Vroegtijdig grijze haren

Mijn moeder heeft me het zo vaak gezegd:’Ik krijg vroegtijdig grijze haren van jou!
Als kind zei me dat gezegde niet zoveel en ging het spreekwoordelijk mijn ene oor in en het ander weer uit. Toen ik echter onlangs wat oude foto’s bekeek van mijn jeugd en de daarbij behorende herinneringen bovenkwamen, viel mij ook de langzaam veranderende haarkleur van mijn moeder op.
Op de oudste foto’s had zij een schitterend donkerbruine haarkleur zonder een grijze haarpijl.
Maar op latere foto’s zag ik er steeds meer en gek of niet, meestal toch na een van mijn jeugdige zonden.

Op zich kan het een natuurlijk proces zijn om grijs te worden naarmate de jaren vorderen maar ik kon het niet helpen dat ik in gedachten steeds vaker haar stem hoorde die zei: ‘jij bezorgd me vroegtijdig grijze haren’.

Naar mijn mening is onderstaand voorval een van de redenen voor een aantal van die grijze haren.

Ik zal zo’n jaar of vijf zijn geweest toen wij op vakantie waren in Renesse.
We verbleven in een tot caravan omgebouwde bouwkeet. Erg modern voor die tijd.

Iedere ochtend tussen half zes en zes uur maakte mijn moeder mij als enige wakker om te gaan strandjutten op het bijna verlaten strand.
Reuze spannend vond ik dat!

Het strand was meestal zo goed als verlaten op dat tijdstip, op een enkele eenzame ochtendzwemmer of een andere strandjutter na.
Meestal kwamen we terug met enkel wat schelpen of een mooi gevormd stuk drijfhout waar ik met mijn kinderfantasie heel wat anders in zag.

Die speciale dag begon niet veel anders. Het beloofde een stralende dag te worden en de zon gaf al flink wat warmte af. Er waren een aantal zwemmers in zee en ik had net een reuzenkrab gevonden die ik trots aan mijn moeder liet zien. Zij trok haar neus op en liet hem mij snel weer terugleggen wat het beest was al een poosje dood en rook niet meer erg fris.
Ze stuurde me naar de vloedlijn om mijn handen eens goed af te spoelen in het water.

En daar zag ik hem…helemaal alleen en rechtop in het zand… een been!
Zomaar een been maar wel met een soort hengsel eraan?

Mijn fantasie draaide op volle toeren: een schip wat etalagepoppen vervoerde was gezonken en had dit been verloren, dat moest het zijn!

Ik tuurde rond om te zien of ik de rest van die pop toevallig ook zag.
Het strand was echter verder verlaten op dat moment.
Ik zag een zwemmer een flink eind uit de kust en mijn moeder in de verte op het strand wandelend en turend naar de grond.

Wat zou het fantastisch zijn om het been mee te nemen en aan al mijn vakantie vriendjes en vriendinnetjes te showen op de camping en ik genoot bij voorbaat al van de belangstelling.
Ik pakte het op aan het vreemd uitziend hengsel en begon het behoorlijk zware gevaarte richting mijn moeder te zeulen.
Lang hield ik dat niet vol, dus liet ik het zakken op het zand en sleepte het achter me aan, wat een stuk makkelijker ging.

Hijgend bereikte ik haar en riep:’mam, kijk nou eens wat ik gevonden heb!”Mag ik het meenemen naar de camping en daarna ook mee naar huis na de vakantie?’

Nooit zal ik haar gezicht vergeten…haar ogen werden erg groot met een vreemd starend blik en haar gezicht kreeg langzaam een tomaatachtige kleur.
Ze zei nog steeds niets tegen mij en keek snel rond op het strand en naar de zee en zij zag de strompelende figuur die wild met de armen zwaaide en iets riep uit de zee oprijzen, die ik in mijn opwinding geheel niet had opgemerkt.

Ze rukte het been zonder een woord uit mijn mond en rende ermee naar die man in zee, terwijl ik haar boos en met open mond nakeek.

Toen zag ik het…de man had maar een been en op mijn moeder steunend gespte hij ‘mijn been’ aan de kant waar er geen van nature meer zat.

Toen mijn moeder bij me terugkwam zei ze ‘jij…jij bezorgt me vroegtijdig grijze haren’en sleurde me het strand af terwijl ik om bleef kijken naar die wonderlijke meneer die zomaar zijn been af en aan kon doen…

Saillant detail: aan het eind van de week stond er een klein berichtje in de plaatselijke krant:
Zwemmer verdronken door kramp, zijn vrouw had zijn prothese gevonden op het strand nadat hij maar niet terugkwam van zijn ochtend zwempartij.