Angel ray’s

De zon breekt door. Gouden stralen dansen voor mijn ogen op het tafelblad. Terwijl ik voorover buig om van mijn koffie te nippen vang ik de warme gloed van de zon op met mijn gezicht. Ik sluit mijn ogen en geniet van de fijne herinneringen die het in me naar boven haalt. Angel ray’s… 

Ik mis je

Vader

Mijn vader… Wat mis ik hem… 

Vanmorgen heb ik bloemen op zijn graf geschikt. Hij ziet ze niet, maar voor mij is het een teken van waardigheid en respect voor mijn vader van wie ik zo ontzettend hield.

Polder romantiek

Temidden van de polderdrollen zal ik mijn spannende avonturen tijdens mijn fietstocht langs de dijk vorm proberen te geven. Mijn verhaal zo visueel mogelijk beschrijven alsof je daarmee de zilte geur van het water zou kunnen ruiken, en het opschietende gras met daarin verdwaasd kijkende schapen zien te grazen. Spannend. Ach ja, veel spanning is er niet aan te beleven, afgezien van de vele vormen drollen waar ik net zoals de wolken gezichten en figuren in probeer te ontdekken.

Mijn grote kerstster…

Het is donker buiten.. De sterren twinkelen hoog aan de zwarte hemel. En ik? Ik loop met mijn vader hand in hand door de donkere straten. Mijn kleine hand in zijn grote… Af en toe steekt hij zijn hand met de mijne er nog in in zijn grote wijde broekzak. Worden ze lekker warm. We waren bij opa geweest. Daar gingen we saampjes iedere zondagavond naar toe. De geur van koffie en tabak kleefden nog aan mijn kleren.