnomon,’ declameerde het groene wezen met hoge stem, hardop lezend van een perkamenten oud uitziende rol. De smalle handen met de lange nagels konden de grote hoeveelheid papier met de gouden handvatten nauwelijks in bedwang houden.

Piet bekeek het groene wezen van top tot teen. Het had zilverkleurig lang haar, prachtige grijze ogen met witte doorschijnende wimpers, rode lippen en een smal postuur. Hij nam gemakshalve aan dat het wezen vrouwelijk was, want het droeg een vrouwelijk ogend Grieks wit gewaad. De knokige benen waren bloot. Eronder droeg het roze schoenen met gouden belletjes aan de neuzen.
‘Maar wie bent u?’ stotterde hij. Alle kleur was uit zijn gezicht weggetrokken. Hij stond trillend naast de keukendeur.
Het wezen zette grote ogen op.
‘Wie ben ik? Wie ben ik?’ schreeuwde het verontwaardigd uit en richtte zich trots op.
‘Ken je mij dan niet meer, Pietje Krekel?’
Piet schudde beduusd met zijn hoofd. Hij kon op het moment even niet meer denken, laat staan zich herinneren dat hij ooit een dergelijk wezen ontmoet had, nee.
Het wezen keek hem misprijzend aan en steeg lichtjes op naar boven, waardoor de roze belletjesschoenen loskwamen van de grond. Piet dacht een ogenblik dat hij stond te dromen en kneep zichzelf hard in het rechterarm. Het wezen zweefde er nog steeds. Hij was dus echt wakker.
‘Bent u een elf?’ probeerde hij zwakjes, schuivend met zijn linkervoet over het geblokte zeil.

Het wezen begon kakelend te lachen.
‘Ben ik een elf? NATUURLIJK ben ik dat! Mijn naam is P.S. Gnomon*, derde dochter van een Hertog, gelieerd aan de lange familielijn van edele groene boselven uit het land van Tempus.* En jij Pietje Krekel, kleinzoon van Piet Grillo, graaf van Bell, hebt mij toen je klein was meermaals ontmoet in ons thuisland.’
Piet keek hem ongelovig aan. Hij kon zich er niets van herinneren.
Ongeduldig vloog Gnomon hoger op en landde weer. Ze stampte met haar voet. De belletjes rinkelden. Ze wierp een sombere blik op Pietje in zijn degelijke burgerkleding.
‘Heremetijd, waar blijft de tijd. Ik hoor dat zakhorloge. Tik tak, in je zak,’ sprak ze bezorgd.
‘Jij hebt met je grote vingers aan het uurwerk van de klok gedraaid, nu is de tijd in de war. Besef jij wel wat je hebt aangericht?’
Piet schudde met zijn hoofd. Nee, dat had hij niet beseft.
‘Jij onnozele hals, de Weledele geleerde heer Piet Grillo was vroeger onze tijdmeester, hij zorgde voor een juist verloop van de geschiedenis en tijd. Die heb jij nu in de war geschopt. Er is maar één oplossing, jij gaat mee om de tijd recht te zetten. ‘
Piet keek verdwaasd om zich heen.
‘Wat bedoelt u?’ piepte hij zwakjes.
‘We gaan op reis door de tijd naar Tempus. Kom op, het is dringend. Hier met dat zakhorloge!’

  • Gnomon-Zonnewijzer
  • Tempus- Tijd
  • Bell- Klok

NicoleS

Door veel te lezen word je een betere schrijver. Joost Zwagerman was ervan overtuigd. Ik houd van lezen maar ook van schrijven. Ik ben bij column x terecht gekomen dankzij mijn lieve vader die hier jaren columns geschreven heeft. Kees Schilder is zijn naam. Ik hoop evenveel plezier te beleven aan het schrijven als hij. Favoriete schrijvers: Gerard Reve, J.J Voskuil, Maarten 't Hart, Adriaan v Dis, Arnon Grunberg, WF Hermans, Simon Vestdijk, Louis Bordewijk en Jean Plaidy. Favoriete boek: Het bittere kruid, Marga Minco.

15 reacties

StreekSteek · 14 oktober 2016 op 11:06

Nu gaat het een kant op; maar we weten nog niet hoe laat het is. Intrigerend vervolg!

van Gellekom · 14 oktober 2016 op 11:53

Ja dit gaat wel ergens heen met de tijd. Mooi geschreven weer

Lianne · 14 oktober 2016 op 12:20

O, nu al een vervolg, wat heerlijk! Ik was voorbereid op nog een week wachten. 🙂

De reis lijkt nu toch echt verder te gaan dan de lift, al moeten we natuurlijk nog wachten hoe Esther het verhaal vervolgt.
Goed gedaan, Nicole!

NicoleS · 14 oktober 2016 op 18:09

Dank allen voor de reacties ?

Mien · 15 oktober 2016 op 01:11

Prima vervolg. Op naar de tijd. Bij de tijd. Onder de tijd. Over de tijd. 🙂

Esther Suzanna · 15 oktober 2016 op 11:30

Omg. Wat moet ik nou? Eerlijkheidshalve heb ik geen flauw idee waar dit heen gaat en lijkt het mij meer een kinderverhaal te worden. Is dat ook de bedoeling? Wat is de bedoeling eigenlijk. Haha..

Desalniettemin (jaja, mooi woord) heel goed geschreven Nicole! Maar ik twijfel of dit ‘mijn kopje thee’ is. 🙁

    NicoleS · 15 oktober 2016 op 11:56

    Gewoon je eigen ding doen Esther Suzanna. Ik heb ook nooit eerder fantasy geschreven. Weet zeker dat jij hier iets goeds aan vast kunt breien ?

    Lianne · 15 oktober 2016 op 12:08

    Probeer er inderdaad je eigen ding van te maken. Volgens mij kun je hier nog allerlei kanten mee op.

    Mien · 15 oktober 2016 op 20:54

    Misschien weer terugschrijven naar volwassenstatus. Trek ik hem door naar bejaardenlevel. Idee? Grapje. 😉
    Geen haar op mijn hoofd die twijfelt aan jouw kunnen, ook al is het mogelijk niet jouw kopje thee. Je kunt het.

Bruun · 17 oktober 2016 op 11:45

Geweldig geschreven. Het leest weg alsof ik me door een zak M&M’s heen eet. Maar dan zonder misselijk gevoel achteraf. Top gedaan Nicole.

    NicoleS · 17 oktober 2016 op 18:05

    Dank BruUn, het was even puzzelen met alle info uit de vorige stukken, maar uiteindelijk is het gelukt.?

Arta · 17 oktober 2016 op 11:47

Mooi vervolg!

Grappig… Geen van ons, behalve Lianne, schrijft fantasy, dus dit verhaal is een enorme uitdaging, maar tot nog toe loopt het geweldig!

@Esther: Je kunt het!

Dees · 24 oktober 2016 op 16:51

Tinkerbell! Of een achterelfje daarvan. Leuk hoe je achteloos wat Elfels introduceert. En hoe je door probeert te pakken naar hier ver vandaan.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder