Vader

Mijn vader is de jongste uit een Oost-Brabants gezin, dat na de tweede wereldoorlog twee Rotterdamse kinderen adopteerde, omdat er ‘waar er elf konden eten, ook genoeg was voor dertien’.

Muziek

Schrijven over de liefde van je leven, al is het maar één maal, daar ontkom je niet aan. En ik wil het maar gehad hebben. Zelfs als dit betekent dat ik misschien voor gek sta op een site voor letterliefhebbers.

Het krampachtige gen

Een wijntje bij het schrijven is echt puur genot. Toch maak ik me soms zorgen. Ik schrijf namelijk best veel.

Daarbij hebben alcohol en ik een wat moeizame relatie. Mijn moeder was alcoholiste, ongeveer zolang als ik me kan herinneren. Ze is intussen gestopt, na een maagbloeding en een tia. Nu eet ze alleen nog maar, taartjes en ijs, wat ze ook niet mag. Mij hoor je niet protesteren. Met een op hol geslagen suikerspiegel is ze een stuk sympathieker dan met een flinke plens alcohol in haar lijf.

Het is maar een spelletje…

De Nederlandse Hartstichting heeft vlak voor de halve finale een belangrijk advies verspreid ter kalmering van mogelijk overkokende leden van uw gezelschap. En deze organisatie weet natuurlijk wél waar ze het over heeft. Daarbij is een hartaanval nooit gezellig en zeker niet tijdens een finale WK voetbal met Nederland in een hoofdrol.