Je zou me eens moeten zien zitten op mijn fossiele ‘net-niet-Chesterfieldstoel’, enkele uren voordat ik dertig word. Op een of andere wijze zal die dag iets magischer hebben, dan de dag dat je achttien wordt. Ik zal eindelijk volwassen worden. Tot nu toe bleek het altijd een deceptie te zijn. “Als ik zestien word, dan……” Natuurlijk was er nooit een dan.
En, hoe pueriel ook, nu hoop ik weer vurig op die ‘dan.’ Ik vond ze altijd wat zielig, die ‘oude’ dertigjarige hangend in de kroeg.
“Ga naar huis, naar moeder de vrouw en je drie kutkoters, je Opel stationwagon en je twee Golden Retrievers.
Ik had eigenlijk de pik op mannen waarvan ik dacht dat hun RSI van het schommelen van de maxi-cosi kwam. Wat een burgermannetjes!
Ik moest nog veel leren.

Ouder worden is naar de kroeg gaan in de wetenschap dat er nog zitplaatsen zijn. Je maakt de overstap van bier naar wijn, in mijn geval van koffie naar decafé.
Mijn haargrens trekt zich terug en, hoewel slank van lijf en lede, maakt dat ooit zo goed getrainde wasbordje plaats voor iets dat op een knikkerheuveltje lijkt.

Ik kom erachter dat het levensvragenaanbod vele malen groter is dan de antwoorden die worden gegeven.
Als ik het antwoord schuldig moet blijven schreeuw ik altijd maar wat.
Pure arrogantie. Of onzekerheid.
Ik heb altijd gedacht dat je na je achttiende volwassen bent. Nu, bijna twaalf jaar later, hoop ik eigenlijk dat nooit te hoeven worden, maar het gebeurt.

Allicht is er ook een [i]bright sight[/i] aan ouder worden. Je weet zaken in een beter perspectief te plaatsen, in een wat meer helder daglicht te stellen. Het móet niet meer zonodig. Ik hoef niet meer de beste te zijn, de populaire jongen willen wezen. Er is iets dat rust heet. De impuls is gepolijst.

Bijna dertig en die fossiele stoel zit eigenlijk best lekker.
Ik denk, zoals vaak de laatste maanden, aan de woorden mijn maatje: “De puzzelstukjes vallen opeens op hun plek, niet allemaal, maar een aantal.”
Mijn maatje snapt het wel. Hij kent de klappen van de zweep én hij is de dertig reeds gepasseerd.

Ik ben niet meer die jongen die ik vroeger was. Nu ben ik een man. Anderzijds ben ik soms nog een echt kind. Dol op verjaardagen en cadeautjes.
Want laten we nu heel eerlijk zijn, het leukste van dit leven is toch altijd nog haar cadeautjes openmaken!

[img] http://home.hetnet.nl/~columnx5/copyrightmartijn.jpg[/img]

Categorieën: Algemeen

17 reacties

Kees Schilder · 19 februari 2004 op 07:28

Amice,
Ik weetniet of u vandaag jarig bent of ten tijde van inzending dezer prachtige column.
Anyway, gefeliciteerd!

Casperio · 19 februari 2004 op 08:29

Ha die Martijn,

Van harte gefeliciteerd met je dertigste verjaardag! Het gaat nog eens ergens op lijken.
Op naar de veertig… 😉

Enne… nu maar hopen dat je net zulke goede columns blijft schrijven nu je geen twintiger meer bent 😕 😀

Veel plezier vandaag!

Mercurius en Casperio

Clueless · 19 februari 2004 op 08:30

Ha Martijn,

Van harte gefeliciteerd (nogmaals) en dat je maar een gelukkig, gezond, gezellig, geweldig, gevarieerd, gerieflijk en uh.. gemarineerd jaar tegemoet gaat!

Nog steeds een leuke column 🙂

Groetjes,
Clue

pepe · 19 februari 2004 op 08:40

Gefeliciteerd

en een geweldige toekomst gewenst als Dertiger, veertiger, vijftiger of zestig+er, elke tijd heeft z’n charmes.

Gelukkig staat het niet op je voorhoofd hoe oud je bent, dus ben je zo jong als je je voelt!!

Moderator-Jr · 19 februari 2004 op 10:43

Van harte met je 30-ste! 😉

Mosje · 19 februari 2004 op 10:44

[quote]en je twee Golden Retrievers[/quote]
Laat ik nou stapelgek zijn op Golden Retrievers. Het zijn de Katja Schuurmannen onder de honden. Om te bespringen!

Van harte!

archangel · 19 februari 2004 op 10:45

Gefeliciteerd jongen! Over een klein half jaar zal ook Archangel de grote D kunnen bijschrijven in het Grote Boek der Bereikte Mijlpalen… ik zie je daar, in die nieuwe wereld die zich voor onze ogen ontrolt nu onze visie weer een stukje breder wordt…. de lijn is alleen maar stijgende!!! 😉 😛

Michaël

viking · 19 februari 2004 op 12:04

‘Tijntje’ wordt ‘Mart ouwe reus’ 😛

Gefeliciteerd! Je balast wordt steeds groter en geeft stof tot schrijven. In jouw geval zie ik dat graag tegenmoet!

Kobus · 19 februari 2004 op 12:34

30+, net weer wat meer smaak als de 20+.
Op naar de 48+ en volvet. Van harte gefeliciteerd !

[url=http://home.hetnet.nl/~columnx2/Top 100 Carnaval Allertijden – Disc.1 – 11 – Dolf Brouwers – Oh Wat Is Het Toch Fijn.wma ]oh, wat is het toch fijn ![/url]

Suus · 19 februari 2004 op 14:39

Over twee jaar kom ik naast je zitten op mijn net-wel-kringloopbank…..of, misschien heb ik dan ook wel een bijna-chesterfieldstoel. Gefeli met de volwassenheid…ouder worden betekent misschien juist ook wel meer levensvragen maar minder zoeken naar het antwoord…

Mup · 19 februari 2004 op 18:41

Van harte!
Volwassen betekend toch eigenlijk gewoon uitgegroeid? Lichamelijk en alleen in de lengte wel te verstaan,

Groet Mup.

Ma3anne · 19 februari 2004 op 19:11

Mijn moeder werd van de week 83 en is nog goed bij de pinken. Toen ik tegen iemand zei, dat ik al 52 ben zei ze: “Ach kind, je komt net kijken!”…

‘k Bedoel maar…

Van Harte Martijn!

Kees · 19 februari 2004 op 20:58

Gefeliciteerd!

Mooie column.

Enne… je hoeft pas ongerust te worden als die ‘d’ helemaal achteraan staat 😉

Eftee · 19 februari 2004 op 22:07

Gefeliciteerd! Ik hoop nog lang mee te mogen genieten van je columns.

deZwarteRidder · 19 februari 2004 op 23:04

vanuit een wonderschoon Obdam….
de beste wensen en van harte…nu begint het leven pas echt..

Martijn · 20 februari 2004 op 00:57

Aan allen:

[b]HARTELIJK DANK[/b] voor de warme reacties!!
* [i]Martijn pinkt een halfwarme, 30 jaar oude traan van ontroering weg[/i] *

Groet Martijn 😀

Li · 20 februari 2004 op 14:13

Sorry Martijn, vanwege afwezigheid heb ik je verjaardag gemist. Ik drink er vanavond eentje op je gezondheid!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder