Vroegtijd grijze haren (2)

Het was een prachtig, zacht blauw winterjasje met zogenaamde pikpak knoopjes en het was helemaal nieuw.
Ik had het gekregen voor Sinterklaas en ik was er apetrots op.
Voor het eerst zou ik het aandoen op de zondag na Sinterklaas om naar de kerk te gaan, maar zoals gewoonlijk was ik veel te vroeg klaar en verveelde me voor het raam in de huiskamer.

Dans door het leven…

Van kleins af aan was mijn vader mijn idool en voorbeeld zoals voor veel kleine meisjes.
Als iemand mij vroeg met wie ik later wilde trouwen, was mijn antwoord steevast: pappa!
Toen ik groter werd en begreep dat dit geen optie was, antwoordde ik altijd: met iemand die is net als mijn vader.

Kent u dat ook?

Soms heb je van die dagen dat alles wat je zegt er net iets anders uitkomt dan je eigenlijk bedoelde.
In een lag vervlogen verleden (toch wel zo’n 30 jaar geleden) werkte ik als telefoniste receptionist bij een grote telefoon maatschappij met Zweedse eigenaren (dan weet u wel welke ik bedoel, nietwaar).