Vragen naar iemands welzijn is in de regel meestal geen oprechte interesse. De vraag “hoe gaat het?’’ wordt veelal gesteld uit beleefdheid en zelden verwacht men dan een eerlijk antwoord. Sinds ik met mijn eigen sterfelijkheid en alle gevolgen daarvan ben geconfronteerd, heeft deze vraag dan ook een heel andere betekenis voor mij gekregen.
Kanker is meer dan een ziekte. Het is een vijand die genadeloos toeslaat met een strategie die niet te voorspellen is. Zo kan kanker je leven volledig op zijn kop zetten en in een greep nemen waar je nauwelijks uit komt. Als je denkt de strijd gewonnen te hebben, weet deze sluipmoordenaar je naasten te raken. Het valt niet mee aan de zijlijn te staan wanneer een geliefde moet vechten voor zijn leven.
Met volle teugen neem ik de schoonheid van mijn omgeving in me op. Ik overwin mijn angst voor hoogtes omdat mijn nieuwsgierigheid het wint van de honger die ik voel om alles te kunnen zien. Het voelt of ik deel uitmaak van het geheel en als de zon voorzichtig achter de bergen vandaan komt om haar warmte over dit mooie land te verspreiden, stokt mijn adem bij het zien van alle prachtige kleuren die ontstaan door haar beroering. Langzaam verwarmt de lucht om mij heen en brengt de zon haar warmte, zoals dat hoort op een dag als deze in juli. Het had zo mooi kunnen zijn, maar ik weet dat het afscheid zal volgen. Afscheid van een prachtig land en de warmte waarmee we werden ontvangen.
De zomervakantie is bijna afgelopen en ook dit jaar bleek de geplande vakantie voor een aantal hondenbezitters verstoord te worden door hun trouwe viervoeters. De kosten voor een pension liggen hoog en op veel vakantieadressen geldt er een verbod op het meenemen van huisdieren. Waar wel honden worden toegelaten, wordt vaak een behoorlijke bijdrage gevraagd voor hun aanwezigheid of schiet de prijs voor de eindschoonmaak gelijk met tientjes de lucht in.
Het leven komt met veel vragen en onzekerheden. De vragen des levens zijn zo veelzijdig dat het bijna een mysterie op zich is. Zo zijn er de kleine vragen van het leven zoals de vraag waar die ene sok is gebleven na het wassen of hoe de wc rol nu het beste kan hangen. Hoe kan het dat je bij het zoeken altijd aan de verkeerde kant van de stapel begint?
Komt pech echt in meervoud en hoe zit dat met die zeven vette jaren?
