Vanmorgen in de douche.
Ik bedenk mij dat het deze zaterdag ‘niet-winkel’ dag is. Wat een heerlijk idee, effe geen winkels. Nergens in de rij hoeven staan. Geen botsende bejaarden met rollators. Geen dreinende kleuters, zeurend om snoep bij de kassa. Geen promo-Truus die mij een tube ‘vernieuwde’ Prodent in mijn mik wil smeren.
‘Schat, is er iets? Vond je het niet lekker? Het was toch als vanouds?’
Vraag niet hoe maar mijn mond zit op slot.
Dankzij vervelende omstandigheden verdween seks van onze broodplank. Mijn favoriete plek. Pubers naar HBO-land vertrokken, vermoeden dat wij braaf koffie drinken. Onder het genot van een sprits.
Het is de stilte.
Niets lijkt op de stilte van God’s witte wonder.
Volgens mij raakt onze Lieve Heer al dat gezever zó beu. Uit frustratie schudt hij dan wat wolken leeg. Zo van ‘en nu is het klaar, iedereen zijn mond houden!’
‘Trrriiinnggg.’ Mobieltje gaat over.
Zal ik of zal ik niet? Als ik niet zal weet ik niet wie het was? Misschien was het dan wel iemand die ik helemáál niet wilde spreken? Die categorie zit momenteel nogal vol.
