Cheops

Zwemmer zwem

Neen, ik ben niet bang van water! Maar ik heb er lang moeten aan wennen.
Ik weet niet hoe men tegenwoordig op school zwemles geeft, maar toen ik op school zat ging het er niet zo vriendelijk aan toe. Toen zou je leren zwemmen, willen of niet! Ik zat op de lagere school en we maakten elke week een busrit naar het zwembad. We zongen in de bus, praatten en maakten pret. Het was een leuk uitstapje…tot we er waren. Dan keerde de stemming om, toen de sportleraar het heft in handen nam.

Door Cheops, geleden

Wit goud

We schrijven anno ’86:
Het landschap heeft zijn kleuren prijsgegeven en met vergeefse moeite probeert het zich warm te houden. Van het frivole geritsel van bladeren is zelfs de echo verloren gegaan in het dramatische gehuil van de wind. Ongure windmuren die bij momenten hun ketenen weten te doorbreken, snokken aan de vele boomarmen, beduvelen vluchtende krantendelen, en hier en daar zoekt nog een vogel zijn weg door de verwarde luchtlagen. Het tijdperk des doods wijst ons hiermee de vergankelijkheid aan in het leven en heerst onverbiddelijk over het eenzame landschap.

Door Cheops, geleden

Vuil, vies en vettig !

“Vuil, vies en vettig !”, riep de moederfiguur met roze keukenschortje terwijl de bijpassende poetspluim in haar linkerhand als een zwaard de lucht leek te doorklieven.
Het is de leuze die door de strijdvrouwen van de Belgische ‘poetsfederatie’ hoog in het vaandel wordt gedragen.

Door Cheops, geleden

Het succes van een meesterdief

De avond sleurt gestaag de kleuren uit de dag. Op dit moment is licht mijn bondgenoot niet
Anders val ik teveel op. Al moet ik nu wel een zaklamp gebruiken om mijn werk te kunnen doen.
En ik heb maar zo’n twaalf minuten meer voor ze thuiskomt.

Door Cheops, geleden