Abracadabra

Beha’s, gék word ik ervan. Te groot. Te klein. Te knellend. Te lubberend. Ik koop altijd de verkeerde. En om alles zomaar te laten hangen is ook geen optie, want wie wil er nu tegen een trillende en lillende voorgevel aankijken? Daarom ben ik zo blij met de televisieaanbieding van Tell Sell. Dit verkoopprogramma belooft een beha die altijd past: de Ahh-Bra. Of je nu geschapen bent met twee erwten op een plankje of gezegend bent met een flinke bos hout voor de deur: deze beha past altijd. Dus weg met knellende bandjes of uitpuilende vetrollen. Opzouten met cups die omhoog kruipen, prikkende haakjes en andere knelpunten. Lang leven de Ahh-Bra, die nu bovendien extra voordelig is. Drie stuks voor 69.95 euro. Exclusief verzendkosten.

,,Moet je niet doen,” waarschuwt de plaatselijke marktkoopman, ,,veel te duur. Je betaalt voor de naam. Ik heb een goedkoper alternatief. De Wonderbra. Net zo goed. Stukken voordeliger. Een trio kost maar 40 euro. Inclusief verzendkosten. En in de originele verpakking geldt: ‘niet goed, geld terug’.”
Ik koop meteen een setje en zou het liefst ter plekke van beha willen wisselen. Ik kan me nauwelijks beheersen totdat ik thuis ben en heb alle vertrouwen in deze geweldige uitvinding. Vanavond heb ik een afscheidsdiner in een chique restaurant en dan verpak ik mezelf in een alles onthullend truitje. Met de Wonderbra zal mijn boezem pront naar voren prikken. Net als die van Brigitte Bardot in haar gloriedagen.

Het is een heel gedoe. Die bra’s zijn als bolletjes in het doosje gepropt. Eenmaal eruit, passen ze er nooit meer in want dan barst het doosje uit haar voegen. Geld terug kan ik dus vergeten. Maar als ik ze uitvouw lijken het zowaar op bustehouders, maar dan wel in de vorm van een afgeknipt dameshemd. Met mijn handen kan ik ze uitrekken van maat XS tot XXXXXXL, dus ze passen altijd.
Ik wurm mijn armen tussen dingen door die op schouderbandjes lijken. Dat valt niet mee, want de stof rolt zich op tot een veter. Als ik mijn hoofd door de derde opening pers, blijft het rolletje onder mijn kin steken. Hoe ik ook graai en grabbel, ik kan met geen mogelijkheid een begin- of eindpunt vinden. Na een kwartier Wonderbraworstelen zit het ding eindelijk op zijn plek. Toegegeven, er is geen uitpuilend rolletje vet te bekennen. Maar ook de fier omhoog prikkende boezem ontbreekt. Het strakke truitje is een flop. Het lijkt alsof ik er een stootkussen onder draag.
Uiteindelijk verwissel ik de flodderbra voor mijn oude vertrouwde comfortabele bustehouder.

Miskoop? Welnee. In plaats van 69,95 euro betaalde ik 40 euro, dus heb ik bijna 30 euro verdiend. Wel heb ik een les geleerd. Wonderbra, Ahh Bra of welke Bra dan ook. Ik hoef ze niet meer. Ik laat ze lekker hangen.