Ik ga op reis en ik neem mee…

De zomervakantie is bijna afgelopen en ook dit jaar bleek de geplande vakantie voor een aantal hondenbezitters verstoord te worden door hun trouwe viervoeters. De kosten voor een pension liggen hoog en op veel vakantieadressen geldt er een verbod op het meenemen van huisdieren. Waar wel honden worden toegelaten, wordt vaak een behoorlijke bijdrage gevraagd voor hun aanwezigheid of schiet de prijs voor de eindschoonmaak gelijk met tientjes de lucht in. Je zou bijna gaan begrijpen waarom mensen ervoor kiezen geen huisdieren te nemen, maar soms vraag ik me af wat mensen bezielt, die wel voor een natte neus hebben gekozen. Het plezier dat ze aan deze onvoorwaardelijke liefde beleven, is dan plotseling verdwenen omdat die liefde geen rekeningen betaald.
Zonder pardon worden ze aan de kant geschoven, op straat gezet of achtergelaten aan een boom in een verlaten omgeving.

In Engeland werd een terminaal zieke hond de deur uitgewerkt omdat de behandeling ten koste ging van het zuurverdiende vakantiegeld. Uitgemergeld en blind, strompelde de trouwe vriend rond, zonder te begrijpen waar hij dit aan te danken had.

Stel je nu eens voor dat je besluit de kosten voor je vakantie te drukken, door je kinderen thuis te laten? Het bespaard een hoop kosten, bagage en zorgen want met het veeleisende kroost in je buurt, is het nu eenmaal bijna net als thuis. Geen dure tickets of toeristenbelasting; geen vieze luiers en handwasjes.

Het idee om er even uit te zijn, zonder de zorgen van ruziënde broertjes en zusjes, klinkt verleidelijk. Sommige mensen kiezen hiervoor, maar binden die hun kinderen aan een boom? Nee, want ze hebben zelf gekozen voor hun gezin en nemen hun verantwoordelijkheid. Als we nu eens allemaal beseffen dat het nemen van een huisdier ook een keuze is die verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Als we die keuze nu eens vergelijken met het kiezen voor gezinsuitbreiding met kinderen?
Natuurlijk zullen er altijd gezinnen zijn waar ook de kinderen geen bestaansrecht hebben, maar als kinderen onze toekomst zijn, waarom zouden we onze toekomst verpesten? Misschien wel om dezelfde reden dat we onze leefomgeving verpesten: een gebrek aan respect voor onszelf en wie we zijn.

Laten we onze huisdieren, kinderen en wereld goed verzorgen. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Respecteer jezelf en zorg goed voor je eigen verantwoordelijkheden. Dan ziet de wereld er een stuk beter uit en zitten de asiels niet zo vol na de zomervakantie!