Afhankelijk.

Na een dag hard werken kwam ik thuis. Jas uit, verwarming en radio aan en natuurlijk de computer opstarten; zo ik was thuis!
Ik pakte een kop thee en keek even vluchtig door de post voordat ik achter mijn peeceetje “kroop”.
Maar wat zag ik tot mijn verbijstering…internet deed het niet! Ik probeerde vanalles; zocht naar losse stekkers, startte opnieuw op, klikte op allerlei knopjes maar het World Wide Web liet mij niet toe. De wanhoop was groot want ik wilde columns lezen op “Column X” en ook even kletsen met wat kennissen op MSN, bovendien moest ik nog bankieren.
Een beetje nerveus legde ik me toch maar bij de situatie neer en ging alvast koken.
Toen het eten zo goed als klaar was probeerde ik het nogmaals, maar wederom kreeg ik geen verbinding met de rest van de wereld, ik werd nu echt zenuwachtig.

De rest van mijn gezin bleef er heel kalm onder constateerde ik tijdens het eten, dus ik deed ook net alsof er niets aan de hand was. Uiterlijk kalm at ik, ik ruimde de keuken op en zette zelfs nog de wasmachine aan voordat ik weer richting computer ging. (Wat een zelfbeheersing!)
Maar de internet-loze toestand was nog steeds van kracht, wat moest ik nu?
Het zweet brak me uit, mijn handen begonnen te trillen en toen, toen besloot ik deze column te typen.