Misschien lukt het tien minuten, of met veel moeite een dag, veel langer lijken wij geluk niet te kunnen vasthouden. Ik betrap mezelf er dan ook regelmatig op als een intercity door het leven te razen.
Wat is geluk? Gelukt is het met een T erachter.
Moet je er verdomd goed je best voor doen? Of juist niet?
Lieve Nederlanders,
Sint zat te denken wat hij ons land dit jaar zou schenken. Maar eerst nog even een brandende vraag:
Is het geoorloofd dat Piet komt, vandaag?
Tsjaaaaakaaaa. Waarom zijn wij hier op aarde?! Je moet iets doen! Je moet iets bereiken! Tsjaaaaakaaaa. Tsjaaaaakaaaaa. Tsjaaaaakaaaa. Je denkt dat je helemaal niets kan, maar dat is niet waar! Iedereen kan alles bereiken! Tsjaaaakaaaa!
Het kleine dorpskerkje van Drávatamási beschikt over één oude klok, die klinkt een beetje blikkerig maar hij doet het nog best. In het voorportaal van het kerkje zie je het touw hangen waar de dominee de klok, normaliter elke zaterdagmiddag, een zwieper geeft. Daar komen vooral de oude vrouwtjes op af. De schorten en hoofddoekjes vervangen voor vreemd uitziende mantelpakjes, het haar netjes in de krul. Meestal hebben ze ook wat bloemetjes bij zich, om de zaterdagmiddag- kerkdienst wat op te fleuren. Natuurlijk klingelt de klok ook op de traditionele kerkelijke feestdagen, verder hoor je hem niet zo vaak.
“Sylvia, heb je het al gehoord? Ze gaan de drukkerij veilen.” Mijn moeder zegt het terloops, in de trant van een ‘oja trouwens’ praatje bij de koffie. Met een schok zet ik mijn koffiemok neer. Een veiling? Ja, inderdaad, ze gaan de hele boel verkopen. Alle drukpersen, vouwmachines, computers, papier en inkt. De hele kantine, het kantoor van mijn vader, alles.
