Afzakkend bikinitopje

De Italiaanse Sabrina had meer hout voor de deur had dan zangtalent, maar zorgde wel voor veel onrust met haar megahit ‘Boys’. In de [url=http://sk8maniattitude.free.fr/telechargement.htm ]clip[/url] hees ze in het zwembad regelmatig bewust onhandig haar topje op. Achttien jaar geleden zorgden die beelden bij ons in de gezamenlijke studentenkeuken voor veel opwinding. Na afloop verdween er altijd wel iemand met een rood hoofd naar zijn kamer. Blijkbaar is die beroering voor veel mensen nog steeds niet verdwenen, want Sabrina’s tepel is elke zondagavond minstens een keer te zien bij The Box. Sabrina was een exponent van de ‘italo’, een bijzonder populair genre in de jaren ’80. In het begin van dat decennium wisten Italiaanse musici dat ze in het bespelen van instrumenten niet zo goed waren als hun Amerikaanse collega’s. Ze moesten als Tom Poes een list verzinnen om mee te kunnen liften op het succes van de disco. De enige manier was het gebruik van (goedkope) elektronica. Ze kopieerden daarom hun landgenoot Giorgio Moroder (Donna Summer), maar ook Engelse bands als Human League, OMD en Ultravox, haalden de scherpe randjes ervan af en maakten het geluid dansvloer- en vooral hitparadevriendelijk. Ze verzonnen er vrolijke meezingteksten bij in steenkolen Engels en een nieuwe stroming was geboren!

Eén van de eerste italo-hits was ‘Happy station’ van Fun Fun. Ergens in de winter van 1983 was het damesduo te gast bij het middagprogramma van Tineke de Nooij, evenals acteur Willem Nijholt. Toen hij het nummer hoorde, zei hij dat het moment was aangebroken dat hij de muziek niet meer begreep, zoals zijn vader 30 jaar eerder Elvis Presley niet begreep. Fun Fun met The King vergelijken lijkt belachelijk, maar Nijholt zou wel gelijk krijgen, want het duo was een voorbode van een revolutie in de muziek. De strakke, elektronische beats en repeterende zanglijnen zouden een paar jaar later de blauwdruk voor de house worden. Niet alleen in Europa sloegen de Italiaanse zomerhits aan, ook in de VS belandden de nummers in de dance charts. En nog steeds hebben bekende deejays als Louie Vega en [url=http://www.beatsinspace.net/main.html]Tim Sweeney[/url] uit New York en The Glimmers uit België italo-danceclassics op hun setlists staan. In Nederland haalden Ryan Paris (‘Dolce Vita’), Righeira (‘Vamos a la playa’) en [url=http://www.eurodancehits.com/italodanceartists/gazebo.html ]Gazebo[/url] (‘I like Chopin’) hoge hitparadenoteringen. Duitsland liep weg met de nichterige Fancy (‘Bolero’). Mijn favorieten zijn ‘Spacer woman’ van [url=http://www.discogs.com/artist/Charlie ]Charlie[/url] en ‘How old are you?’ van [url=http://www.eurodancehits.com/italodanceartists/mikomission.html ]Miko Mission[/url]. Charlie zingt over een onwaarschijnlijk mooie vrouw die zo maar uit de ruimte komt vallen en Miko Mission vindt het schatten van leeftijden blijkbaar erg moeilijk.

Als de house-hausse daadwerkelijk losbarst in 1988, moet italo een stap terug doen, maar eens in de zoveel tijd heeft het genre een opleving. In de ‘euro dance’ (Snap, 2 Unlimited) komen onmiskenbaar elementen van de italo terug en afgelopen zomer scoorden vier Roemeense schandknaapjes onder de naam [url=http://www.akcent.rol.ro/english.html]Akcent[/url] een onvervalste italo-hit met ‘[url=http://www.superclip.nl/link_show.php?id=835 ]Kylie[/url]’. Voor liefhebbers verschijnt er elk jaar wel een aantal compilaties, zoals onlangs ‘Italo Disco top 100’. De plastic synthesizerklanken zorgen ervoor dat ik weer met Sabrina op een strand in Italië vertoef en het gevoel heb dat de wereld aan mijn voeten ligt.

[img]http://www.stars-on-7-inch.com/index_s/sabrina/boys.jpg[/img]