Maatschappij
Dochters
“Dochters” één van de mooiste Nederlandstalige nummers. Maar als je de tekst een beetje ontleedt, dan klopt er eigenlijk niet zoveel van.
“Dochters” één van de mooiste Nederlandstalige nummers. Maar als je de tekst een beetje ontleedt, dan klopt er eigenlijk niet zoveel van.
Amsterdam zaterdagnacht 03.00 uur. Iedereen rijdt naar huis en jawel hoor een fuik, de hele weg afgezet. Twee kanten op. Geen ontkomen meer aan. Aansluiten in rijen van vier en netjes op je beurt wachten.
Van alle kanten word ik gemaild, ontvang ik sms-jes, het is vandaag rokjesdag. Het is 18 maart 2010, het is ROKJESDAG.
Soms vraag ik me wel eens af of iedereen die zegt dyslectisch te zijn dit ook werkelijk is. Niets ten nadele van deze inmiddels grote groep mensen maar toch.
In de tijd dat mijn oudste kinderen de leeftijd hadden dat ze elke zaterdag en/of zondag gehaald en gebracht moesten worden naar hun voetbalwedstrijd genoot ik het meest van de gesprekken die ze tijdens de uitwedstrijden voerden op de achterbank. Waar het op de terugweg ging over de overwinning, het verlies, de altijd slechte of partijdige scheids, werden op de heenweg andere gesprekken gevoerd.