Warme Chocolademelk

Ik hoor het hem nog zeggen: [i]“Dag lieve mensen, dag lieve snoezepoesjes, dag honneponnetjes, dag schatteboutjes. Jazeker, een hele goede avond. Nou wat hebben we weer een leuk programma vanavond…”[/i] En zo gaat hij maar door. Hij slaat zijn handen ineen en wrijft ze als vanouds over elkaar. Ik zit met mijn pyjama en net gewassen haartjes op de bank. Mijn koekje leg ik op mijn grote mok met dampende chocolademelk zodat het zacht wordt. Sabbelend aan mijn koekje kijk ik naar de televisie, Jos Brink is op.

Toiletpapier en beschuit

Strompelend met mijn blote voeten over het grind, gewapend met roze toiletpapier en een rol beschuit, probeer ik ’s nachts mijn weg naar het toiletgebouw te vinden. Ik heb nu al spijt van mijn Ramboreactie: “Nee ik hoef geen slippers aan, dat grind voel ik toch niet, ik ben een man!” Met mijn just-out-of-bed-look stap ik het wc-gebouw binnen en de spaanse schoonmaakmevrouw kijkt me ietswat merkwaardig aan. “Neem jij nooit een rol beschuit mee naar het toilet?” vraag ik. Een vragende que is het enige wat ze zegt. Wetende dat we nooit een diepzinnige conversatie over de evolutietheorie kunnen houden besluit ik maar mijn hokje in te stappen.

Drie over par…

“Doe mij maar een ijzer vijf want die hole is minstens 50 meter weg.” Midden in het weiland pakt een teamgenoot een houten stok met een klomp eraan: “we zijn met boerengolf bezig poekie, hier zal je het mee moeten doen.” Ik neem de stok aan, ga er goed voor staan, steek mijn kont achteruit, wiebel ermee en sla de bal 30 meter verder een boom in. Hij stuitert wat rond tussen de takken, valt naar beneden en rolt zomaar de green op. Ik wijs naar mijn schouder en zeg: “en dat met een flinke handicap…” Ik roep voor een caddy maar het enige wat ik hoor is een loeiende koe.

De tweebenige slak

Vorige maand moest ik voor een schouderoperatie naar het ziekenhuis. Heerlijk een paar uur doezelen in narcose en daarna vertroeteld worden door nurses, wat wil een man nog meer. Helaas waren sommige nurses iets te… behulpzaam…

Overduidelijk

De zomer staat bekend als de periode dat het verstand op nul gaat, zo ook bij de media. Hoewel de media meestal al niet intellectueel overkomt, weten ze het toch te presteren in de zomer de meest overduidelijke onderzoeken te ventileren.