Chantal

Hopeloos

Ik ben hopeloos. Niet meer te redden. Verliefd op het onbereikbare. Verliefd op de tijd dat we het leuk hadden. Maar die tijd is alweer zo lang geleden. En ik begin me steeds meer af te vragen wat ik hier doe. Hier, in jouw armen. Waar ik me ooit zo veilig voelde. Je ogen zoeken mijn ogen en proberen me te doorgronden, maar het lukt je niet meer. De afstand is te groot geworden. Je lieve woordjes bereiken mijn hart niet meer. Alleen je geschreeuw dringt door tot diep in mijn ziel.

Door Chantal, geleden

En weg was ze…

“Oh dus jij dacht dat je haar gekwetst had? Achoss… wat schattig! Welnee joh, het gaat super met haar. Ja ze was best verdrietig de dag nadat je het had uitgemaakt, maar chocolade doet wonderen. Wat leuk trouwens dat we je zo tegen komen, helemaal in je eentje. Ja wij zijn met de hele groep aan het shoppen. Nee ze is er niet bij, ze had het veel te druk met haar nieuwe vriend.

Door Chantal, geleden

Beautydrain

Bij iedereen die zich de aardrijkskundelessen nog kan herinneren, zal de term braindrain een belletje doen rinkelen. De hoogopgeleide mensen trekken weg uit een gebied, bijvoorbeeld om ergens anders meer geld te kunnen verdienen. De hersenen vertrekken uit een land, zeg maar. In mijn dorp hebben we ook zoiets. Alleen trekken hier niet de hoogopgeleiden weg, maar de leuke, knappe jongens. Een beautydrain dus.

Door Chantal, geleden

Lieve Ex

Het spijt me van die keer dat ik je nieuwe servies door de keuken heb gesmeten. Net als dat het jou waarschijnlijk spijt dat je zei dat je liever met je vrienden uit wou gaan op vrijdagavond in plaats van met mij, wat de aanleiding was van het smijt-incident. Het was ook niet mijn bedoeling om dat pak vla naar je hoofd te gooien en het was al helemaal niet mijn bedoeling om daarna in lachen uit te barsten. Maar kom op, je moet toegeven dat je er komisch uitzag met je gezicht onder de dubbelvla. Ik heb de foto’s nog bewaard, als je wilt kan ik ze nog wel naar je opsturen.

Door Chantal, geleden

Bang in het donker

Ik ben bang in het donker. Zodra ik mijn ogen sluit en de dag achter mij laat, borrelt er een angst omhoog, die ik overdag niet ken. Overdag ben ik druk. Ik werk, ga naar school, sport, spreek met vrienden af. ’s Nachts ben ik alleen. Alleen in het donker. Ik denk na over alles wat ik heb. Alles wat je hebt, kun je kwijtraken.

Door Chantal, geleden