Alfie

Alfie is de film die door onze lokale videotheek wordt aangeprezen als: DE film van het moment. De ‘must-see’. Ook al sprak de omschrijving, achterop de dvd, mij niet erg aan, Jude Law speelt er in, dus is ‘ie waarschijnlijk toch wel de moeite waard. Het was tenslotte voor een meidenavondje! En een meidenavondje wil zeggen: vriendinnen, popcorn, chips, wijn en een film met een acteur à la Jude Law. Jude Law speelt Alfie, eigenlijk Alfred, een vrijgezel die mijn vriendinnen en ik rond de 32 schatten. Hij ziet er bijzonder goed uit, het nadeel is wel dat hij dit zelf ook weet. In het begin komt Alfie leuk over. Het is een vrouwenverslinder, maar op een leuke en grappige manier. Foute mannen blijven toch aantrekkelijk, natuurlijk. Maar dan gaat het mis. Alfie ziet in dat hij met zijn levensstijl de mensen om zich heen kwetst en hij komt tot inkeer. Tenminste, dat zou je denken, maar Alfie liegt tegen zichzelf en houdt zich voor dat hij andere mensen juist blij maakt.

Mijn vriendinnen en ik, ondertussen middenin de film, vinden Alfie ook niet meer leuk op dat moment. Hij dumpt zijn lieve vriendin (“idioot!”), papt aan met een lelijker exemplaar die hem vervolgens afwijst (“hahaha, dat krijg je er van!”) en gaat naar bed met de vriendin van zijn beste vriend (“klootzak!”).

Als de film eenmaal is afgelopen komt het gesprek, vooral onder invloed van de wijn, al snel op gang. Een vriendin heeft het over de ‘Alfie-lisering’ van de maatschappij. “Mannen doen maar wat, ze gebruiken vrouwen en komen er nog mee weg ook. En dan wordt het ook nog eens aangeprezen in een film!” Ik wijs haar er op dat het met Alfie niet zo goed afloopt, maar daar ging het volgens haar niet om. Zou de maatschappij inderdaad Alfie-liseren? De vrouwen in de film waren natuurlijk niet erg representatief voor onze maatschappij. Een alleenstaande moeder die zich in zijn armen werpt, een gewillige vrouw die genoeg heeft van haar vriend en een manisch depressieve vrouw met haar ups-and-downs. “Sterke vrouwen, zoals ons, overkomt dat natuurlijk niet.” gilt een vriendin boven alle herrie uit. Opeens is het stil. “Sterke vrouwen?” We kijken elkaar aan en schieten in de lach. “Of je nu sterk en onafhankelijk bent of niet, als je eenmaal verliefd wordt is het afgelopen met je.” Ik vraag me af waarom juist mijn vriendin die al twee jaar een vriend heeft dit zegt.

Het eindoordeel voor de film is, ondanks alles, toch positief. De looks van Jude Law maken veel goed en het zat allemaal wel grappig in elkaar. De film was leuk, totdat Alfie na ging denken over zijn daden, toen werd het een zielige vertoning. Liever een vrouwenverslinder die er niet bij stil staat, meent mijn vriendin met al twee jaar een vriend. “Jude Law mag mij ook wel verslinden.” We keken nu allemaal haar kant uit. Tuurlijk meid, neem nog een glaasje!