Alibi

Zondagavond. Een lange luie avond strekt zich voor ons uit. We gooien nog wat extra hout op de kachel en nestelen ons op de bank. De DVD die al een tijdje ligt te wachten komt nu aan de beurt. Vriend en ik hebben niet dezelfde filmsmaak, maar omdat hij laatst zo lief was om naar een Sylviafilm te gaan, wordt het vanavond zijn mannenfilm. Bloed en knokken dus. Het is best vol te houden. Met drie verhaallijnen moet je er nog je aandacht bij houden ook. Drugs, rapmuziek, bendes en geweld. Soms weet ik niet meer wie wie is, maar dat maakt niets uit, iedereen wordt een keer neergeknald.
Dan verschijnt er een busje. Uit de schuifdeur wordt een traag bewegend meisje getrokken. Ze heeft weinig kleren om het lijf. In de volgende scene ligt ze met twee andere vrouwen op de bank van een smoezelige, gore woonkamer. De handen vastgesnoerd. Een blote zwarte kerel komt binnen, zijn dikke pens nog nat van de douche. ‘Hi Bitches…’
‘Gatverdamme wat een vieze vent!’ Gelukkig is de film nu snel afgelopen. Dat moet wel want de spelers zijn op, iedere crimineel, politieagent en criminele agent of undercover crimineel is inmiddels doodgeschoten. Op de held na natuurlijk, die alles oplost en de vrouwen weet te bevrijden. Het blijken vermiste personen te zijn.

End goed al goed, maar niet helemaal. De film ging over drugsoorlogen, maar net dat ene detail van die vrouwen blijft bij mij hangen. Relativeren dat het maar fictie is lukt me niet. Ook in de echte wereld worden vrouwen ontvoerd en tegen dwang geprostitueerd. Ik moet er niet aan denken. Hoe gruwelijk kun je het treffen?

Mijn vriend moet om me lachen, het is maar een film, daar moet je niet te veel over nadenken, typisch dat dit bij mij blijft malen. ‘Oja? En als er nou eens drie geboeide mannen op die smerige bank lagen? En dan komt er een dikke, geile vrouw binnen…’ Verder kom ik niet, we liggen dubbel van het lachen. Na veel grappen en toespelingen over en weer is daar ineens de vraag of het wel bestaat. Vast wel, denken we. Maar je hoort er eigenlijk nooit over.

Impulsief tik ik ‘misbruik van mannen’ in op Google. Die loodst me natuurlijk naar artikelen over misbruik van jongetjes door mannen in kinderdagverblijven of op voetbalverenigingen. Te verwachten zijn ook de hulppagina’s voor slachtoffers van de Kerk. Maar zijn mannen ook wel eens ontvoerd en misbruikt door vrouwen? Ik probeer allerlei zoektermen, mannenhandel, mannenverkrachting, mannenseks, mannenmisbruik en stop dan ineens. Wie weet wat Google allemaal doorbrieft en aan wie. Dit is wel erg fout, wat ik nu doe.

Snel verwijder ik mijn browsergeschiedenis. Niet dat dat helpt. Straks staat er iemand van de zedenpolitie op mijn stoep. “Ik deed wat research voor een column.” Hoe geloofwaardig ben je dan? Dit verhaal moet ingezonden worden als alibi, dat staat vast. Of heb ik te veel films gekeken?