Ze slaat haar linker been over haar rechter. Dat doet ze al voor de zoveelste keer. Ben maar opgehouden met tellen na de negende overslag. Duidelijk zenuwachtig kijkt ze naar de ingang en dan weer op haar horloge. Een Omega. Uit de ‘Ladies Collection’ zo te zien.
Een zilverkleurig model dat precies past bij het armbandje om haar andere pols. Zoiets koop je duidelijk niet bij de Marskramer of als aanbieding bij de Aldi. Er hangt ook nog een kettinkje om haar nek waarvan ik alleen het sluitinkje kan zien omdat ik vlak achter haar zit aan een tafeltje. Half uit haar tasje dat op de grond staat steekt een glossy tijdschrift. Als ze per ongeluk met haar voet de tas raakt valt het tijdschrift eruit. “Gezond Nu” heet het. Ik schat haar op een jaar of vijfentwintig, dus zo’n tijdschrift heeft nog zin. Een heftige beweging van haar hoofd valt samen met het opengaan van de grandcafé-deur. Een man van een jaar of veertig komt binnen.Het is duidelijk dat hij geen veertig wil zijn. Dat is te zien aan zijn kleding. Armani-jasje, stropdag, geen overhemd. Sokloze voeten in eigentijdse schoenen completeren dit midllife-festival. De haartjes,zoals voorgeschreven, met een klodder gel naar voren gedwongen en van voren uitlopend in een ietwat omhoogstaand kuifje. Voor iemand van twintig best geinig.Als je veertig bent, potsierlijk. Hij gaat bij de vrouw, ik noem haar maar even Omega, zitten en legt zijn autosleutels met een zachte tik op het tafeltje. Het labeltje laat zien dat de sleutels bij een Alpha Romeo horen. Laat ik hem dus maar Alpha noemen.

Geen groet, geen knuffel, geen hallo.
Wel gespannen gezichten.‘Waarom moest je mij nu zo op stel en sprong spreken?’,vraagt hij ietwat geïrriteerd.

Op stel en sprong! Hij is dus ouder dan veertig. Tegen de vijftig eerder want die generatie gebruikt zulke uitdrukkingen nog. En uitdrukkingen als ”op de keeper beschouwd” of “zo gewonnen zo geronnen”.

‘Omdat ik vanmorgen iemand sprak die jou kende.En volgens die iemand ben jij nog getrouwd!’
De laatste woorden spuugt zij eruit.
Alpha deinst iets achteruit. Armen over elkaar. Afgesloten.‘Ja..eh….nee…nou ja…’, stottert hij. Hij kijkt behoedzaam om zich heen maar hij kan niet de nek van Omega zien. Ik wel omdat ik achter haar zit. Er verschijnen kleine rode vlekjes in die nek.‘Ja, wat is het nou?? Ja of nee??’

De ober verderop kijkt geschrokken op.De drie klanten aan een tafeltje verderop staken hun gesprek.

‘Ja’, zucht Alpha berustend. ‘Nou ja, in theorie dan want ik lig sinds vorige week in scheiding.’

Het hoge woord is eruit. De rode vlekken in Omega’s nek breiden zich uit.
Ze gaat achterover zitten. Verslagen.
Haar linkerarm bungelt naar beneden. Het horloge om haar pols weerkaatst het binnenvallende licht.

‘Kerels!’, sist ze verachtelijk.’ ‘Ze zijn allemaal hetzelfde.’
Met gebogen rug raapt ze haar “Gezond NU!” van de grond en stopt het weer in haar tas.
Ze legt tien euro op tafel, schikt met nerveuze bewegingen wat haarlokken op z’n plaats en staat op.‘We kunnen er toch over praten?’, bedelt Alpha vertwijfeld. Ze neemt niet de moeite om te antwoorden.Ze recht haar rug, slaat haar tasje over haar schouder en loopt zonder om te kijken naar de deur.Boven die deur staat met verlichte letters IN/UITGANG.

Alpha slaat met zijn hand op tafel. De autosleutels springen op en neer. Het kuifje zakt mistroostig naar beneden. Kennelijk is de gel opgedroogd… Alpha en Omega, het begin en het einde….

Categorieën: Media

14 reacties

wendy77 · 22 februari 2006 op 13:08

Weer eens helemaal iets anders van jouw hand Kees. Maar ook deze column vind ik weer top.

Anne · 22 februari 2006 op 14:14

Ingetogen, zorgvuldig geschreven, en humoristisch. Wat een heerlijke eenheid.
Anne

WritersBlocq · 22 februari 2006 op 14:15

[quote]Als ze per ongeluk met haar voet de tas raakt valt het tijdschrift eruit. “Gezond Nu” heet het. Ik schat haar op een jaar of vijfentwintig, dus zo’n tijdschrift heeft nog zin.[/quote]
Leuk!
[quote]stropdag[/quote]
Ja, voor hem geen betere dag dan zo’n stropdag.

Hee Kees, ik vind hem meer dan geweldig. Je bent duidelijk weer aan het uitproberen met andere schrijfwijzen, nou, wat mij betreft ga je dit fifty-fifty (kan die uitdrukking wel, voor nog geen veertiger?) doen en insturen.
Grote klasse!

P.S.: ik geloof dat dit fictie moet zijn. Zo’n situatie, en jij luistert en kijkt alleen?!?! Terwijl dat arme ding ook nog 10 euro op tafel gooit?!?! Prima als je schrijfstijl bijgeschaafd wordt, maar dat geldt niet voor jouzelf hoop ik! Ciao, Pau.

Nana · 22 februari 2006 op 14:25

Hij is erg goed, alleen zegt ze werkelijk:kerels?
Dat zegt iemand van 25 toch niet, maar wat ze wel zeggen weet ik niet want ik ben al iets ouder. 🙂

Troy · 22 februari 2006 op 14:30

Ik zie ook enigszins een verandering in je schrijfstijl. Dit bevalt me wel. Je hebt de gave om kundig te observeren en het ook nog eens mooi op papier te zetten. Knap.

DriekOplopers · 22 februari 2006 op 17:14

termen als “Midilfe-festival” en “…bedelt Alpha vertwijfeld…” zijn zeer goed gelukte vlijmscherpe observaties. Hulde.

Sowieso perfect neergezet. In de hand van de heer Schilder herkent men de meester!

Compliment compliment compliment etc

Driek

Ma3anne · 22 februari 2006 op 17:32

Goh, ik kijk op van je Armani-schrijfstijl. Heel anders dan de Zeemani.
Maar wel grandioos weer….. 😀

Chantal · 22 februari 2006 op 18:04

[quote]Dat zegt iemand van 25 toch niet, maar wat ze wel zeggen weet ik niet want ik ben al iets ouder.[/quote]

Gozer.. ?? 😛

Leuke column!

Shitonya · 22 februari 2006 op 18:55

Ik hou niet zo van mini soaps

Li · 22 februari 2006 op 20:37

Inderdaad heel iets anders, maar zeker niet minder. Deze columns heeft klasse. 🙂

Li

KawaSutra · 22 februari 2006 op 21:47

Het bekende verhaal maar dan wel heel mooi verpakt. Geweldig Kees, mag je van mij vaker doen.

sally · 22 februari 2006 op 22:11

Hardstikke leuk geschreven Kees.
Wel leuk, even wat anders.

liefs
Sally

Trukie · 23 februari 2006 op 01:07

Kees jongen, je gaat vooruit. Met stijl de HEMAworst vermorzeld. Klasse.

bert · 24 februari 2006 op 12:15

Op deze column wil ik ook wel reageren.
Wat een observatievermogen en dan ook nog zo echt op papier gezet. Dit mag je inderdaad meer doen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder