Akelig pokkemannetje.

Bij binnenkomst van de winkel zet hij zijn halfvolle fles bier naast de openstaande deur op de grond. “U bent goudsmid?” vraagt hij, terwijl hij mij door zijn geel gekleurde brillenglazen wazig aankijkt. Hij loopt door naar de toonbank. “Kunt u dan deze armband voor mij maken?” Hij haalt een zilverkleurige armband van zijn pols en legt die op de balie neer. “Ik zal eens kijken.” Ik pak het sieraad in mijn handen. “Dat kan ik wel, maar in di….” Hij heft zijn handen op en valt mij, met dubbele tong in de rede: “Ja ja ik weet het al, maar hij is van mijn oma en die heeft leukemie, dus zou ik hem toch graag gemaakt willen hebben.” Als ik probeer te antwoorden: “uw armband is van onedel metaal dus ik k….,” maakt hij met één hand een politieagent-achtig stopteken. “Ik weet al wat u wilt zeggen maar zo kan ik het zelf ook, ik wil dat u hem goed maakt, zodat hij nooit meer kapot kan.” Ik pak een doosje sluitingen, “kijk,” zeg ik, “als ik nu de…..” Boven de toonbank vormt zich een onzichtbare alcoholwalm als hij zich voorover buigt en mij voor de derde keer niet laat uitspreken. “Maar hoeveel gaat dat dan kosten”` wil hij weten. Op deze en ook op de volgende vragen, krijg ik geen mogelijkheid antwoord te geven.

Hier heb ik geen zin meer in. Hij krijgt geen raad en ook geen antwoord meer van mij. Ik laat de armband in een zakje glijden en vraag alleen nog maar naar zijn naam en telefoonnummer. “de Cock met c-o-c- k,” zegt de grapjas en geeft mij ook zijn dertiencijferige mobiele telefoonnummer. Alcohol, gadverdamme!

Vergis je niet, het is niet dat ik tegen alcohol ben. Juist niet. Ik lust het graag. Maar als akelige, pokkemannetjes met een dronken kop serieuze zaken denken te kunnen regelen, of wankelend door de drank een sieraad bij mij willen kopen om zo de problemen met hun liefje op te lossen, dan denk ik: “bah, getver, kwal.” Zuipen, oké. Maar regel je zaakjes ervoor of erna. Drinken doe je in je vrije tijd, met vrienden in het café, bij de voetbal. Ik geef er niet om waar, maar val een ander, of in ieder geval mij, er niet mee lastig….Proost!