Het was een paar weken geleden dat ik met een pak sap, een half brood en een zak chips in mijn armen bij de kassa kwam, waarachter een klein mannetje met netjes naar achter gestreken, zwart haar zat. Hij keek minzaam naar mijn verzamelde voorraad voor die dag en sprak de woorden: ‘Wilt u voortaan zo vriendelijk zijn een wagentje pakken? Dank u wel.’ ‘Voor drie dingen?’ vroeg ik met van verbazing uitpuilende ogen. ‘Ja want losse artikelen stroppen de boel op bij de kassa.’ Goed, ik prentte me het gnuivende gezicht van de man in, omrand door een oplichtend rood randje en met de tekst eronder: ‘irritante caissière’ . Na deze onaangename ervaring ging ik voortaan bij de vriendelijke Irma in de rij staan. Blijkbaar hadden meer oplettende mensen het verschil in humeur door, want de rij bij Irma was duidelijk langer.
De afgelopen weken leek de wagentjesdrift afgenomen tot aanmaningsbriefjes met de tekst: Winkelwagen Verplicht! Het bleef bedrieglijk stil bij de kassa van Meneer Wagen. Geen opmerkingen over losse artikelen en wagentjesplicht. Het pulserend rode randje rond het plaatje in mijn hoofd zwakte af tot oranje, en ik durfde weer bij hem aan te sluiten. Het gevaar leek geweken.
Tot vanmiddag. Een oploopje bij de ingang. Naïef liep ik richting de deur. Daar stond een uitsmijter met een zelfvergenoegd gezicht mensen erop te wijzen dat een winkelwagentje verplicht was. ‘Maar meneer, ik hoef maar twee dingen’ probeerde ik nog tevergeefs. De klerenkast was onverbiddelijk, ook ik moest eraan geloven, hoe onschuldig en smekend ik ook met mijn ogen knipperde. Ik sleurde zo’n ding uit het rek en begaf me ermee in de winkel met een gezicht op onweer en haast. Maar wie denkt dat je snel door een winkel kunt scheuren terwijl iedereen met zo’n kooi op wieltjes loopt te vechten, komt bedrogen uit. Gangpaden raakten geblokkeerd, kinderen reden vrouwen tegen de schenen die vervolgens voorover bukten om de schade op te nemen, daarbij de nodige ruimte in beslag nemend. Personeelsleden raakten ingeklemd tussen stellage en wagentjesfile terwijl ze probeerden artikelen bij te vullen. Weggeduwde karretjes botsten tegen elkaar en draaiden vrolijk rond, tot stilstand komend in het midden van het gangpad. Om de ramp compleet te maken reden er ook moeders met buggy’s rond, inclusief jankende inhoud.
Ik baande me een weg door deze chaos, pakte alleen het broodnodige en begaf me zo snel mogelijk, en dat was dus niet al te snel, richting kassa. Daar zat hij, genietend van zijn macht te kijken naar de chaos die hij indirect teweeg had gebracht. Bij iedere vloek lichten zijn ogen op van geluk, bij iedere scherpe knal van een botsing kreunde hij lichtjes van genot. Terwijl ik afrekende en mijn wagentje langs de kassa ramde vroeg ik, met mijn ogen op ‘doden’ maar toch zo vriendelijk mogelijk, of het geen idee was winkelmandjes in te voeren. Nee dat was geen optie, die zouden de mensen mee nemen. Ik merkte op dat ze bij andere supermarkten ook niet gejat werden. Met een minachtend glimlachje gaf hij het wisselgeld terug. Toen ik de winkel verliet zag ik dat de rij naar de kassa de deur bereikt had, en de uitsmijter zich genoodzaakt zag de één eruit, één erin tactiek toe te passen.
Ik wacht met smacht op de eerste actie van het Studenten Front Voor het Mandje om de wagentjes te saboteren.
21 reacties
Neuskleuter · 18 april 2006 op 13:09
Wordt het geen tijd voor een andere supermarkt? 😉 En anders is het ook altijd leuk om managers aan te spreken en een geirriteerde klant uit te hangen, dan komt je kritiek ook nog eens ergens terecht waar er wat mee gedaan kan worden.
Shitonya · 18 april 2006 op 13:09
Zoveel onnodig bijvoeglijke naamwoorden, niet grappig, te langdradig wat betreft zinnen, idiote titel van de column…bij “frustraties” denk ik toch aan heel andere dingen dan enkel wat irritaties in de supermarkt. En zoals je het zo “mooi” beschrijft, klinkt het allerminst als echte frustraties
ietje · 18 april 2006 op 13:35
Met je woorden weet je het beeld goed op mijn netvlies te krijgen. Bij het laatste stuk zag ik vooral een heel klein Sparsupermarktje voor me. Ik vind het een leuke column over een zeer herkenbaar onderwerp, want bij mij in het dorp ben je tegenwoordig ook een misdadiger als je zonder karretje (of mandje, want dat mag hier dus wel..maar ja, een mandje voor 1 ding!?!?!?!)
yorky · 18 april 2006 op 13:51
Ik vind dit een fantastische column!
Zooo goed geschreven. Het onderwerp; zo intressant
en toch ook herkenbaar. Je stijl is echt literair bijna net zo goed als Kees. Dit moet echt in de nieuwe columnx bundel worden uitgegeven.
Bravo, ga zo door! Kan ik les van je krijgen ?
champagne · 18 april 2006 op 14:12
Ik vind het wel een aardig onderwerp en het is grappig weergegeven ook.
Troy · 18 april 2006 op 14:24
Een leuke alledaagse frustraties column. Je hebt me toch even afgeleid van mijn eigen frustraties. Goed zo!
Dees · 18 april 2006 op 14:34
Nettorama Utrecht is de enige die ik zo ken. Met de karretjesgestapo, no fooling him. Ik vind het dan ook een leuke column. hrknbr enzo
madena · 18 april 2006 op 15:03
Heel herkenbaar.
Ik zag het gewoon gebeuren.
Bedankt voor de lach op mijn gezicht.
Bakema_NL · 18 april 2006 op 17:56
Hahahaha, heel herkenbaar. En dat bedoel ik dan niet vanuit het gezichtspunt van klant, maar dat van iemand die in een supermarkt werkt. Gewoon een karretje pakken en is dat te moeilijk of teveel gevraagd dan ga je lekker ergens anders je spullen halen, zo makkelijk is dat. Klagen bij een manager…….gaat je ook niet verder helpen kan ik je zeggen en geloof maar helemaal niet dat het nog verder een organisatie in gaat. En gaat het dat wel dan krijg je een keurig standaard briefje getekend door de directeur……..nou ja, feitelijk van zijn secretaresse misschien, met een uitlegje. Maar vooral doen hoor, als je denkt dat het je leven plezieriger maakt. 😛
Wat is dat toch met mensen en de supermarkt? Maakt me eigenlijk ook niet uit, het is bijzonder vermakelijk allemaal om te lezen en te zien, geweldig hoe mensen zich druk kunnen maken om stupide zaken die er eigenlijk niet toe doen. De klant, een bron van vermaak, elke keer weer. 🙂
Chantal · 18 april 2006 op 18:11
Haha leuke column dit. Juist om van die kleine dingetjes kun je je zo druk maken 😀 . Bakema heeft wel gelijk natuurlijk, maar dat doet niks af aan je column! Kunnen we op cx niet een aparte categorie “frustraties” maken?? 😉
KawaSutra · 18 april 2006 op 18:27
Voor mij niet herkenbaar maar wel voor te stellen. Bij ons doen ze gelukkig niet zo moeilijk. Maar alleen als ik heel erge haast heb waag ik het zonder kar de ronde te doen. En mandjes hebben ze trouwens ook. Laatst toen ik thuis kwam bleek dat ze een krat bier hadden afgerekend die 3 maal de prijs was van het merk dat ik werkelijk had gekocht. De volgende dag kreeg ik gewoon mijn geld terug terwijl ik natuurlijk niks kon aantonen.
Nee, voor mij geen frustraties. Wel een leuke column. ‘wacht met smacht’ is zeker een nieuwe uitdrukking? 😀
Ma3anne · 18 april 2006 op 20:54
En als je enkel kassakoopjes wilt? Moet je dan ook een kar nemen?
Weer een column voor de CX-supermarktserie. Niet echt origineel, maar wel leuk geschreven!
WritersBlocq · 19 april 2006 op 00:04
WB I
Neemt een kar, nee, probeert een kar te nemen, heeft geen 0,50 munt, schaart zich in de muntenwisselrij die zich aan de verkeerde kant van de kassa gevormd heeft, wacht haar beurt rustig af, denkt ondertussen ‘pfff…. vóór sluitingstijd zijn we allemaal al lang en breed thuis, pfff… rustig blijven, pfff… adem in, adem uit, pfff…’ laat haar losgeld natellen door de cassier(e), ontvangt de zo gewilde 0,50 euromunt, stopt die in het karretje, duwt haar niet-rijdende vierwieler door de flipflap van de Aldi en draait zichzelf door het hekje zonder zelf door te draaien, voorziet haar karretje van ene ding dat zij nodig heeft om haar leven te transformeren van overleven naar leven – een pak koek of zak chips dus -, legt de aankoop als een trofee op de band, wisselt weer geld met de cassier(e), duwt haar karretje weer in de reet van het voorgaande karretje na eerst haar aankopen veiliggesteld te hebben en gaat huiswaarts.
WB II
Raust door de winkel, heeft totaal schijt aan daar geldende regels, kijkt brutaal en vooral vlammend in de ogen van de karrensputteraar met een blik van ‘wat MOT je dan juh, kies je eieren voor je geld of mot je een doos eieren in je porem’, pleurt al dan niet gepast gepast of niet gepast geld op de band, laat Mien Cassier(e) met nagels m/v de centjes bij elkaar krabbelen, wipt zuchtend van ongeduld van het ene op het andere been en laat cassier(e) zich superdebiel voelen, daagt cassier(e) uit om de openingstijden te verlengen – met gevaar op boete – om de discussie van tijdwinst aan te gaan over het al dan niet in gebruik nemen van een niet-rijdende vierwieler als er al vier wielen onder dat stuk gaas zitten waar je een kip nog niet onder wilt ophokken, laat de vertwijfelde pukkelige puber achter met eventueel fooi om de door de gemeente opgelegde boete wegens overschrijding van de winkelsluitingswet of hoe dat ding ook heet te verzachten, plaatst zich in haar tuut, rukt zak chips open, zet die op de passagiersstoel en vreet hem in 1 x uit frustratie leeg om daarna, thuisgekomen eenmaal aangewakkerd door het gratis adrenalineshot van cassier(e) serieus te overwegen om die toko (maar dan niet echt een toko, want daar hebben ze mandjes en geen karren) aan te klagen wegens geleden smart.
Of zoiets.
Leuke column! Ik ben voor de nieuwe rubriek!
melady · 19 april 2006 op 00:31
In mijn garage heb ik vele winkelmandjes, ontzettend handig trouwens!
Bakema_NL · 19 april 2006 op 09:39
Geeft niets Melady, je hebt ze ook betaald samen met alle andere klanten. Maar niet meer zeuren over hoge prijzen he? 😛
senahponex · 19 april 2006 op 15:25
Leuke column
Mup · 19 april 2006 op 17:05
Karretjes vind ik handiger, geven meer scheenschade:-)
Herkenbare column, groet Mup.
Mug · 20 april 2006 op 00:35
Allemaal bedankt voor de reacties!
@ Yorky, je reactie is wel erg positief…het klinkt bijna ironisch:) maar mij vergelijken met Kees is echt te veel lof voor me!
@WB, klinkt alsof je ervaring hebt?:D
@Bakema, kan me voorstellen dat je er als winkelpersoneel anders naar kijkt, maar vind je nu echt dat iedereen die voor drie dingen komt een karretje mee moet sleuren?
Iedereen ook bedankt voor de tips. Gelukkig hebben ze bij de desbetreffende supermarkt (noem geen namen, maar titel zegt genoeg) ook door dat het gekkenwerk is om iedere student die een paar boodschapjes doet (voor meer is er vaak toch geen geld) een wagen te laten pakken. Dus nu loopt iedereen weer vrolijk en blauwe-schenen-vrij met doosjes langs de schappen. Geen karretjes-nazi meer bij de deur. Meneer Wagen is ook vrij stil, al hoor ik hem soms nog met dromerige ogen zachtjes in zichzelf mompelen: ‘wilt u voortaan een wagentje pakken?Dankuwel.’
Bakema_NL · 20 april 2006 op 01:20
Jazeker Mug, dat vind ik. Ik zal je ook de achterliggende gedachte uitleggen…
De eerste simpele reden is het feit dat er nogal wat lompe boeren rondlopen overal. Lekker alles los in de handjes dragen en je hebt gegarandeerd elke dag nog meer feest met allerlei troep die men uit de klauwen laat vallen, waarover anderen weer uitglijden, wat anderen weer kunnen opruimen etc….en je gaat naar binnen voor 3 artikelen en je komt er uit met 20, dus die kans iets te laten pleuren is nogal hoog, ik zie dagelijks van die domme mutsen in de meest onmogelijke posities proberen te redden wat er te redden valt met hun veel te vol geladen worstarmpjes…..klabamBAF, dat was weer een fles wijn…”sorry, meneer”…..”misschien volgende keer toch maar een winkelwagen of mandje he mevrouw” en denkend “stom wijf, denk eens lekker na met je simpele hoofd, dat kun je zelf ook wel verzinnen.”
Verder heeft het natuurlijk ook alles te maken met de winkeldief. En dat zijn er schunnig veel. Ook de eerlijke klant draait voor de kosten op die deze figuren nu eenmaal met zich mee brengen.
De meeste winkeldieven zijn gelegenheidsdief. Vaak vallen zij op door het gedrag en ook al denkt die dief vaak onopvallend te zijn, meestal vallen ze echt erg op. Zo’n karretje zorgt gewoon voor gestructureerd gedrag, de klant pakt een boodschap en zet deze in het karretje…of mandje. Iemand die “opvalt” wordt in de gaten gehouden vaak en personeel/beveiliging weet donders goed meestal wat er in een karretje of mandje gaat. En dat spul moet er ook weer uit, of dat nu bij een kassa is of niet. Wanneer er dan spullen missen kun je vaak al raden waar het gebleven is, al is het altijd beter om zeker te weten natuurlijk of het weggestopt is in een jas of tas of gewoon terug in het schap. En daar komen we dan op uit….geen karretje meenemen betekent dus in de handjes houden of even in dat handige tasje stoppen die je nog in je achterzak hebt zitten. Het overzicht is weg en bij een kassa aangekomen wordt het al een stuk aantrekkelijker om gewoon met dat tasje door te lopen, want waarschijnlijk heeft men toch niet gezien dat je er wat in hebt gestopt…hoe kan dat ook met die andere 100 klanten die ook alles in hun eigen tasje of van die oh zo handige opoe-karretjes met lederen tas stoppen, nietwaar? De drempel wordt voor een hoop lieden een stuk lager, controle veel moeilijker. En dan heb je nog de categorie oetlullen die gewoon echt vergeten die spullen bij de kassa uit dat tasje te halen, of uit die jaszak omdat die 3 artikelen die men wilde halen toch ineens opliep tot 23. En de dief speelt daar vaak ook gewoon op, het is altijd de eerste reaktie…..”Man, helemaal vergeten, ik betaal het nog wel gewoon even hoor.”…..”Tuurlijk vrind, die kenden we nog niet.”………..zou toch lullig zijn als het je overkwam terwijl je echt niets kwaads in de zin had, maar ook dan heeft het personeel het vaak gedaan, stel je voor dat er enig begrip is. Het is dus ook nog eens zelfbescherming voor de klant dat die regels er zijn, maar uiteraard zien de meesten dat niet in. Die kerel bij de deur, alhier Nazi genoemd, staat daar echt niet omdat de supermarkt dat nu zo graag wil hoor, die vent kost bakken met geld. Die vent staat daar ter bescherming van personeel en klant, ook als drempel, om dieven te ontmoedigen, maar ook dat word vaak niet gewaardeerd…….todat men hem een keer nodig heeft, dan ineens weer wel natuurlijk. Iemand zonder mand of kar is bij voorbaat al verdacht en dan kun je bij een kassa lekker verontwaardigd gaan lopen doen wanneer een bewaker je vraagt of je niet iets vergeten bent, maar het is eenmaal een feit dat dit vaak de boefjes zijn en degenen die dat niet zijn hebben zich niet aan de regels gehouden en maken het werk van mensen onnodig lastiger. Vaak weigeren deze mensen ook om zich te laten controleren. Ook geen punt hoor, dan wordt er politie gebeld die het wel doen voor ons, je houdt jezelf alleen onnodig op, moeite voor niks. Houdt je nu maar gewoon aan die regels, dan is er niks aan de hand. Dit soort lieden krijgen van mij ook nooit een excuus trouwens, al gaan ze op hun kop staan en op de standaard opmerking “Dan schrijf ik wel even een brief” antwoord ik altijd of ik moet helpen spellen daarbij en geef ik ook alvast mijn naam en vraag of ze hem kunnen onthouden…….genieten altijd die bijdehandjes, ze zien hun eigen domheid gewoon niet in.
Verder ben je helemaal niet verplicht om in een bepaalde supermarkt boodschappen te doen. Als je het niet eens bent met de regels dan ga je lekker ergens anders heen. Maar zodra je binnen bent dien je je aan die regels te houden, dus winkelwagen of mandje mee, zo moeilijk lijkt me dat niet. En niet mee eens, prima toch, daar is de uitgang, veel succes bij de volgende winkel dan maar.
En men heeft toch geen geld voor meer dan die 3 artikelen……….oei, dat klinkt al helemaal als de doelgroep voor het verplicht stellen van een mand of winkelwagen, want de kans dat iemand die amper wat te besteden heeft wat steelt is nog altijd vele malen groter dan diegene die wel geld heeft, al moet je die groep zeker niet uitvlakken.
Ik kijk alweer uit naar de volgende supermarkt column. 🙂
Mug · 20 april 2006 op 12:37
Tja Bakema, ik weet natuurlijk wel ergens dat je gelijk hebt. Supermarkten hebben er echt wel hun redenen voor. Het probleem is alleen dat deze supermarkt geen mandjes heeft. Iedereen zou dus met een wagentje moeten winkelen. Ze hebben dat 1 dag gedaan. Gevolg: enorme chaos, omdat de gangpaden smal zijn, klanten ontzettend traag, en er maar weinig kassa’s zijn. Het was echt niet te doen. Dus als ze mandjes hebben voor mijn (echt!) maar twee, drie dingen, ben ik best bereid een mandje te pakken, ook voor maar 1 ding :-D. Maar goed, snap je standpunt wel hoor…
Bakema_NL · 20 april 2006 op 12:48
Dan waren die mandjes er echt snel gekomen als ik daar had gewerkt. Ik ken die winkels wel en juist daar moet je gewoon een berg mandjes hebben staan. Dat is dus wel weer een fout van die supermarkt, moeten ze gewoon voor zorgen.